۱۴ آذر ۱۴۰۳ - ۱۱:۲۷
کد خبر: ۸٬۹۸۶

انیمیشن خاطرات یک حلزون روایتی از آسیب و امید

مریم کریمی ـ آگاه مسائل فرهنگی

انیمیشن «خاطرات یک حلزون» ساخته آدام الیوت، فیلم‌ساز استاپ‌موشن استرالیایی، با روایتی ظاهرا ساده، عمقی شگفت‌انگیز دارد. این انیمیشن، پر از فرازونشیب‌های زندگی، تقابل‌های آموزنده‌ای همچون افسردگی و امید، عشق و نفرت، جدایی و پیوند، مذهب و شکاکیت و خیر و شر را به تصویر می‌کشد. ماجراهایی تکان‌دهنده که گویی از دل خود زندگی برآمده‌اند. از آثار برجسته آدام الیوت می‌توان به انیمیشن مری و مکس اشاره کرد.

آگاه: این انیمیشن، زندگی گریس پادل (با صداپیشگی سارا اسنوک) را دنبال می‌کند؛ دختری جوان که پس از مرگ مادر، به جمع‌آوری حلزون روی می‌آورد. گریس و برادر دوقلویش، گیلبرت (کودی اسمیت مک‌فی)، همراه با پدر الکلی‌شان، پرسی (دامنیم پینان)، زندگی سختی را می‌گذرانند. با وجود تمام مشکلات، این دو خواهر و برادر به هم بسیار وابسته‌اند. گریس که پس از جدایی از برادر و رفتن به خانواده‌ای دیگر دچار اضطراب شده، تلاش می‌کند تا اعتمادبه‌نفس ازدست‌رفته‌اش را بازیابد. اما شرایط، بر وفق مراد او پیش نمی‌رود و او به حلزون‌های اسباب‌بازی‌اش پناه می‌برد. فداکاری و عشق خواهر و برادر در این انیمیشن بسیار برجسته است؛ گیلبرت به‌عنوان یک شخصیت حمایتگر، نقش مهمی در زندگی گریس ایفا می‌کند.تکنیک استاپ‌موشن، بی‌شک توجه بیننده را جلب می‌کند، اما «خاطرات یک حلزون» در وهله اول، شاهکاری در فیلمنامه‌نویسی است. هر عنصر در این فیلم، نقشی کلیدی ایفا می‌کند و با تماشای آن، این موضوع آشکار می‌شود. این انیمیشن، نوعی معصومیت کودکانه دارد که آن را جذاب‌تر می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه درد و آسیب کودکی می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. زندگی پر از تراژدی گریس، او را به شخصیتی درون‌گرا و مالیخولیایی تبدیل کرده است که هر روز بیشتر در پوسته خود فرومی‌رود.
گریس، از آسیب‌های کودکی مانند ازدست‌دادن مادر، جدایی از برادر و آزار و اذیت همکلاسی‌ها رنج می‌برد. این آسیب‌ها منجر به ایجاد مکانیسم‌های دفاعی مانند انزوا، اضطراب و اختلال احتکار در او می‌شود. گریس به‌دلیل ترس از قضاوت و آسیب دیدن، خود را از دیگران جدا می‌کند و دنیای کوچکی برای خودش می‌سازد.  جمع‌آوری حلزون‌ها و دوستی وی با پینکی، برای او به پناهگاه تبدیل می‌شود و او از طریق آنها به دنیای درون خود پناه می‌برد اما جمع‌آوری اشیای گوناگون، به نوعی اختلال احتکار تبدیل شده و او احساس می‌کند بدون این اشیا، اضطرابش بیشتر می‌شود. بااین‌حال، در پایان، گریس متوجه می‌شود که خود را در زندان ذهنی خودش حبس کرده است و برای شروع زندگی جدید، باید از این زندان رها شود.گریس نمادی از افرادی است که به‌دلیل ترس‌ها و آسیب‌های گذشته، دایره امنی برای خود می‌سازند و گمان می‌کنند اگر از آن خارج شوند، جهانشان نابود می‌شود. همین امر، باعث انزوای بیشتر او می‌شود. موسیقی متن این فیلم، بسیار قدرتمند و زیباست و به‌هیچ‌وجه اجازه نمی‌دهد فیلم حالت یکنواختی پیدا کند. همچنین، نکته قابل توجه اینجاست که شخصیت‌های داستان به‌طور مداوم در حال مطالعه آثار نویسندگان بزرگ هستند و کتاب‌ها جایگاه ویژه‌ای در این انیمیشن دارند. استفاده از حلزون به‌عنوان نمادی از انزوا، کندی و محافظت از خود، بسیار هوشمندانه است. پوسته حلزون، نماد مکانیسم‌های دفاعی است که گریس برای محافظت از خود ایجاد کرده است. با وجود روایت تلخ، این انیمیشن پیامی امیدبخش دارد و نشان می‌دهد که حتی در سخت‌ترین شرایط نیز می‌توان به بهبودی رسید.
اگر به دنبال انیمیشنی هستید که هم شما را بخنداند و هم بگریاند و احساسات مختلفی را در شما برانگیزد، «خاطرات یک حلزون» انتخاب مناسبی برای شماست و می‌تواند برای بینندگان در هر سنی جذاب باشد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.