آگاه_امیر گودرزی:  اگر کسی جستجو در فضای مجازی را برای یافتن اطلاعات در مورد دریافت جواز سلاح انتخاب کند، چیزی دستگیرش نمی‌شود. هر کسی در سایت شخصی خود اطلاعاتی را اعلام و سعی کرده خریداران سلاح شکاری را برای دریافت مجوز راهنمایی کند. هیچ یک از این مطالب شبیه دیگری نیست و بنابراین دقیق و درست به نظر نمی‌رسد.

با دانستن این که معاونت اسلحه و مهمات ارتش مسئولیت صدور جواز سلاح شکاری را صادر می‌کند، به پایگاه اطلاع‌رسانی آن سر می‌زنم؛ ولی هیچ اطلاعاتی وجود ندارد؛ بنابراین راه بازار را پیش می‌گیریم تا از فروشندگان بپرسیم.

فروشگاه‌های لوازم شکار در خیابان فردوسی با ویترین‌های متفاوت توجه هر رهگذری را جلب می‌کند، چه برسد به علاقه‌مندان! تفنگ‌های جدید و گاه عجیب طوری کنار هم قرار گرفته‌اند که به شما فرصت تمرکز روی یک سلاح را نمی‌دهند. با نزدیک‌شدن به هر سلاحی که خودنمایی می‌کند، تفنگ‌های دیگر به چشم می‌آیند که مانند قلابی شما را از ویترین به داخل می‌کشاند و تازه ماجرا شروع می‌شود. آنجاست که می‌توان سلاح‌هایی را دید که با باز شدن قنداق تبدیل به سلاحی کمری شده و می‌شود با یک‌دست تیراندازی کرد. وقتی همه‌جا را برانداز می‌کنم و نگاهم روی چیزی متوقف نمی‌شود، فروشنده تصور می‌کند آن چیزی که دنبالش می‌گردم در ویترین نیست و با تغییر حالت چهره می‌گوید سلاح‌های دیگری هم داریم و به پشت سرش اشاره می‌کند. کلت‌هایی بسیار شبیه نوع جنگی که با فشار گاز، ساچمه شلیک می‌کند. این نوع سلاح ظاهراً خیلی طرف‌دار دارد و مشتری‌های آن از خریداران اجناس داخل ویترین بیشتر است.

فروشگاهی که ظاهرش نشان می‌دهد قدیمی است، در کنار انواع وسایل ماهیگیری، تفنگ‌های بادی کمرشکن هم می‌فروشد. همان تفنگ‌هایی که از قدیم می‌شناسیم و باقدرت جمع‌شدن فنر، تک ساچمه‌ای را که داخلش قرار گرفته شلیک می‌کند. قدرت زیادی ندارند و قیمت هم متناسب باقدرت آنهاست. با حدود ۱۰ میلیون می‌شود یکی از همین‌ها را خرید که به نظر نمی‌رسد برای شکار مناسب باشد و در نهایت زورش به یک گنجشک می‌رسد. انواع این تفنگ‌ها از نو و کارکرده، توجه آنهایی را به خود جلب می‌کند که علاقه دارند اما پول ندارند. بیشتر اجناس داخل ویترین سال‌هاست آنجا خاک می‌خورند تا جایی که چیزی نمانده دوربین‌های شکاری زیر خاک دفن شوند. تور و انواع طعمه‌های ماهیگیری راه دسترسی به داخل ویترین را بسته و به نظر می‌رسد اردک تاکسیدرمی شده و همه تفنگ‌ها را در دام خود گرفتار کرده است. انگار صاحب مغازه هم می‌ترسد دست به ویترین بزند و همه چیز را به حال خود رها کرده است.

