آگاه: مردان خوزستانی دشداشه مشکی و چفیه و زنان لباس مشکی سنتی که به آن «ثوب» میگویند را خریداری کرده و جوانان نیز چوبهای بلند علم، منقل و دلههای پذیرایی قهوه را اغلب از بازار صخیریه اهواز تهیه میکنند. چلابزنی شیوه سینهزنی جوانان عرب است که با ریتمی خاص اجرا میشود. در روزهای محرم، جوانان با چفیهای بر گردن برای ادای عزاداری به هیاتهای حسینی میروند تا آنجا به سوگواری دستهجمعی بپردازند. در چلابزنی مردان و جوانان حلقه زده و دوشادوش هم میایستند و دست چپ خود را بر کمر فرد کنار خود میگذارند. با شروع نوحه پای راست را بر زمین میکوبند و دست راست خود را بر سینه میزنند. نظم و ریتم جالب چلابزنی بسیار جالب و قابل تامل است و نشان از همبستگی و همیاری این قوم ایرانی است. در میان نوحهخوانی، مداح، گاه سکوت میکند و در این زمان یکی از عزاداران فریاد یا علی سر میدهد و دیگران در جواب او فریاد میزنند: «یا ابوحسین».
قدمت این شیوه سینهزنی در حدود ۳۰سال است و ابتدا در برازجان توسط مرحوم بخشو انجام میشد؛ زیبایی صدای وی در نوحهخوانی، مردم را از شهرهای مختلف جنوبی به برازجان میکشاند. افراد این مراسم را در شهرهای خود به شیوه مرحوم بخشو اجرا میکردند و یکی از این شهرهای دزفول بود که امروز چلابزنیهای آن بسیار معروف و دیدنی است.
۱۹ تیر ۱۴۰۳ - ۱۳:۳۵
در خوزستان نیز مانند دیگر مناطق ایران مردم در روزهای پیش از شروع ماه محرم با نصب پارچهها و پرچمهای سیاه بر در و دیوار شهرشان، ماتم خود را در عزای حسینی نشان میدهند. اهالی پیش از محرم به بازار میروند تا مایحتاج این ماه پرهیاهو را مهیا کنند.