حزب‌الله برقرار و سرافراز است...

یکم: هنوز از بهت حمله سایبری رژیم وحشی صهیونیستی بیرون نیامدیم که خبر حمله به جلسه اعضای حزب‌الله در ضاحیه جنوبی و در نتیجه شهادت شهید ابراهیم عقیل ملقب به «تحسین» فرمانده نظامی فرمانده نیروهای ویژه حزب‌الله لبنان موسوم به یگان رضوان منتشر شد.

در فوتبال کشورمان چه خبر است؟

پنج‌شنبه هفته گذشته دور تازه مسابقات لیگ برتر فوتبال با بازی دو تیم پرسپولیس و ذوب‌آهن اصفهان آغاز شد. در این بازی که به میزبانی پرسپولیس باید در ورزشگاه آزادی تهران برگزار می‌شد در ورزشگاه تختی اراک برگزار شد، چراکه ورزشگاه آزادی هنوز آماده نیست.

وطن...

وقتی دور می‌شوی از آن، معنی‌اش انگاری عوض می‌شود و رنگ و بوی دیگری می‌گیرد و دل‌تنگی مدام عارضه همیشگی می‌شود. سوای این که یک مفهوم ذهنی باشد یا چارچوبی واقعی و غیرقابل انکار داشته باشد. "وطن" در هاله‌ای از تقدس می‌پیچد و لحظه‌ای از فکر به آن نمی‌شود دور شد. وطن یعنی آغوش مادر که امن‌ترین جای دنیاست و کسی که از آغوش مادر دور شده باشد بی‌کسی و ناامنی، بد گریبانش را می‌گیرد و انگاری بغضی مدام راه را در گلویش می‌یندد.

تیزی از پشت به پهلوان شهر

ترور عملی بزدلانه است از سوی کسانی که ضعیف هستند و این ضعف دایم به رخ‌شان کشیده می‌شود.

مسخ‌شدگان کور

سوال ساده است. مگر جنایتی مانده که رژیم اشغالگر و نخست‌وزیر منفورش به آن دست نزده باشند؟ در زمانه گردش اطلاعات و اتفاقات به‌وسیله شبکه‌های اجتماعی که همه دنیا از رویدادها به‌سرعت مطلع می‌شوند، نخست‌وزیر منفور رژیم اسراییل به کنگره آمریکا دعوت می‌شود و نمایندگان کنگره چون مسخ‌شدگانی بی‌اختیار، عنان از کف داده و با هر کلمه و حرفی از دهان نتانیاهوی منفور به پا خاسته و جنون‌آمیز تشویق می‌کنند.

هنوز شنیده می‌شود...

انگاری تقویم دلمان با محرم ورق می‌خورد. اسم و رسم امام حسین(ع) که وسط می‌آید همه‌چیز عوض می‌شود.

آقای رییس‌جمهور خوش آمدی به سرای خدمت به مردم!

سلام آقای رییس‌جمهور! چند ساعتی از تمام شدن رقابت‌های انتخاباتی گذشته است و حالا شما ردای ریاست‌جمهوری‌ ایران اسلامی را به دوش انداخته‌اید. حالا دیگر شما هستید و فکر و سیاست و آینده ایران. حداقل برای چهارسال؛ چهار سال سرنوشت‌ساز که ممکن است هر روزش نقشی تازه داشته باشد.

مرشدی چون آقا مرتضی سرهنگی...

معلم است، استاد است؛ استاد مرتضی سرهنگی، چندین سال است که هدف و مسیرش را مشخص کرده و در تمام این سال‌ها، حتی ذره‌ای از طی این مسیر کوتاه نیامده و راه کج نکرده است؛ چه آن سال‌هایی که هر روز صبح ضبط خبرنگاری‌اش را روی دوشش می‌انداخت و می‌رفت اردوگاه نگهداری اسرای عراقی و پایه مصاحبه و گفت‌وگو با آنها می‌نشست و چه بعد از پایان جنگ که زندگی‌اش را وقف روایت زندگی، شهادت و ازجان‌گذشتگی شهدا و خانواده‌های ایثارگر کرد.

نشاط قرآنی

دلیل شادی مردم باشیم...