دردسر و کاربرد زیاد

سلاح‌های شکاری گازی که به آن پی‌سی پی می‌گویند، بیشترین سهم را در بازار دارند. این تفنگ‌ها با فشار هوا، ساچمه‌های سربی ۵ و نیم میلیمتری را شلیک می‌کنند و قدرت تخریب بسیار بالایی دارند. قدرت این سلاح‌ها از ۳۰ و ۴۰ ژول شروع می‌شود و در برخی نمونه‌های اروپایی به ۲۰۰ هم می‌رسد. به گفته فروشنده از تفنگ‌های پی‌سی پی می‌توان برای شکار، تمرین تیراندازی و تفریح استفاده کرد: «چون صدا ندارند برای شکار شب و مخفیانه خیلی مناسب است و دردسر جواز گرفتن هم ندارد. خودمان کارت حمل به شما می‌دهیم.»

او برچسب‌های روی این سلاح‌ها را نشانم می‌دهد تا بگوید: «این شماره سلاح روی کارت آن هم وجود دارد که موقع خرید به نام شما ثبت می‌شود. همین مجوز حمل سلاح به‌حساب می‌آید.»

می‌پرسم فرقی نمی‌کند خریدار چه کسی باشد؟ پاسخ می‌دهد «خیر!»

به همه این جواز را می‌دهد؟ «بله»

جوانی که با دوستانش برای خرید تفنگ یکی‌یکی فروشگاه‌ها را سر می‌زند سؤالات متفاوت‌تری دارد و می‌خواهد بداند اگر با این سلاح به یک نفر شلیک شود چه بلایی سرش می‌آید؟ فروشنده پاسخ او را هم می‌دهد: "ساچمه از پشت او خارج می‌شود" و همگی می‌خندند! برای خرید چنین سلاحی باید دستکم ۱۷۵ میلیون تومان هزینه کرد. این قیمت ارزان ترین سلاح پی‌سی پی موجود در بازار است. البته به همین جا ختم نمی‌شود چون برای استفاده از این نوع سلاح باید سیلندر هوا و شلنگ رابط، دوربین و کیف حمل هم تهیه کرد که هزینه به ۲۷۰ میلیون می رسد. قدرت، دقت و کیفیت ساخت این تفنگ‌ها معیار تعیین قیمت آنهاست و بیشتر سلاح‌هایی که خریدوفروش می‌شود قیمتی بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیون تومان دارند. البته فروشنده می گوید: «سلاح بدون مجوز هم داریم که چند میلیون تومان ارزان تر است.»

جواز فوری برای شات‌گان!

تا اینجا فقط صحبت از سلاح‌های سرد بود و برای یافتن شات‌گان و گلوله زن باید به فروشگاهی خاص برویم. تعداد فروشگاه‌هایی که در این بازار، مجاز به فروش چنین سلاح‌هایی هستند به انگشتان یک‌دست هم نمی‌رسد. یکی در پاساژ، دیگری کنار خیابان و سومی را هم‌سوی دیگر خیابان دیده می‌شوند. مغازه‌هایی با ظاهر کهنه و درهای فولادی قفل شده. قبل از این که صاحب سالخورده و بی‌حوصله مغازه را ببینید، یک گراز از روی دیوار با دندان‌های تیز زردش به شما خیره می‌شود. قرقاول خاک گرفته و گربه وحشی کچل سعی دارند قدرت تفنگ‌های ویترین را نشان دهند. اینجا فقط سلاح‌های ساچمه زنی (شاتگان) و گلوله‌زنی فروخته می‌شود و خبری از تفنگ‌های بادی و گازی نیست.

برای خرید سلاح شکاری دولول دستکم باید ۵۰ میلیون تومان داشته باشید. با این مبلغ  احتمالا می‌توانید یک قبضه «نخجیر دولول کنارهم» کارکرده ولی سالم پیدا کنید. آن‌هایی که با ظاهر قدیمی این سلاح کنار نمی‌آیند، «شاهین» گزینه بهتری است چراکه دو لول آن روی هم قرار گرفته است. فروشندگان مجاز، قیمت این سلاح ایرانی را ۷۰ میلیون تومان اعلام می‌کنند که کار کرده آن را هم می‌شود چند میلیون تومان ارزران‌تر خریداری کرد.

