مرگ مغزی پایان نیست

سالانه هزاران ایرانی در صف انتظار پیوند جان می‌بازند، اما یک تصمیم در لحظه می‌تواند تا هشت زندگی تازه ببخشد؛ این همان معجزه‌ای است که اهدای عضو رقم می‌زند. در گوشه‌ای از بخش مراقبت‌های ویژه، مانیتور با ریتم منظم ضربان قلب را نشان می‌دهد؛ قلبی که به کمک دستگاه می‌تپد، اما مغزی که برای همیشه خاموش شده است و در کنار تخت، مادری با دستان لرزان موهای پسرش را نوازش می‌کند و با هر نگاه، میان امید و واقعیت سرگردان است، چند قدم آن‌طرف‌تر، بیمارانی در انتظار یک تماس تلفنی حیاتی هستند؛ تماسی که شاید با یک «بله» از سوی همین خانواده، زندگی دوباره را به آنها هدیه دهد و اینجاست که اهدای عضو، از دل تلخ‌ترین لحظات، شیرین‌ترین معجزه را می‌آفریند.

جایگاه درخشان ایران در پیوند قلب کودکان با ۳۰ عمل در سال

دختری که با سه قلب زنده ماند

محدثه رمضانعلی: در دل تاریکی و سکوت بیمارستان، جایی که مرگ گاهی ناگهانی زخم می‌زند، خانواده‌ای با قلبی شکسته تصمیم می‌گیرد زندگی را دوباره به دستان کودکی دیگر بسپارد اما اینجا فقط پایان نیست. گاهی دقیقا همین‌جا آغاز اتفاق می‌افتد و صدای دستگاه‌های ممتدی که خبر از تمام‌شدن عمر می‌دهد و شانه‌های لرزان مادرانی که هنوز در شوک‌اند، از صدای آن دستگاهی که در بیمارستان خاموش شد، همان صدایی که خط صافش تا همیشه در خاطرشان خواهد ماند.