آگاه: ترامپ پیش از امضای این فرمان در سخنانی که به‌صورت زنده از کاخ سفید پخش شد گفت: به‌نظر من، این نام بسیار مناسب‌تر است؛ به‌ویژه باتوجه‌به شرایط کنونی جهان. ما قوی‌ترین ارتش جهان را داریم. او باوجودآنکه در دوره دوم ریاست‌جمهوری ادعا کرده است که به دنبال جنگ‌های بی‌پایان نیست، مدعی شد: پیام تغییر نام وزارت دفاع به وزارت جنگ، پیام پیروزی بر دشمنان است. آمریکا بسیار قدرتمند است، قدرتمندتر از آنچه دیگران بتوانند واقعا درک کنند!
رئیس‌جمهوری آمریکا پس از امضای این فرمان اجرایی، باردیگر ادعاهای خود علیه حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را تکرار کرد و گفت: فرماندهی عملیات علیه ایران موفق و بدون نقص بود و این عملیات فراتر از یک حمله بود. این حمله کاملا بدون نقص و همان‌طور که شرکت سازنده بمب‌افکن بی۲ بیان کرد، بدون حتی کوچک‌ترین ایرادی انجام شد. رئیس‌جمهوری آمریکا همچنین مدعی شد که توانسته است هفت جنگ را به پایان برساند و در حال تلاش برای پایان‌دادن به جنگ روسیه در اوکراین است.
پیت هگست، وزیری که نام وزارتخانه تحت تصدی او به وزارت جنگ تغییر کرد گفت: این فقط یک تغییر نام ظاهری نیست، بلکه بازگشت و بازگرداندن آنچه ترامپ هدایت کرده، است؛ بازگشت روحیه جنگجویی و پیروزی. رئیس پنتاگون تاکید کرد: وزارت جنگ قرار است قاطعانه بجنگد، البته نه جنگ بی‌پایان. ایالات متحده قرار است جنگجو تربیت کند نه صرفا مدافع و قرار است موضع حمله داشته باشیم، نه فقط دفاع. او پس از این فرمان اجرایی، عنوان خود را در شبکه‌های اجتماعی از وزیر دفاع به وزیر جنگ تغییر داد.براساس اعلام کاخ سفید، این فرمان اجرایی ترامپ، تمام وزارتخانه‌ها و نهادهای اجرایی دولت فدرال آمریکا را موظف می‌کند، در ارتباطات داخلی و خارجی خود از عنوان «وزارت جنگ» برای نامیدن پنتاگون استفاده کنند. همچنین، به رئیس پنتاگون دستور داده شده است که اقدامات لازم ازجمله پیشنهادهای قانونی و اجرایی برای تغییر دائمی نام رسمی «وزارت دفاع ایالات متحده» به «وزارت جنگ ایالات متحده» را تهیه و ارائه کند. ترامپ در مصاحبه‌ای در ماه گذشته میلادی (اوت) مدعی شده بود که تاریخچه پیروزی‌های جنگی آمریکا در دوران «وزارت جنگ» شگفت‌انگیز بوده است. او درباره نیاز به تصویب کنگره آمریکا برای تغییر نام این وزارتخانه گفت: ما مشغول پیگیری همین کار هستیم و مطمئن هستم که کنگره موافقت خواهد کرد. وزارت دفاع آمریکا در سال ۱۷۸۹ با نام «وزارت جنگ» تاسیس شد و تا سال ۱۹۴۷ با همین نام فعالیت می‌کرد. پس از جنگ جهانی دوم، هری ترومن، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا، با امضای لایحه امنیت ملی، ارتش، نیروی دریایی و نیروی هوایی را ادغام کرد و نام آن را تشکیلات ملی نظامی گذاشت و دو سال بعد در سال ۱۹۴۹، نام وزارت دفاع بر آن نهاده شد.
منتقدان داخلی اقدام ترامپ
اما اقدام ترامپ در تغییر نام وزارت دفاع آمریکا به وزارت جنگ، دارای منتقدان جدی است؛ لری ویلکرسون، سرهنگ بازنشسته و رئیس سابق دفتر کالین پاول، وزیر امور خارجه پیشین آمریکا با تخمین اینکه این تلاش صدها میلیون دلار هزینه خواهدداشت گفت: این کار بسیار بسیار پرهزینه است. هر آنچه به نمایش گذاشته شود، از بناهای ثابت تا بناهای تاریخی واقعی و از این قبیل، باید دوباره حکاکی و دوباره نوشته شوند، میلیون‌ها دلار هزینه فقط برای یک تغییر نام است.
