آگاه: ای کاش جمله‌های دیدار رهبر انقلاب به‌عنوان تنها حامی بخش خصوصی و مشتاق توسعه آن در کشور، در دیدار تولیدکنندگان و فعالان بخش خصوصی در تاریخ چهارشنبه سوم بهمن، روی همه این دیوارها نصب شود تا هنگامی که مدیر و مسئول محترم سرش را از کارتابل بالا می‌آورد، چشمش به آن بخورد و بر اثر تکرار، ملکه ذهن و عملش شود. صحبت‌هایی که به‌شدت واضح، شفاف و روشن بود. «مهم همین است که دستگاه‌های دولتی به بخش خصوصی کمک کنند. بخش خصوصی احساس کند که پشتش گرم است به کمک‌های دولتی؛ احساس کند که مانع‌تراشی نمی‌شود و کارش روان و سهل است. دیروز در این نمایشگاه، یک نفر از آقایان به من گفت که سال گذشته من به شما گفتم که برای مجوز فلان تاسیس مثلا، سه سال ما را معطل کرده‌اند. پارسال این را به من گفت، من هم روز بعدش، مثل امروز، سخنرانی داشتم اینجا، همین را مطرح کردم. گفتم: خب چرا سه سال معطل می‌کنید؟ کاری که می‌تواند در ظرف ۱۰روز، حداکثر یک ماه انجام بگیرد، چرا سه سال معطل می‌شود؟ حل کنید برود. این آقا دیروز گفت: سه سالِ پارسال با امسال شده چهار سال! یعنی در این یک سال هم انجام نداده‌اند. خب این را باید حل کرد دیگر؛ [این‌طور] نمی‌شود که. من واقعا شرمنده شدم. باید اینها را حل کرد. حرف زیاد است؛ حرف می‌زنیم، می‌گوییم، تکرار می‌کنیم، تاکید می‌کنیم، [ولی] باید عمل کنیم.» شفاف‌تر از این دیگر چگونه باید بیان شود؟ بسیاری از نهادها و سازمان‌های خصوصی از مانع‌تراشی‌ها و سنگ‌اندازی‌های نهادهای دولتی فریادشان بلند است و این شکایت را باید از نهادی دولتی به نهاد دولتی دیگر ببرند.
به‌تجربه ثابت شده است که بازدهی و میزان رسیدن به هدف‌های تعیین‌شده در نهادهای خصوصی و غیردولتی به مراتب دقیق‌تر و منظم‌تر از سازمان‌های دولتی است. در بسیاری از موارد سازمان‌های دولتی برای پیشبرد اهداف و رسیدن به هدف سازمانی، دست به دامان واحدهای خصوصی و شرکت‌های دانش‌بنیان می‌شود که در بسیاری از موارد کارگشاست.
 نیروی انسانی خبره و هدفمند در بخش خصوصی که برعکس ساختار کارمندی دولتی هیچ‌وقت در فکر رسوب و صف‌کشیدن در برابر دستگاه ساعت‌زنی نیستند و همواره به توسعه فردی می‌اندیشند. دائم به‌دنبال آموزش و یادگیری هستند و همین نکته است که به صراحت بیان می‌شود پیشبرد کشور بدون مشارکت و توجه به بخش خصوصی امکان‌پذیر نیست. 
مدیران و مسئولان محترم لطفا این جمله‌ها را روی دیوار مقابل میزتان نصب کنید: «نظام تصمیم‌گیری اجرایی کشور باید به بخش خصوصی کمک کند؛ این الزام است: باید کمک کند. مهم‌ترین کمک هم این است که موانع را از سر راهشان بردارد؛ موانع را بردارد. متاسفانه مشاهده می‌کنم در یک جاهایی دستگاه‌های دولتی یا دستگاه‌های نظارتی نقش سرعت‌گیر را ایفا می‌کنند؛ یعنی به جای اینکه کمک کنند به پیشرفت و توسعه شرکت، موانعی ایجاد می‌کنند که این در واقع مانع پیشرفت آن می‌شود.»‎