آگاه: جاوید رحمان، در ژوئن ۲۰۱۸ (خرداد ۱۳۹۷) ازسوی رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل به‌عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در موضوع حقوق بشر ایران انتخاب شد و تا اول آگوست ۲۰۲۴ (۱۱مرداد ۱۴۰۳)، به مدت ۶سال، در این سمت باقی ماند.
قبل از ورود به مبحثِ گزارش‌های کذب و جعلی جاوید رحمان در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، ذکر این نکته ضروری است که جمهوری اسلامی ایران همواره هرگونه انتصاب گزارشگر ویژه حقوق بشر برای کشورمان را یک طرح ناعادلانه و با انگیزه سیاسی توسط کشورهای غربی و در راستای نگاهی مغرضانه علیه ملت ایران می‌داند. اما علاوه بر اینکه انتصاب گزارشگر ویژه حقوق بشری برای ایران از اساس محل تردید و سؤال است، آنچه اعجاب‌برانگیزتر است، اقدامات بی‌اساس و گزارش‌های سراسر کذب و دروغ گزارشگرانی امثال جاوید رحمان در مورد ایران است.
در تمامی گزارش‌های جاوید رحمان در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، رگه‌هایی برجسته از ادعاهای رژیم‌های غربی و گروهک‌هایی تروریستی نظیر منافقین به‌وضوح دیده می‌شد. غیرواقعی و غیرمنصفانه بودن، دو ویژگی برجسته گزارش‌های جاوید رحمان درمورد ایران بود؛ گزارشگری که در نقش مأمور و آلت فعل رژیم‌های غربی برای هجمه‌های دروغین حقوق بشری علیه ایران گمارده شده بود. رژیم‌هایی که در کارنامه سیاهشان تامین منابع مالی، تسلیحات شیمیایی و ابزار و ادوات جنگی زمینی و هوایی را در جنگ تحمیلی رژیم صدام علیه مردم ایران دارند و عده کثیری از ایرانیان را به شهادت رسانده و مجروح کرده‌اند و حال ادعاهای حقوق بشری دارند و برای تبلیغ و ترویج این دعاوی دروغین، امثال جاوید رحمان را به کار می‌گیرند.
تروریست‌ها، کارفرمای گزارشگر حقوق بشر!
یکی از اصلی‌ترین شاخصه‌های دوران کاری جاوید رحمان در نقش گزارشگر وضعیت حقوق بشر در ایران، ارتباط غیرقابل انکار او با گروهک تروریستی منافقین و تلاش برای پیشبرد اغراض این فرقه تروریستی بود. رحمان چندی پیش پس از اتمام دوران مأموریت کذایی‌اش در گزارش‌دهی وضعیت حقوق بشر در ایران، مهمان ویژه کارفرمایان تروریستش یعنی گروهک منافقین در پاریس شد و تروریست‌های منافقین برای او مهمانی خداحافظی و تودیع ترتیب دادند تا ناخواسته به دنیا بگویند که میان قاتلان ۱۷هزار ایرانی بی‌گناه و گزارشگر وضعیت حقوق بشر در ایران، یک ارتباط تنگاتنگ وجود دارد!
جاوید رحمان برای تهیه گزارش‌های ضدایرانی خود طی ۶سال مأموریت ادعایی همواره به اطلاعات و داده‌های گروهک تروریستی منافقین و رسانه‌های معاند و ضدانقلاب وابسته بود. محتوای برخی گزارش‌های او پیرامون وضعیت حقوق بشر در ایران، گاهی چنان هالیوودی و غیرواقعی می‌شد که نهادهای غربی را نیز به واکنش وامی‌داشت و آنها نیز بر مخدوش بودن گزارش‌های رحمان درباره ایران اذعان می‌کردند. اتکای گزارش‌های رحمان بر اطلاعات جعلی دریافتی از برخی فرقه‌ها و گروهک‌های تروریستی نظیر منافقین که سابقه سیاهی در به خاک و خون کشیدن هزاران شهروند ایرانی بی‌گناه داشته و درحال‌حاضر نیز از هیچ خصومتی با ملت ایران و همراهی با دشمنان آنان کوتاهی نمی‌کنند، همچنین نقش پررنگ اطلاعات دریافتی از برخی سازمان‌های وابسته به دوّل معاند با ملت ایران، بیانگر «عدم صداقت» و «عدم حسن نیّت» جاوید رحمان در گزارشگری حقوق بشری بود؛ امری که هیچ مجالی را برای پذیرش «ادعای استقلال گزارشگر ویژه» باقی نمی‌گذاشت. پذیرش ادعاها و اتهام‌های بی‌اساس و واهی گروهک‌های تروریستی و معاندان ملت ایران نظیر منافقین و مبنا قرار دادن آنها، عملا گزارش‌های جاوید رحمان را در حد یک بیانیه سیاسی و مغرضانه تنزل می‌داد.
جانبداری از تروریسم علیه ملت ایران!
سکوت ۶ساله‌ جاوید رحمان، این به اصطلاح گزارشگر حقوق بشری درمورد یکی از مهم‌ترین محورهای نقض حقوق بشر ملت ایران در طول سال‌های پس از انقلاب اسلامی یعنی تروریسم، جای هیچ شک و شبهه‌ای را برای جانبدارانه بودن گزارش‌های وی باقی نمی‌گذاشت. ملتی که بیش از ۴۰سال به‌صورت مستمر از تروریسم بین‌المللی مورد حمایت برخی کشورهای غربی آسیب دیده، نه‌تنها هیچگاه شاهد درخواست پیگیری آنها از سوی نهادهای بین‌المللی نبوده، بلکه حتی شاهد استفاده از ادعاهای مجعول آنها در گزارش تحت عنوان وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران نیز است. بر این اساس، از جاوید رحمان و اَسلاف و اَخلاف او باید پرسید که آیا ترور مقامات، دانشمندان و شهروندان ایرانی، با عاملیت و کارگزاری رژیم‌های غربی و گروهک تروریستی منافقین، مصداق نقض حق حیات نیست که نسبت به آنها هموار سکوت اختیار می‌کنند؟! 
جاوید رحمان، این خدمتکار رژیم‌های غربی و گروهک تروریستی منافقین، در طول ۶سال گزارشگری از وضعیت حقوق بشر در ایران، هیچگاه حاضر نشد که به اقدامات قهرآمیز یکجانبه، غیرقانونی و غیرانسانی آمریکا در تحریم دارویی مردم ایران که سلامت کودکان، زنان و مردانِ نیازمند دارو و مراقبت‌های پزشکی را به مخاطره انداخته بود اشاره کند.
رحمان در آخرین گزارش خود در مورد ایران که به ادعانامه جنایتکاران پادگان اشرف معروف شد، خوشخدمتی به تروریست‌های منافقین را به کمال رساند و در مقام سفیدشویی این تروریست‌های جنایتکار برآمد؛ اقدامی که سبب شد او از ناحیه سرکردگان منافقین در پاریس مورد تجلیل و تحسین قرار گیرد.