آگاه: بابانظر که مطابق نظر کمیسیون پزشکی، دارای بیش از ۹۲درصد مجروحیت بود، سرانجام به تاریخ ۷/۵/۷۵ بر اثر جراحت‌های ناشی از جنگ تحمیلی بال در بال ملائک گشود. یکی از رشادت‌های شهید بابانظر مربوط به عملیات کربلای پنج است که رزمندگان ایرانی برای تصرف شهرک مهم دوعیجی عراق می‌خواستند اقدام کنند.
عراقی‌ها در این نقطه به‌شدت مقاومت می‌کردند و اجازه نفوذ نمی‌دادند. رزمندگان ایرانی هم زیر آتش سنگین توپخانه عراق در سنگرهایِ خود حبس شده بودند و نمی‌توانستند قدم از قدم بردارند. در این لحظه شهید نظرنژاد می‌گوید: «مقاومت اینها باید شکسته شود.» و خودش برای رسیدن به این نقطه داوطلب می‌شود. او با موتور تریلی که در اختیار داشت مانند فیلم‌های سینمایی وارد مهلکه می‌شود. به این ترتیب که بی‌سیمچی‌اش ترک موتور می‌نشیند و خودش راننده موتور می‌شود. در این وضعیت ناهمگون برای اینکه بی‌سیم چی در آن ناهمواری به زمین نیفتد؛ مجبور شد که با فانسقه خود و بی‌سیمچی، وی را از پشت به شکم خودش بچسباند تا در آن وضعیت از روی موتور سقوط نکند. با سرعت بسیار بالا از میان نخلستان در میان آتش و دود عبور می‌کنند و به وسط نیروهای عراقی می‌رسند. عراقی‌ها که از دیدن این صحنه بهت برشان داشته بود بعد از چند دقیقه‌ای پا به فرار گذاشتند. شهید نظرنژاد که کشتی‌گیر بود، در همان لحظه اول چشمش به فرمانده تنومند عراقی می‌افتد و یک سیلی می‌زند توی صورتش که حساب کار بیاید دستش. خیلی طول نکشید که بقیه رزمنده‌ها پشت سر بابانظر آمدند داخل شهرک دوعیجی و آنجا ۲۱۸نفر اسیر می‌گیرند.