به گزارش آگاه؛ طرح مالیات بر خانه های خالی مدتی است که در حال اجراست اما آنطور که باید اجرا شود، انجام نشده است.  بهتر بگویم به خوبی اجرا نشده است. از دلایل آن می توان به عدم وجود آمار دقیق از خانه های خالی و تفکیک آنها نام برد. آمار و اطلاعاتی که جمع آوری آن با ابهامات و سوالاتی روبروست. برخی از؛ آیا خانه هایی که مردم در شهرهای زیارتی و تفریحی همچون شمال کشور دارند هم جزو خانه های خالی و مصداق سرمایه گذاری و انباشت سرمایه در بازار مسکن به حساب می آید؟  آیا خانه های فرسوده که به دلیل بافت آن قابل سکونت نیست نیز جزو آمار خانه های خالی به حساب می آید؟

بسیاری از آمار و اطلاعات مسکن مردم هنوز ساماندهی نشده و اطلاعات دقیق برای ایجاد یک ساختار منظم و اثر گذار فراهم نشده است. همچنین هزینه شناسایی و دریافت مالیات از خانه های خالی بسیار زیاد است و دریافت مالیات از این طریق نیازمند هزینه زیادی است.

بخش قابل توجه خانه های در حال ساخت و خانه های خالی توسط بانک ها سرمایه گذاری شده است که به نظر می رسد سیستم مالیاتی ابزار اعمال قدرت مناسب برای اجبار بانک ها به پرداخت مالیات را در اختیار ندارد. از طرفی مالیات بر خانه های خالی به خانه هایی که پایان کار گرفته اند و مدت زمانی از خالی بودن آن گذشته است تعلق می گیرد؛ به همین خاطر بسیاری از انبوه سازان، خانه ها را ساخته اما آن را تکمیل نمی کنند و پایان کار آن را نمی گیرند و در زمانی که مشتری مناسبی پیدا کردند و یا افزایش قیمت صورت گرفت؛ آن را تکمیل می کنند تا مشمول این قانون نشوند و تقریبا نمی توان ساز و کار مناسبی برای مقابله با این راه دور زدن قانون مالیاتی تعریف کرد.

اما اگر بخواهیم درباره اثر طرح مالیات بر خانه های خالی بر قیمت مسکن صحبت کنیم باید به صراحت گفت نمی تواند اثر قابل توجهی بر قیمت مسکن داشته باشد. چرا که اولا طبق آنچه گفته شد دریافت مالیات و تکمیل بانک اطلاعاتی خانه های خالی به تمامی امکان پذیر نیست. دوما این طرح برای ترغیب صاحبخانه ها به کرایه دادن آپارتمان و خانه خود با قیمتی مناسب تر است تا قیمت مسکن و اجازه بها شکسته شود اما در عمل بسیاری از مردم توانایی پرداخت اجاره بهای خانه هایی که انبوه سازان ساخته اند را نیز ندارند چرا که بخش زیادی از مستأجران از قشر متوسط و ضعیف هستند و توانایی پرداخت اجاره بها در برج های انبوه سازان را ندارند و بازهم همان معضل خالی ماندن واحدها و خانه ها به قوت خود پابرجا خواهد ماند.

همچنین هدف از اجرای این طرح تبدیل مسکن از سرمایه؛ کالایی برای سرمایه گذاری؛ به کالایی مصرفی است که هر سال و پس از هر بار استفاده قیمت آن پایین تر بیاید اما با وجود آنکه حجم نقدینگی در دست مردم بالاست نمی توان منتظر چنین رخ دادی بود.

طرح مالیات بر خانه های خالی لازم و مورد نیاز است اما راه حل مشکل افزایش قیمت مسکن نیست. بلکه چاره کار در تولید است. هنگامی که تولید سامان یابد و سرمایه های مردم به سمت تولید گسیل شود آنگاه با خروج نقدینگی در جامعه و کاهش سرمایه گذاری در بازار مسکن و طلا روبرو خواهیم بود و قاعدتا تأثیر طرح هایی مانند مالیات بر خانه های خالی دو چندان شده و قیمت خانه کاهشی خواهد شد.