آگاه: ناصر چمنی در ارزیابی ساماندهی اتباع بیگانه در کشور، اظهار کرد: همه کشورها با پدیده اتباع خارجی روبه‌رو هستند، ولی برای اتباع بیگانه قوانینی دارند. مثلا با اینکه تمام قوانینی که در آن کشور هست، رعایت می‌کنند و در برخی شغل‌ها مجوز می‌گیرند؛ اما نمی‌توانند در همه شغل‌هایی که در آن کشور وجود دارد، کار کنند. در واقع برای اتباع خارجی کارهای خاصی تعریف شده و آنها اجازه حضور اتباع در تمام شغل‌هایشان را نمی‌دهند. وی ادامه داد: در کشور ما هم باید چنین قوانینی اعمال و رعایت شود، اما قبل از هر چیز باید ساماندهی اتباع بیگانه در دستور کار قرار گیرد. متاسفانه در استان‌هایی مثل تهران یا مشهد که نزدیک مرز است، افزایش تعداد مهاجرین و اتباع بیگانه را شاهد هستیم.
این کارشناس حوزه کار درباره دیدگاه برخی که معتقدند نیروی کار ایرانی تنبل است و حاضر به پذیرش هر کاری نیست به همین دلیل از اتباع بیگانه استفاده می‌شود، گفت: اگر کارگران ما تنبل بودند و تعصبی نسبت به کار نداشتند، مگر می‌توانستند در دوران جنگ در جبهه‌ها حضور پیدا کنند یا به ساخت تجهیزات نظامی که آن زمان استفاده می‌کردیم، ورود کنند؟ کارگر ایرانی سخت‌کوش و متعصب به کار است و در برابر تحریم‌هایی که از سوی کشورهای خارجی بر اقتصاد ما تحمیل شد ایستادگی کرده است. منتهی نیروی کار ایرانی به دنبال حق خود است و اگر در مقابل کاری که انجام می‌دهد، حق واقعی او پرداخت نشود، مایوس و دلسرد شده و به انجام آن کار تمایل نشان نمی‌دهد؛ بنابراین اگر حق واقعی کارگر ایرانی را بدهیم با جان‌ودل برای کارفرما کار می‌کند.
به گفته چمنی، نیروی کار ایرانی حتی در سخت‌ترین شرایط هم آمادگی خود را برای کار اعلام کرده و هیچگاه شانه خالی نکرده است؛ ازاین‌رو اگر حقوقی که دریافت می‌کند، کفاف هزینه‌های زندگی‌اش را بدهد، تولید کارفرما را متعلق به خود می‌داند و با انگیزه و علاقه به کار برای کارفرما ادامه می‌دهد. وی درعین‌حال با اشاره به افزایش تعداد مهاجرین و اتباع بیگانه در کشور، گفت: متاسفانه به‌رغم هشدار بسیاری از کارشناسان و سازمان‌ها، نسبت به ورود بی‌رویه مهاجرین و افزایش تعداد اتباع بیگانه اقدام اساسی در این زمینه صورت نمی‌گیرد. برخی از اتباع خارجی برای خود مغازه باز کرده و کارفرما شده‌اند. در زایشگاه‌های کشور بیشترین زاد و ولدها متعلق به اتباع خارجی است و سهم ایرانی‌ها کاهش یافته است.
این کارشناس حوزه کار متذکر شد: طبق گزارش‌ها تا سال ۱۴۳۰، دو سوم جمعیت ایران در سن پیری و کهن‌سالی قرار می‌گیرند و از ۹۰ میلیون نفر ۶۰ میلیون نفر پیر و مابقی جوان هستند، اما اتباع بیگانه از دو سومی که باقی می‌مانند، بیشتر خواهد شد و شرایطی به وجود می‌آید که می‌بینیم در کشور خودمان بیگانه هستیم و این واقعیت تلخ ناشی از عدم مدیریت صحیح و سیاست‌گذاری نامناسب است.
چمنی با بیان اینکه در خصوص مباحث جمعیتی باید به دورنمای آن توجه شود و دورنمای سیاست‌های جمعیتی حتما پیش‌بینی شود، گفت: البته سیاست‌های جمعیتی دست هیچ‌کس نیست و با اینکه در مجلس کمیسیون جوانی جمعیت شکل گرفته و ایده پایگاه‌های فرهنگی افزایش جمعیت زده شده، اما هیچ‌کدام مشکل جمعیت را حل نکرده‌اند. یکی از علل عدم فرزندآوری و کاهش زادوولد در کشور نداشتن درآمد و مشکلات معیشتی است. هزینه‌های درمان، واکسن، شیرخشک و پوشاک بچه سرسام‌آور است. طبعا اگر مردم و زوج‌های جوان، مشکل درآمد و معیشت نداشته باشند، برای ازدواج و فرزندآوری برنامه‌ریزی و اقدام می‌کنند ولی تا وقتی که با دغدغه مسکن و اجاره‌بها و تهیه پول پیش خانه دست‌وپنجه نرم کنند و حقوق و دستمزدی که می‌گیرند، زیرخط فقر باشد و کفاف هزینه‌های زندگی آنها را ندهد، تمایل به ازدواج و فرزندآوری وجود نخواهد داشت.