آگاه: آیات ابتدایی سوره  مبارکه صف، نه‌تنها نغمه‌ای حماسی در میدان جهاد است بلکه نقشه‌ای راهبردی برای ساختن جامعه‌ای مقاوم، همدل و محبوب خداوند است:
«إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفّاً کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ»
خداوند کسانی را دوست دارد که در راه او، با صفی استوار همچون بنایی به‌هم‌پیوسته و نفوذناپذیر مبارزه می‌کنند. این آیه فراتر از یک توصیه نظامی، تصویری روشن از جامعه‌ای می‌سازد که در برابر دشمن، با دل‌هایی متحد، اراده‌ای آهنین و گامی استوار ایستاده است؛ جامعه‌ای که در آن تفرقه جایی ندارد، نفاق مجکوم به نابودی است و ترس جای خود را به ایمان می‌دهد.
مبارزه در راه خدا، صرفا در میدان جنگ و اسلحه معنا نمی‌یابد؛ بلکه گستره‌ای فراگیر از اقتصاد تا رسانه، از فرهنگ تا سیاست و از سبک زندگی تا فضای مجازی را دربرمی‌گیرد. در هر یک از این عرصه‌ها، دشمن می‌کوشد صفوف ملت را در هم بشکند و باورها را تضعیف کند. اما آیه چهارم سوره صف، به ما می‌آموزد که رمز غلبه، در انسجام و هماهنگی است؛ همان‌گونه که آجرهای یک دیوار مستحکم، یکدیگر را تقویت می‌کنند، دل‌های مومن نیز باید در کنار هم، سدی نفوذناپذیر در برابر تهاجم دشمن بسازند.
در چنین شرایطی، شعار دادن و سخنرانی‌های پرطمطراق، اگر پشتوانه عمل نداشته باشند، نه‌تنها اثربخش نیستند بلکه به تعبیر قرآن، باعث مبغوض شدن در درگاه الهی خواهند بود. زیرا که خداوند دوستدار اهل عمل است، نه اهل ادعا. آنان که تنها در هنگام آسایش سخن از مقاومت می‌گویند اما در لحظه خطر عقب می‌نشینند، نه فقط از محبت الهی محروم‌اند بلکه خیانت‌شان به وحدت جامعه از شمشیر دشمن کاری‌تر است.
ملت ایران در آزمون‌های بزرگ تاریخی، از دوران دفاع مقدس تا ایام تحریم و فشار نشان داده است که هرگاه صفوف خود را یکپارچه و دل‌هایش را هماهنگ کرده، نصرت الهی به میدان آمده و عزت و پیروزی حاصل شده است. این تجربه تاریخی، مهر تاییدی بر آن وعده قرآنی است که فرمود: «إن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرْکُم»؛ اگر خدا را یاری کنید او نیز یار شما خواهد بود.
از همین‌رو وحدت در میدان جهاد، تنها در سایه صداقت در ایمان و عمل امکان‌پذیر است. جامعه‌ای که در آن اهل نفاق تریبون‌دار باشند و سازش‌طلبان مدیریت جبهه را بر عهده بگیرند، محکوم به شکست است؛ چراکه بنای مرصوص، بر پایه دروغ و سستی شکل نمی‌گیرد. محبوب خدا بودن، هزینه دارد. هزینه‌اش ایستادن در لحظه خطر، فداکاری در میدان نبرد و همدلی در مسیر جهاد است. این محبت الهی، بهایی است که جز با انسجام، مقاومت و ایمان عملی به دست نمی‌آید. باید تا پای جان دربرابر متجاوز ایستاد. امروز در عصر نبردهای پیچیده و جنگ‌های ترکیبی، راه نجات تنها در این است که مردمان این سرزمین، همچون دیواری آهنین، در برابر دشمن صف ببندند؛ بی‌تزلزل، بی‌تردید، بی‌شکاف. این همان راهی است که قرآن ترسیم کرده و وعده پیروزی‌اش را نیز داده است. اکنون زمان عمل است؛ نه شعار، نه تفرقه و نه تردید. آن‌کس که در راه خدا، جان‌برکف به میدان می‌آید، محبوب خداست و آن‌کس که از پسِ آرامش، دم از جهاد می‌زند اما در هنگامه خطر پا پس می‌کشد. جایی در مسیر عزت و مقاومت ندارد. 
اکنون که رژیم منحوس، ستم‌پیشه و کودک‌کش صهیونیستی، بی‌پروا و با پای خود به میدان رویارویی مستقیم با جمهوری اسلامی ایران قدم نهاده و در کمال وقاحت، ابتدایی‌ترین اصول انسانیت، وجدان بشری و آزادگی را زیر پا نهاده است و جنایت‌آمیزترین اعمال را علیه ملت‌های مظلوم و بی‌دفاع مرتکب می‌شود. بی‌تردید زمان آن فرا رسیده است که اقتدار ملی این سرزمین، نه در قالب شعار که در هیبت اقدام و انسجام به رخ جهانیان کشیده شود. در چنین بزنگاه تاریخی و در دل این کارزار پیچیده، هرگونه سستی، انفعال و شکاف در صفوف ملت، نه‌تنها مایه ضعف در برابر دشمن که آتشی است بر پیکر وحدت و عزت ملی. ملتی که در لحظه آزمون، پای اراده خویش بلغزد و صفوف خود را به تفرقه آلوده کند، بدون شک نه طعم نصرت الهی را خواهد چشید و نه امیدی به رسیدن به ساحل رهایی و سرافرازی برای او باقی خواهد ماند. بی‌گمان جامعه‌ای که در برابر طغیان باطل، با دست‌های گره‌خورده و دل‌هایی متحد به پا می‌خیزد، مورد محبت و یاری خداوند خواهد بود؛ در مقابل جامعه‌ای که از درِ بی‌تفاوتی و بی‌مبالاتی وارد شود و جهاد در راه حق را به حاشیه ببرد، مصداق همان قوم مبغوضی خواهد بود که نه در دنیا آبرویی دارد و نه در آخرت نصیبی. اکنون که صهیونیسم غاصب پرده از چهره نفاق و خباثت خود به تمامی افکنده و با جسارت وارد میدان تقابل با ملت ایران و جبهه مقاومت شده، کوچک‌ترین تزلزل در صفوف ملت، خطایی نابخشودنی خواهد بود؛ چراکه در قاموس قرآن، عزت در سایه ایمان، مقاومت و انسجام معنا می‌یابد، نه در سایه عافیت‌طلبی و بی‌عملی.
فرصت امروز فرصتی است الهی برای تجلی وحدت ملی، برای فریاد عدالت، برای پاسداشت خون شهدای بی‌گناه و برای آنکه ملت ایران باردیگر نشان دهد که در برابر ظالمان، نه‌تنها زانو نمی‌زند بلکه با تمام توان، همچون کوهی استوار در برابرشان می‌ایستد. آن روز که صفوف ملت، همدل و هم‌نوا شوند، وعده الهی به وقوع خواهد پیوست و آن روز که ضعف و رخوت جای انسجام را بگیرد، عذاب اجتماعی سرنوشت محتوم خواهد بود. پس چه نیکوست که در این میدان هر ایرانی، خود را عضوی از بنای مرصوص امت بداند و بداند که کوچک‌ترین ترک در این دیوار، راه نفوذ دشمن را خواهد گشود. اکنون زمان آن است که تاریخ، حماسه‌ای دیگر از ایستادگی فرزندان این سرزمین را روایت کند؛ حماسه‌ای برخاسته از ایمان، غیرت و فهم عمیق از مسئولیت تاریخی.