آگاه: با این حال، کاربران باید چنین گجت‌هایی را خریداری کنند، نحوه استفاده از آنها را یاد بگیرند و آنها را روی بدن خود قرار دهند که همه اینها مراحلی هستند که بسیاری از افراد به سادگی زحمت انجام آنها را نمی‌پذیرند. این امر به‌ویژه در مورد افرادی که اغلب در موقعیت‌هایی نیستند که خطر قابل توجهی از کم‌آبی بدن وجود دارد، یا کسانی که چندان با فناوری آشنا نیستند، صادق است. به نقل از نیواطلس، با در نظر گرفتن این مشکل، پروفسور طارق النفوری (Tareq Al-Naffouri) و همکارانش در دانشگاه علم و فناوری ملک عبدالله عربستان سعودی (KAUST) به بررسی انواع حسگرهای خازنی که در حال حاضر در صفحه نمایش‌های لمسی گوشی‌های هوشمند تعبیه شده‌اند، پرداختند.
مشخص شد که چنین حسگرهایی نه‌تنها بار الکتریکی موجود در پوست نوک انگشت کاربر را تشخیص می‌دهند، بلکه قادر به اندازه‌گیری تغییرات در ظرفیت خازنی پوست، یعنی توانایی آن در ذخیره بار الکتریکی نیز هستند و از قبل مشخص شده بود که هرچه سطح هیدراتاسیون فرد کمتر باشد، ظرفیت خازنی پوست او نیز کمتر است.
بنابراین، النفوری و گروهش یک الگوریتم یادگیری ماشینی توسعه داد که تغییرات اندازه‌گیری شده در ظرفیت خازنی پوست را به یکی از پنج سطح هیدراتاسیون مربوطه تبدیل می‌کند. دانشمندان سپس این فناوری را روی ۴۵ داوطلب آزمایش کردند. همه افراد به‌سادگی نوک انگشتان خود را به یک صفحه حسگر خازنی شبیه تلفن همراه هوشمند فشار دادند و اطلاعات اولیه‌ای مانند وزن و جنسیت خود را نیز ارائه دادند. در مقایسه با روش‌های سنتی نظارت بر هیدراتاسیون، سیستم جدید در افراد روزه‌دار ۸۷ درصد و در ورزشکاران ۹۲ درصد دقیق بود. این ارقام باید با توسعه بیشتر فناوری و در نهایت گنجاندن آن در یک اپلیکیشن بهبود یابد.
سمیه سیوسف (Soumia Siyoucef)، عضو این گروه، می‌گوید: ما نظارت بر هیدراتاسیون را به صورت لحظه‌ای، روزمره و کاربرپسند در نظر داریم که در آن کاربران به‌سادگی انگشت خود را روی صفحه گوشی هوشمند خود قرار می‌دهند تا وضعیت هیدراتاسیون خود را ارزیابی کنند.