آگاه: منوچهر مرادی درمورد کاهش رتبه علمی کشور و کاهش انتشارات علمی در دانشگاه‌های مختلف گفت: نکته‌ای که وجود دارد این است که ببینیم این ملاک انتشار مقالات، ملاک خوبی است یا خیر؟ می‌توان مقالات خوبی چاپ کرد ولی مشکلی از کشور حل نشود؛ بنابراین شاید نباید روی این ملاک چندان تمرکز کرد. وی ادامه داد: من دانشجویانی داشتم که برای ادامه تحصیل به آلمان رفته‌اند ولی هیچ مقاله‌ای ننوشته‌اند، بلکه در یک شرکت کار کرده‌ و مشکل آن را حل کرده‌اند و رساله دکتری‌ها آن درمورد حل آن مشکل بوده است. درصورتی‌که دانشجویان دکتری ما برای فارغ‌التحصیل شدن حتما باید مقاله داشته باشند.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: باوجود اینکه موضوع تعداد انتشار مقالات شاید معیار خوبی نباشد ولی درعین‌حال یک شاخص است و می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که مشکلی وجود دارد که پژوهش و انتشار آن کمتر شده است. 
وی تاکید کرد: زمانی ممکن است کاهش انتشار مقالات ناشی از یک برنامه قبلی باشد؛ به این صورت که بگوییم ما می‌خواهیم چاپ مقاله را کاهش بدهیم ولی قصد داریم پژوهش‌های کاربردی را افزایش دهیم. اگر این موضوع بابرنامه باشد، اتفاق خوبی است ولی وقتی ناگهانی اتفاق بیفتد، شاید نقطه نقص محسوب شود.
مرادی درمورد دلیل کاهش رتبه علمی کشور و کاهش انتشار مقالات در دانشگاه‌ها توضیح داد: بخشی از این موضوع به این دلیل است که پژوهشگران و اساتید به بودجه و تجهیزات نیاز دارند. این هزینه‌ها هم یا باید از دولت یا باید با ارتباط دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها با بخش خصوصی تامین شود.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تهران با اشاره به نقش قانون مالیات ۳۰درصدی پروژه‌های تحقیقاتی در کاهش انگیزه اساتید و پژوهشگران گفت: متاسفانه اعمال قانون ۳۰درصد مالیات بر پروژه‌های تحقیقاتی سبب شد تقریبا ۶ماه کار پژوهشگران و اساتید قفل شود. 
هیچ استادی تمایل نداشت وارد پروژه‌های تحقیقاتی شود و چنین مالیات‌های سنگینی بر بودجه‌های تحقیقاتی بسته شود. به نظر می‌رسد عملا ما درحال مشاهده تاثیر این موضوع هستیم.
وی خاطرنشان کرد: این یک تصمیم‌گیری متاسفانه صحیح نبود و بخش تحقیقات دانشگاه تهران و تمام کشور را تحت‌تاثیر قرار داد که نشان می‌دهد سیاست‌گذاران باید در سیاست‌گذاری دقت زیادی کنند چراکه ممکن است تصمیم‌گیری آنها باعث افت شدید رتبه علمی کشور شود.