آگاه: زهرا بذرافکن - خبرنگار گروه فرهنگ: برای یافتن بهترین دیدگاه، خوب است که وقایع سال جاری و آنچه را در سال‌های اخیر رخ داده است به شکل بستری یکپارچه در نظر بگیریم تا بهتر بتوانیم رفتار افراد را دنبال و معنا کنیم. برمی‌گردیم به ناآرامی‌های ۱۴۰۱ و واکنش گسترده عده‌ای از سلبریتی‌ها به وقایع داخلی؛ واکنش‌هایی که جز ایجاد دودستگی در میان مردم حاصل دیگری بعد از گذشت دو سال در پی نداشته است. بعد از خروج برخی از هنرمندان از کشور در همان دوره، مانند اشکان خطیبی، مهناز افشار، حمید فرخ‌نژاد و... و عاقبتی که بعد از دوسال، به‌شکل علنی به آن اقرار کردند، تصویری از «پایان» برای زیست هنری این افراد شکل گرفت. حالا مدت‌هاست که چنین چهره‌هایی از اینجا مانده و از آنجا رانده شده‌اند؛ رفتار یک‌طرفه و ضد وطن آنها برای مردم روشن شده و دیگر سرمایه محبوبیتی هم نیست که روی آن حساب کنند.
تافته‌های جدابافته
با مرور رفتار سلبریتی‌ها در موقعیت‌های مشابه و در سال‌های گذشته، نسبت‌به آنچه درحال‌حاضر در جریان است، دیدگاه دقیق‌تری نسبت به کنش‌گری آنها پیدا خواهیم کرد. می‌دانیم که بسیاری از این سلبریتی‌ها حالا می‌دانند که مختصات گزینه خروج همیشگی از کشور برای یک هنرمند چیست و به کجا ختم خواهد شد. بر همین اساس است که می‌توانیم بگوییم سکوت آنها واکنشی فعال و در سطح یک کنش معنادار است. زمانی که تمام مردم ایران با حق دفاع مشروع در مقابل دشمنی جنایت‌کار، همدل و یکصدا شده و بیش از همیشه نیز به این اتحاد باور پیدا کردند، برخی انتخاب کردند که درحالی‌که با سرمایه توجه همین مردم جایگاهی یافته‌اند، سکوت کنند و خود را منفک از اتحادی ضروری بدانند. در این بین نیز برخی زیست نان‌به‌نرخ‌روزخوری را در پیش گرفتند؛ نمونه آن هنرمندی بود که علاوه‌بر سینما، در تلویزیون ملی نیز تریبون در اختیار داشته و از همین راه محبوبیت یافته بود. او بلافاصله بعد از این رخداد، قطعه موسیقی پاپی منتشر کرد و از قضا هم بسیار مورد خشم کاربران قرار گرفت، درحالی‌که به وقایع ملی چند روز گذشته هیچ واکنشی نداشت. اگر کمی به گذشته برگردیم، بهتر می‌توانیم معنای نان‌به‌نرخ‌روزخوری را بدانیم؛ زمانی که موضوع مدافعان حرم در ایران داغ بود و هنوز به ناآرامی‌های سال۱۴۰۱ نرسیده بودیم، همین فرد و افرادی از این دست بودند که در مصاحبه‌هایشان از مدافعان حرم و اهمیت کارشان می‌گفتند، حالا چطور شده است که درباره دفاع مشروع از حقوق ملی‌مان در برابر تجاوز و ترور یک رژیم اشغالگر هیچ حرفی ندارند؟
لس‌آنجلسی‌ها هم ساکت نماندند
در بعد دیگری از ماجرا، نگاهی به دو کنسرت جنجالی اخیر خواننده‌های لس‌آنجلسی ایرانی می‌اندازیم؛ یکی داریوش اقبالی که فارغ از تمام حرف‌هایی که در کنسرتش زد و آنچه مردم از آن برداشت کردند، به اهمیت همبستگی و رها کردن منیت در چنین برهه‌ای اشاره‌ای کرد. دیگری نیز امتناع نصرالله معین نجف‌آبادی، خواننده خارج‌نشین از اجرای قطعه‌ای بود که پیش از آن در فضای مجازی دستخوش برداشت‌های سیاسی در راستای کوبیدن و تمسخر جریان ضدصهیونیستی از سوی افراد اپوزیسیون شده بود. اگر این دیدگاه‌ها را فارغ از جریان‌ها و جانبداری‌های سیاسی داخلی در نظر بگیریم، می‌تواند نشانی از آن باشد که این سلبریتی‌های لس‌آنجلسی نیز حالا بیش از داخلی‌ها متوجه جریان‌های سیاسی و انسانی جهانی هستند که ضرورت همبستگی را بیش از همیشه یادآور می‌شود. در شرایطی که حتی برخی خوانندگان موسوم به لس‌آنجلسی نیز نتوانستند از معرکه برکنار بمانند اما همچنان صدا از دیوار درمی‌آید ولی از برخی سلبریتی‌های داخلی که راجع به بسیاری از مسائل اظهارنظر می‌کنند، نه!
آنها که همدل شدند
در مقابل سلبریتی‌های داخلی، بسیاری نیز بودند که خود را از مردم و خاکشان جدا ندانسته و انتخاب کردند که هم‌صدا شوند. ازجمله آنها، پیوستن عوامل سریال طوبی برای حمایت از مردمی که خاکشان در معرض اشغال رژیم صهیونیستی است، به پویش ایران همدل۴ را می‌توان نام برد. این پویش که حالا به چهارمین مرحله رسیده است، برای کمک به مردم فلسطین و لبنان آغازبه‌کار کرد. در پی تهاجم وحشیانه رژیم صهیونیستی به شهرها و روستاهای فلسطین در نوار غزه و شهادت ده‌ها هزار نفر از مردم بیگناه این منطقه و تخریب زیرساخت‌های شهری، منازل مسکونی و ازبین‌رفتن معیشت مردم غزه در یک سال اخیر و همچنین تخریب منازل، ساختمان‌های مردم در جنوب لبنان، شهادت جمع زیادی از مردم بیگناه و خسارت‌های گسترده به آنها، در لبیک به ندای رهبر انقلاب اسلامی مبنی بر کمک و حمایت از مردم مظلوم فلسطین و لبنان، چهارمین مرحله پویش مردمی «ایران همدل» به‌منظور جمع‌آوری مشارکت‌های نقدی هموطنان عزیز برای کمک به مردم مظلوم فلسطین و لبنان آغاز به کار کرده است. پویش «ایران همدل» بزرگ‌ترین حرکت جمعی و مردمی برای مواسات و کمک مومنانه است که از سال۱۳۹۸ و پس از بیانات رهبر انقلاب اسلامی مبنی بر شکل‌گیری نهضت تعاون و احسان و کمک مومنانه، در کشور آغاز به کار کرد.