۹ اسفند ۱۴۰۳ - ۰۰:۳۰

آرمان نهایی و مقدس جامعه دینی تشکیل امت واحده است. برتری یافتن دین اسلام بر سایر ادیان و شکل‌گیری حکومت فراگیر و یکپارچه در سرتاسر عالم، یکی از وعده‌های تخلف‌ناپذیر خدای متعال است، هرچند کفار و مشرکان نمی‌پسندند. امت واحده‌ای که سامان‌یابی روابط آحاد جامعه بر مبنای فرهنگ برادری، موجب سلامت زیست اجتماعی آنان می‌شود. «ادخلوا فی السلم کافة»

آگاه: به دنبال سلامت روابط درونی جامعه، شدت نسبت‌به کفار و عزت روابط برون‌دینی تقویت می‌شود و از این رهگذر امنیت فراگیر حاصل می‌شود. «اولئک لهم الامن» 
«امت واحده» با وحدت جامعه دینی پیرامون رهبر واحد و در پرتو قانون واحد شکل می‌گیرد و به چنان قدرتی می‌رسد که همه را تسلیم خود کرده و کفار را وادار به فروتنی و تسلیم می‌کند. «ولو کره المشرکون» 


کفار برای جلوگیری از این وعده قرآنی و جلوگیری از شکل‌گیری امت واحده،به طور خاص دو برنامه مشخص را دنبال می‌کند. 
یک: تضعیف عناصر وحدت‌بخش 
دو: توسعه گسل اختلافات 
دشمن با تنزل جایگاه عناصر وحدت‌بخش مانند رهبر دینی، سرنوشت جامعه را به‌سوی نابودی می‌کشاند. «امام»طبق صریح آیات قرآن به‌عنوان ریسمان الهی در جامعه محور وحدت قرار داده شده است. 
امام اصلی‌ترین محور وحدت در جامعه است و توان تجمیع همه سرمایه‌های اجتماعی برای حرکت به‌سوی آرمان بزرگ دین را دارد. «واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفرقوا»
پراکنده ساختن مردم از گرد وجود امام، به معنای هدف قراردادن وحدت جامعه است. ازبین‌رفتن وحدت جامعه هم به‌دنبال خود امنیت و سلامت جامعه را از بین می‌برد.  یکی دیگر از اقدامات خطرناک دشمن برای بازداشتن جامعه دینی از حرکت آرمانی خود، برجسته‌سازی اختلافات و ایجاد دوقطبی‌های کدورت‌زا در جامعه اسلامی است. با توسعه آتش اختلافات در میان مسلمانان، نقاط اشتراک نادیده انگاشته می‌شود و هر طیفی از جامعه دینی به خود و اهداف حداقلی خود مشغول شده و برادران خود را رقیب و دشمن می‌انگارد. در این میان دشمن هم بستر راحتی را گسترده و به تماشای برادرکشی مسلمانان می‌پردازد. انگلیس شیطان مجسم در توسعه اختلاف در میان مسلمانان بوده است.
یکی از راه‌کنش‌های ماندگار انگلیس در میان مسلمانان طراحی مرزهای جغرافیایی و تکه‌تکه کردن جغرافیای بزرگ مسلمانان برای فروپاشی دولت عثمانی بوده است. این مزرهای اختلاف‌ساز تا به امروز توانسته است قدرت فراوان مسلمانان را مهار کند؛ به گونه‌ای که در مقابل چشم دومیلیارد مسلمان پاره‌های تن اسلام در غزه، تکه‌تکه می‌شود اما مرزهای اردن و مصر تا آسمان بالا رفته و ذره‌ای زندگی و حیات به غزه نمی‌رساند. 
براساس همین مرزهای نحس، در نظام حقوق بین‌الملل مفهوم کشور شکل گرفته است و مردم هر تکه‌ای از اسلام را به نام یک ملت شناسایی کرده به گونه‌ای که منافع ملی هر کدام آنان را از منافع امت اسلام بازداشته است.
بنابراین می‌توان گفت از دل مرزهای جفرافیایی، مفهوم دیگری به نام کشور متولد شد و توانست به‌خوبی قدرت امت اسلامی را تضعیف کند. یکی از بهره‌برداری‌های کفار از مفهوم ملت و کشور، تحریک عصبیت‌ها و دلبستگی‌های اعتباری مسلمانان، برای توسعه اختلاف بوده است.
این حرکت دشمن، ازسوی برخی کوته‌اندیشان در داخل شنیده و از دل پایتخت ایران برخی شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» سر دادند. این شعار، نشان می‌دهد راهبرد دشمن برای ایجاد شکاف میان امت اسلامی، برجسته‌سازی ملیت‌ها و تقابل میان امت و ملت است. اما به لطف خدای متعال، مسیر حرکت جهان اسلام به برکت نظام مقدس انقلاب اسلامی و مجاهدت طولانی مدت عالمان ربانی و مجاهدان مسلمان به‌سوی آرمان امت واحده است و کشورهای مسلمان درحال بازیابی اصل خویش و بازگشت به هویت گم شده خود است. بیداری اسلامی و حوادث گوناگون سال‌های اخیر مسلمانان را به خودآگاهی و دشمن‌شناسی رسانده است. آرمان فلسطین راهبرد اساسی امامین انقلاب برای بازیابی هویت امت اسلامی بوده‌ است و استقامت امامین انقلاب بر سر موضوع فلسطین بسیار راهبردی و مبارک بوده است.