آگاه: آنها بخشی از مطالعه‌ای در ایالت پنسیلوانیا هستند که یک معمای دیرینه را حل می‌کنند: زنبورهای عسل دقیقا چقدر از کندوهای خود برای جمع‌آوری گرده و شهد دور می‌شوند؟در این سیستم که BeeCam-AprilTag نام دارد، از برچسب‌های شناسایی ویژه کوچکی که به قفسه سینه زنبورها (قسمت میانی بدن آنها) متصل می‌شود، استفاده شده است. این زنبورها با دوربین‌هایی که حرکات آنها را ثبت می‌کند، از کندوی خود خارج می‌شوند و به آن برمی‌گردند. تحقیقات منتشرشده با هدف نظارت بر الگوهای سفر زنبورعسل با این برچسب‌های طراحی‌شده ویژه انجام شد.به نقل از اس‌اف، مارگاریتا لوپز-اوریبه (Margarita Lopez-Uribe)، نویسنده این مطالعه، استادیار حشره‌شناسی توضیح می‌دهد: در زیست‌شناسی میدانی، ما معمولا فقط با چشمان خود به موارد مختلف نگاه می‌کنیم، اما تعداد مشاهداتی که به‌عنوان انسان می‌توانیم انجام دهیم، هرگز به آنچه یک ماشین می‌تواند انجام دهد، نمی‌رسد.در این سیستم ردیابی، ریز رایانه‌های مقرون‌به‌صرفه‌ای به نام Raspberry Pis با دوربین‌ها، چراغ‌ها و تونل‌های ورودی ویژه ترکیب شده است. کل راه‌اندازی آن کمتر از ۱۵۰۰دلار برای ۶کلونی هزینه داشته است.این مطالعه باورهای موجود درمورد طول عمر زنبورها را به چالش کشید. درحالی‌که تصور می‌شد زنبورهای عسل حدود ۲۸روز عمر می‌کنند، محققان مشاهده کردند که آنها به مدت ۶هفته پس از دوره اولیه بلوغ دو هفته‌ای خود در جستجوی غذا بودند که به‌طور قابل‌توجهی طولانی‌تر از آن چیزی است که پیش از این تصور می‌شد.
برآوردهای فعلی نشان می‌دهد که زنبورها می‌توانند تا فاصله ۱۰کیلومتری کندوی خود پرواز کنند اما محققان معتقدند این فاصله غیر معمول است.