آدام اسمیت، عضو ارشد کمیته خدمات نیروهای مسلح مجلس نمایندگان آمریکا، در برنامه شبکه خبری ان‌بی‌سی آمریکا گفت: دشوار می‌توان عمق حماقت چنین تصمیمی را به‌طور کامل سنجید. تغییر کلمه «دفاع» به «جنگ،» چه پیامی ارسال می‌کند؟ مطلقا هیچ‌چیز وحشتناکی. به معنای واقعی کلمه هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌کند. اسمیت به دیدار شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی در چین در اوایل این هفته اشاره کرد و گفت: ما در چه دنیایی زندگی می‌کنیم که این رئیس‌جمهور ماست، این چیزی است که او فکر می‌کند مهم است، درحالی‌که شی و پوتین و کیم جونگ اون، با هم ملاقات می‌کنند. این پاسخ آن است؟
پولیتیکو نوشت مقامات پنتاگون روز جمعه، با وظیفه خطیر اجرای دستور اجرایی رئیس‌جمهور برای تبدیل این وزارتخانه به وزارت جنگ دست‌وپنجه نرم کردند. بسیاری از آنها ناامیدی، خشم و سردرگمی خود را از این تلاش ابراز کردند، تلاشی که می‌تواند میلیاردها دلار برای یک تغییر ظاهری هزینه داشته باشد، درحالی‌که به گفته آنها برای مقابله با مهم‌ترین چالش‌های ارتش - مانند مقابله با اتحاد تهاجمی‌تر کشورهای اقتدارگرا - کار چندانی انجام نمی‌دهد.
جزییات دستور ترامپ هنوز مبهم، اما ممکن است به تغییراتی در بیش از ۷۰۰ هزار تاسیسات در ۴۰ کشور و هر ۵۰ ایالت نیاز باشد که همه چیز از سربرگ‌های ۶ شاخه نظامی و ده‌ها آژانس دیگر گرفته تا دستمال‌های نقش‌دار در سالن‌های غذاخوری، ژاکت‌های گل‌دوزی شده برای مقامات تایید شده توسط سنا و جاکلیدی‌ها و تی‌شرت‌های فروشگاه پنتاگون می‌شود.
پولیتیکو خاطرنشان کرد که این تغییر نام مطمئنا بسیاری از دانشگاه‌ها، سازمان‌های غیرانتفاعی و پیمانکارانی را که برای تامین بودجه به وزارت دفاع متکی هستند، گیج خواهد کرد و احتمالا چالش بزرگی در پیام‌رسانی ایجاد خواهد کرد. یک مشاور صنعت دفاعی که نامش در گزارش پولیتیکو منتشر نشده است گفت: در سطح تاکتیکی، این به معنای تغییر نام تجاری انبوهی از مطالب مربوط به پیمانکاری، بازاریابی، توسعه کسب‌وکار و هر چیز دیگری، چه دیجیتال و چه غیر آن است که به‌طور خاص به وزارت دفاع اشاره می‌کنند. از نظر راهبردی و حتی فلسفی، تغییر نام وزارت دفاع به وزارت جنگ می‌تواند سوالات جدیدی درباره معنای حمایت از وزارت جنگ ایجاد کند که احتمالا پیام خصمانه‌تری را به متحدان و دشمنان آمریکا ارسال خواهد کرد. اما تبدیل نام وزارت دفاع آمریکا به وزارت جنگ توسط ترامپ برای نشان‌دادن ماهیت جنگ‌طلبانه و تهاجمی قوای نظامی آمریکا، موضوعی نیست که جز اقدامی ظاهری، در قالب دیگری تفسیرپذیر باشد؛ رژیم آمریکا از بدو تاسیس‌اش هموار نظامی مهاجم، توسعه‌طلب و تجاوزکار بوده است.
رژیمی که همه عمرش متجاوز بوده است
رژیم آمریکا ۲۲۷ سال از عمر ۲۴۸ ساله خود را در جنگ و تجاوز گذرانده است. هیچ کشوری در دنیا به‌اندازه آمریکا در جنگ و خون‌ریزی مشارکت و نقش‌آفرینی نداشته است. این اعترافی است که بسیاری از مقامات آمریکایی ازجمله «جیمی کارتر» رئیس‌جمهور اسبق آمریکا نسبت به این مسئله اذعان کرده و اعلام کرده که آمریکا کشور جنگ‌افروز شماره یک جهان است.
سی و نهمین رئیس‌جمهوری آمریکا می‌گوید، اگر به سابقه آمریکا نگاه کنید می‌بینید که از زمان تاسیس سازمان ملل پس از جنگ جهانی دوم تاکنون آمریکا تنزدیکا همواره در جایی مشغول جنگ بوده است. بنا به گفته کارتر، آمریکا از بعد از جنگ جهانی دوم در حدود ۳۰ کشور آغازگر جنگ بوده است. جنگ جهانی دوم، جنگی فراگیر بین سپتامبر ۱۹۳۹ تا اوت ۱۹۴۵ بود. این جنگ بسیاری از کشورهای جهان را درگیر کرد تا جایی که دو دسته از کشورهای مختلف به نام‌های متحدین و متفقین به وجود آمد. اما رقابت ژاپن و آمریکا در اقیانوس آرام و آسیای جنوب‌شرقی به دوران بین دو جنگ جهانی باز می‌گشت.
