آگاه: در نزدیکی جندی‌شاپور، بنایی دیدنی با گنبد مخروطی‌شکل دندانه‌دار قرار دارد که قهرمانی نام‌آور را در خود جای داده است، بقعه یعقوب لیث صفاری. این بقعه سلجوقی که به‌تازگی مرمت شده، محل دفن این سردار ایرانی است. 
آرامگاه یعقوب لیث صفاری از جاهای دیدنی دزفول به شمار می‌رود و در فاصله کمی از شهر واقع شده است. وجود گورستانی با سنگ‌قبرهای باستانی در اطراف مقبره، گواهی بر قدمت این اثر است. نمای بیرونی بقعه در عین سادگی، با گنبد مخروطی و دندانه‌دار، یکی از زیباترین بقعه‌ها در خوزستان محسوب می‌شود. این بنا مدفن یعقوب لیث صفاری است؛ کسی که با اعلام زبان پارسی دری به‌عنوان زبان رسمی کشور، فارسی را از فراموشی نجات بخشید.
آرامگاه یعقوب لیث صفاری باتوجه‌به ارزش تاریخی و فرهنگی، با شماره ۲۵۵۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
گنبد مخروطی آرامگاه از بهترین نوع گنبدهای مخروطی در خوزستان به شمار می‌آید. جلال و زیبایی نمای گنبد از دور کاملا بیانگر این حقیقت است که روزی این بقعه را برای شخصی بزرگ بنا کرده‌اند. بنای آرامگاه از یک ورودی برخوردار است و سطح داخلی آرامگاه را از سطح بیرونی آن جدا می‌کند. سازه اصلی بنا خشت خام است و نقوش برجسته و ملاط گچ و خاک دارد.
قدمت تاریخی آرامگاه یعقوب لیث صفاری به دوره سلجوقی تا قاجار می‌رسد و باتوجه‌به مرمت‌های مختلف قدیمی‌ترین قسمت آن مربوط به دوره سلجوقی است. بنا به گفته مردم محلی، حدود چندین دهه پیش روی دیوار گنبد کتیبه‌ای با خط عربی قدیم وجود داشت و روی آن اسم یعقوب لیث، سردار بزرگ به‌وضوح نوشته شده بود.
یعقوب لیث صفاری، پسر مسگری از قریه قرنین در سیستان بود و ازآنجاکه شغل رویگری را از پدر به ارث برده بود، به صفار معروف شد. او را به‌خاطر دلاوری‌ها و منش والا، عده‌ای از عیاران به سرداری خود برگزیدند. با محبوبیتی که میان مردم به‌خاطر جنگ با خوارج به دست آورده بود، توانست به قدرت برسد. مرکز حکومت او شهر زرنگ (زرنج) در افغانستان امروزی بود. در زمان به قدرت رسیدن صفار، حکومت بنی‌عباس در ایران قدرت بسیاری داشتند و یعقوب لیث صفاری که از به قدرت رسیدن حکومت بنی‌عباس در ایران ناراضی بود، از ابتدای حکومت خود رویای سرنگونی آنها را در سر می‌پروراند.
برخی بر این عقیده هستند که دودمان صفاری به پادشاهان ساسانی می‌رسد. وی بعد از فتح کرمان، نیشابور و خراسان و سرنگونی حکومت طاهریان، به‌منظور سرنگونی بنی‌عباس به خوزستان لشکر کشید و ازآنجا به بغداد رفت. اما یعقوب لیث صفاری در جنگ با خلیفه شکست خورد و از ناحیه گلو به‌شدت زخمی و مجبور به عقب‌نشینی شد. وی دوباره به شوش بازگشت تا لشکر خود را احیا و به بغداد لشکرکشی کند که در میانه راه و بر مبنای اسناد تاریخی، در نزدیکی دزفول کنونی (جندی‌شاپور) به‌طور ناگهانی بیمار شد و کمی بعد از دنیا رفت. همه مورخان بر دلاوری، شجاعت، باهوشی و سیاستمداری یعقوب لیث صفاری اتفاق‌نظر دارند.