آگاه: یهود و نصاری هرگز از تو راضی نمیشوند تا آنکه از آیینشان پیروی کنی. بگو: مسلما هدایت خدا فقط هدایت [واقعی] است. و اگر پس از دانشی که [چون قرآن] برائت آمده از هوا و هوسهای آنان پیروی کنی، از سوی خدا هیچ سرپرست و یاوری برای تو نخواهد بود.
خداوند در آیه۱۲۰ سوره بقره از ما خواسته است که بدانیم دشمنان بههیچوجه از ما راضی نمیشوند و به تلاشهای شبانهروزی آنان برای تحمیل صد درصدی خواسته و فرهنگ و ارزشهای خود آگاه باشیم.
در سوره بقره، آیه۱۲۰ خداوند در این کتاب شریف میفرماید: «وَلَنْ تَرْضَی عَنْکَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصَارَی حَتَّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ» یهودیان و مسیحیان (منحرف) هیچوقت از تو راضی نمیشوند؛ مگر اینکه دنبالهرو دینشان و به طور کامل تسلیم خواستههایشان شوی!
شاید ادایش را دربیاورند اما هیچوقت واقعا کوتاه نمیآیند. از بده بستان دم میزنند اما در عمل فقط برای خودشان امتیاز میگیرند. از گفت و شنود میگویند اما تاب پاسخی بهجز «بله قربان» را ندارند. امروز هستهای را بهانه میکنند و فردا موشک را و پسفردا تمامیت ارضی ایران را. نه تنها در حرف که در عمل هم نشان دادهاند به هیچ مرزی قانع نیستند. هر قدمی که به عقب برداریم، ۱۰قدم جلوتر میآیند. تا روزی که نشانی از ما باقی نماند. تا روزی که یکهتاز جهان خودشان باشند و بس. این خاصیت زیادهخواهان عالم است.
«یک عده کوهنوردی که از یک راه صعبالعبور کوهستانی دارند عبور میکنند. در میان برفها، عصابهدست، در این راه باریک و پُر از خطر، باید این راه را، این پیچوخم را، این گردنه را، طی کنند تا برسند به قله کوه. به اینها گفته میشود به همدیگر بچسبید، کمربندهایتان را هم ببندید، جداجدا و تکتک حرکت نکنید که اگر تنها ماندید، خطر لغزیدن هست؛ … این پیوستگیِ مسلمانان که به همدیگر جوشیدند، به همدیگر گره خوردند، از هم جداییپذیر نیستند، با دیگر جبههها بهکلی منقطعاند، … آیا در قرآن و حدیث نامی دارد، یا نه؟ بله؛ این نام، ولایت است.»
اما چرا چنین تاکیدی بر ولایت و همبستگی میان مؤمنان وجود دارد؟ زیرا بدون این پیوستگی، هر گروهی در برابر طاغوت و قدرتهای سلطهگر، بهسادگی شکست میخورد. وَلَنْ تَرْضَی عَنْکَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصَارَی حَتَّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم ْ . دشمنان هرگز از تو راضی نخواهند شد، مگر اینکه کاملا تسلیم خواستهها و سبک زندگی آنها شوی. این فقط یک روایت تاریخی نیست؛ بلکه حقیقتی جاری در زندگی امروز ماست. «تا وقتی کمند آنها را به گردن نیندازید، دنبالهرو آنها نشوید، همین آش است و همین کاسه. خودت را قوی کن که کمندش در گردن تو تاثیر نگذارد؛ یک تکان بدهی، کمندش پاره شود. خودت را قوی کن. چرا خودت را ضعیف میکنی تا در مقابل او تسلیم شوی؟»
اما چرا دشمنان چنین سیاستی دارند؟ زیرا جهانبینی اهل کتابِ تحریفشده، بر محور سلطه و برتری است. هر چیزی که مقابل این برتری بایستد، باید حذف شود. پیامبر اسلام(ص) که پرچم استقلال و حقگرایی را بلند کرد، بزرگترین مانع بر سر راه آنان شد. امروز نیز وقتی ملت ایران شعار «نه شرقی، نه غربی» را بلند کرد، دشمنیها آغاز شد. تحریمها، جنگها و فشارهای اقتصادی، همه برای شکستن مقاومت ملتی است که میخواهد مستقل و آزاد باشد. خداوند میفرماید: فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ؛ از دشمنان نترسید، فقط از من بترسید.
اولین درسی که خداوند به آدم داد، شناخت دشمن بود. عجیب است که برخی هنوز نمیخواهند این دشمنی را باور کنند. امروز نیز قدرتهای سلطهگر با تغییر سبک زندگی تلاش میکنند ملتها را به بردگی بکشانند. چنانکه در «پروتکلهای دانشوران صهیون» آمده است: «ما کاری میکنیم که مردم اینگونه زندگی کنند… تا همگی برده ما شوند.» اما مومنان میدانند، آنان تا همهچیز ما را نگیرند، راضی نمیشوند.
خداوند در این آیه از ما خواسته است که: بدانیم دشمنان بههیچوجه از ما راضی نمیشوند و به تلاشهای شبانهروزی آنان برای تحمیل صددرصدی خواسته و فرهنگ و ارزشهای خود آگاه باشیم و هویت دینی و فرهنگی خود را حفظ کنیم.
برای عمل به این آیه در زندگی میتوانیم:
به پیشنهادهای غربی برای سبک رفتار و پوشش و غذا و تفریح که در فیلمها به ما القا میشود، حساس باشیم.
خوشخیالی را کنار بگذاریم و به وعدههای توخالی دشمن دلخوش نکنیم.
الگوی زندگی پیامبران و اهلبیت (ع) را بهعنوان بهترین مسیر زندگی انتخاب کنیم.
۱۵ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۱:۳۹
آیه ۱۲۰ سوره بقره وَلَنْ تَرْضَیٰ عَنْکَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصَارَیٰ حَتَّیٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَی اللَّهِ هُوَ الْهُدَیٰ ۗ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِی جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ.