آگاه: اهمیت این فناوری برای کشورها در راستای ایجاد ثروت و قدرت، هم‌گرایی میان سایر حوزه‌های علم و فناوری و همچنین هم‌افزایی و افزایش اثربخشی سایر علوم و فنون است؛ برای مثال در آمریکا نانوتکنولوژی پس از طرح فرستادن انسان به کره ماه، بیشترین بودجه را از دولت فدرال دریافت کرده است. همچنین دولت این کشور در سال۲۰۰۴ حدود ۱/۶میلیارد دلار صرف نانوتکنولوژی کرد که دو برابر بودجه طرح ژنوم انسان در اوج انجام آن است.
تولید محصولات مبتنی‌بر فناوری نانو از اواخر دهه۸۰ به‌صورت محدود آغاز شد و از سال‌های ابتدایی دهه۹۰ به‌صورت جدی در دستورکار قرار گرفت، به‌نحوی که هم‌اکنون ۳۰۰شرکت دانش‌بنیان فعال در کشور ۷۱۵نوع محصول نانوتکنولوژی خود را به ۵۰کشور جهان صادر می‌کنند که در ۲۰حوزه صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این در حالی است که متخصصان کشورمان در ابتدای راه حدود ۲۵۰نوع کالا با فناوری نانوتکنولوژی تولید می‌کردند اما در طی زمان این تعداد به ۵۰۰قلم رسید و هم‌اکنون حدود ۷۱۵نوع دستاورد به کمک فناوری نانوتکنولوژی تولید می‌شود.
تاکنون ایران در زمینه استاندارد بین‌المللی نانو توانسته چهار استاندارد بین‌المللی ایزو را در حوزه نانوتکنولوژی به ثبت برساند. همچنین لازم به ذکر است که کشورمان در این تکنولوژی جزو کشورهای پیشگام است و در این زمینه همتراز کشورهای آلمان و چین فعالیت می‌کند. نانو می‌تواند منشأ «اقتصاد مقاومتی» باشد و با یک برنامه‌ریزی ۱۰ساله صادرات نانو می‌تواند از نفت پیشی بگیرد.