علاقه‌مندان به سلاح اگر توان بالارفتن از نردبان قیمت را داشته باشند می‌توانند صاحب سلاح‌های اروپایی شوند. سلاح‌هایی که شاید ظاهرشان برای افراد ناآشنا تفاوت چندانی نداشته باشد؛ اما قیمتشان از  ۶۰۰ میلیون تومان شروع شده و تا جایی که کلاه از سر بیفتد ادامه دارد.  

فروشنده می‌گوید شرایط دریافت مجوز حمل و نگهداری سلاح شکاری خیلی آسان‌تر شده است و توضیح می‌دهد: درگذشته خریدار بعد از خرید سلاح شکاری برای دریافت جواز آن  اقدام می‌کرد. این کار چند ماهی طول می‌کشید و در این مدت سلاح در فروشگاه به طور امانت‌نگهداری می‌شد. خریدار بعد از دریافت کارت مجوز، می‌توانست خرید خود را تحویل بگیرد. الان شرایط تغییر کرده و همان روزی که سلاح را می‌خرید، می‌توانید آن را تحویل گرفته و به خانه ببرید. این فروشنده سلاح مجاز می‌گوید: الان با شرایط جدید، سلاح را همان روزی که می‌خرید به شما تحویل می‌دهیم؛ چون جواز «نگهداری سلاح در منزل» ظرف یک روز صادر می‌شود. خریدار فرصت دارد تا برای دریافت جواز مراجعه و روند آن را بگذراند که معمولاً سه ماه زمان می‌برد. به گفته او دریافت جواز «نگهداری در منزل» نیاز به مدرک خاصی ندارد. دو قطعه عکس، کپی شناسنامه و کارت پایان خدمت که برای خانم‌ها این مدرک هم لازم نیست. می‌پرسم اگر خریدار سلاح موفق به دریافت جواز نشد و شرایط لازم را نداشت، تکلیف سلاحی که خریده و به خانه برده چه می‌شود؟ جوابی ندارد و فقط می‌خندد و می‌گوید: "حتماً جواز می‌دهند. تا حالا چنین موردی نداشتیم."

دغدغه برای صادرکنندگان مجوز

برای اطمینان از درستی گفته‌های فروشنده با معاونت اسلحه و مهمات ارتش تماس گرفتم که یک منبع آگاه چنین توضیح داد: برای افرادی که سلاح ساچمه‌زن خریداری کنند همان روز مجوز نگهداری در منزل صادر می‌شود و بعد از طی مراحل قانونی، برگزاری کلاس و آزمون و از همه مهم‌تر استعلام از مراجع امنیتی و اطلاعاتی، جواز ۵ساله صادر خواهد شد. به گفته او همه این مراحل در حالی انجام می‌شود که سلاح در اختیار خریدار است. حدود ۳ ماه بررسی و استعلام‌ها زمان می‌برد و اگر خریدار تایید شود، جواز ۵ ساله حمل و نگهداری سلاح شکاری برای او صادر می‌شود.

می‌پرسم اگر تأیید نشد چه؟ یعنی اگر خریدار به هر دلیل موفق به دریافت جواز نشود، ۳ ماه سلاح شکاری به کسی سپرده شده که برای دریافت آن صلاحیت نداشته است. البته با فرض این که سلاح را به فروشنده برگرداند! این افسر اداره اسلحه و مهمات در رویارویی با این ابهام می‌گوید: این سؤالات شما دغدغه و نگرانی ما هم هست؛ ولی طبق دستور و برای  سهیل در کار به‌محض خرید سلاح، جوازش را صادر می‌کنیم.

می‌پرسم تکلیف سلاح خریداری شده شخصی که موفق به دریافت جواز نشده چه می‌شود؟ می‌گوید: تا کنون چنین موردی نداشتیم و همه جواز می‌گیرند. او به سؤال آخر پاسخ نمی‌دهد و گفتگوی ما اینجا قطع می‌شود: چطور ممکن است همه افرادی که سلاح می‌خرند تأیید شوند...