بعد از تسلیم‌شدن آلمان، تنها کشور ژاپن بود که در برابر نیروهای متفقین مقاومت می‌کرد. این مقاومت ادامه داشت تا اینکه بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی به دستور هری ترومن از حزب دمکرات، رئیس‌جمهور وقت آمریکا در دستور کار قرار گرفت. در این دو عملیات، دو بمب اتمی به فاصله سه روز روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی انداخته شد که باعث کشتار گسترده شهروندان این دو شهر شد. حدود ۲۲۰ هزار نفر در اثر این دو بمباران اتمی جان باختند که بیشتر آنان را شهروندان غیرنظامی تشکیل می‌دادند. بمباران هسته‌ای هیروشیما و ناکازاکی تا به امروز تنها موارد استفاده جنگی از سلاح هسته‌ای در جهان است.
جنگ ویتنام بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۳ در جریان بود و یک طرف این جنگ، آمریکا بود؛ در جریان جنگ ویتنام، در جنایتی وحشتناک بیش از ۱۸ میلیون گالن شامل سمی نارنجی از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۱ از هواپیماهای جنگنده آمریکایی شلیک شد که ۴۰۰ هزار غیرنظامی ویتنامی در اثر این مواد شیمیایی کشته شدند و ۵۰۰ هزار کودک با معلولیت مادرزادی متولد شدند و عوارض آن نیز همچنان ادامه دارد.
جنگ افغانستان در هفت اکتبر ۲۰۰۱ توسط نیروهای ایالات متحده آمریکا به بهانه حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ کلید زده شد. مردم افغانستان پس از دو دهه اشغالگری آمریکا در این کشور همچنان با پیامدهای مرگ‌بار در این کشور روبه‌رو هستند و این وضعیت همچنان پس از خروج نظامی آمریکا نیز ادامه دارد.
براساس آمار اعلام شده، هزینه‌های جانی و انسانی جنگ‌های پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ (۲۰ شهریور ۱۳۸۰)، شامل تلفات مستقیم جانی، بیش از ۱۷۶ هزار نفر در افغانستان و ۶۷ هزار نفر در پاکستان بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱، بیش از ۲۶۹ هزار مورد در سوریه در سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۳ و بیش از ۱۱۲ هزار مورد در یمن طی سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۱ بوده است. در تمام این کشتارها، نقش اساسی را آمریکایی‌ها ایفا می‌کردند. آمریکا با همراهی انگلیس در ۲۰ مارس ۲۰۰۳ (۲۹ اسفند سال ۱۳۸۱)، یعنی حدود ۲۳ سال قبل بمباران شدید عراق را آغاز کرد. نظامیان ائتلاف به سرکردگی آمریکا به‌سرعت سه هزار بمب، ازجمله تعدادی بمب دو هزار پوندی (بیش از ۹۰۰ کیلوگرم)، روی بغداد پرتاب کردند. اگرچه آمریکا به همراه متحدانش یک جنگ تجاوزکارانه را به راه انداخته و در عراق مرتکب جنایت‌های جنگی متعددی شدند، اما با گذشت سال‌ها، سران واشنگتن هرگز با پاسخگویی جنایی روبه‌رو نشدند. در عملیاتی که «آزادی عراق» نام گرفت، ۱۷۳ هزار نظامی از آمریکا و انگلیس به عراق حمله کردند. در طول این جنگ، حدود ۳۰۰ هزار عراقی جان خود را از دست دادند. آمریکا بدون احتساب هزینه‌های غیرمستقیم، ۸۱۵ میلیارد دلار برای جنگ علیه عراق هزینه کرد. در پی این جنگ ویرانگر میلیون‌ها نفر آواره شدند؛ حال با گذشت بیش از دو دهه از آغاز جنگ، هیچ‌یک از مقام‌های مسئول راه‌اندازی جنگ عراق به دست عدالت سپرده نشدند. نمونه‌های فوق‌الذکر تنها بخش بسیار کوچکی از تاریخ جنگ‌ها و تجاوزکاری‌های آمریکا است؛ بنابراین نامِ قوا و دستگاه نظامی ایالات متحده هیچگاه «دفاع» نبوده است، بلکه آمریکایی‌ها همیشه در نقش متجاوز و جنگجو بوده‌اند.
نظر شما