آگاه: حضور رئیسجمهور ایران در این اجلاس، فرصتی طلایی و استراتژیک برای بازتبیین سیاست همگرایی با همسایگان و بهویژه کشورهای عربی و اسلامی است. این حضور نهتنها اراده عملی تهران برای حمایت بیقیدوشرط از فلسطین مظلوم را به نمایش میگذارد، بلکه میتواند بستری برای تقویت ائتلافهای منطقهای فراهم آورد. ایران میتواند از این پلتفرم برای طرح سازوکارهای نوین همکاری نظامی، اقتصادی و سیاسی استفاده کند؛ پیشنهادهایی مشخص مانند ایجاد مکانیزمهای اطلاعاتی مشترک، تقویت پدافند هوایی منطقهای و تدوین برنامههایی برای مقابله با تحریمهای غربی و فشارهای خارجی. در صورت همراهی کشورهای منطقه، چنین ابتکارهایی میتواند به شکلگیری جبههای متحد و قدرتمند در برابر تجاوزات صهیونیستی منجر شود، جبههای که نهتنها دفاع از فلسطین را تضمین کند، بلکه امنیت جمعی خاورمیانه را نیز ارتقا دهد. این رویکرد، ریشه در تجربیات تاریخی مقاومت دارد و نشاندهنده عمق استراتژیک دیپلماسی ایرانی است.
هشدار قاطع لاریجانی به کشورهای اسلامی
علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، روز گذشته در صفحه شخصی خود در فضای مجازی (ایکس)، پیامی تأثیرگذار با عنوان «هشدار به دولتهای اسلامی» منتشر کرد. وی با تأکید بر اینکه برگزاری اجلاسهای کنفرانس اسلامی پر از سخنرانیهای توخالی و بدون خروجی عملی (مشابه نشستهای شورای امنیت سازمان ملل) برابر با صدور مجوز برای تجاوزات جدید رژیم صهیونیستی است، نوشت: «حداقل علیه دیوانگی این رژیم، «ستاد عملیات مشترک» تشکیل دهید.» لاریجانی در این پیام افزود: «همین تصمیم ساده، ارباب این رژیم [اشاره به ایالات متحده] را بهشدت نگران میکند و او را وادار میسازد تا برای حفظ ظاهر صلح جهانی و حتی کسب جایزه نوبل، دستورات خود به رژیم صهیونیستی را بازنگری کند.» وی با یادآوری بیعملی تاریخی نسبت به مسلمانان گرسنه و مظلوم فلسطینی، هشدار داد: «برای مسلمانان فلسطینی که کاری نکردید، حداقل برای جلوگیری از نابودی خودتان، تصمیمی مختصر و عملی بگیرید!»
این موضعگیری صریح از سوی مقام بلندپایه ایرانی، تذکری جدی به کشورهای اسلامی است تا به این حقیقت بنیادین ایمان بیاورند: هزینه تسلیم در برابر دشمن، بهمراتب سنگینتر از هزینه مقاومت است. رژیم صهیونیستی و ایالات متحده، در مقاطع مختلف تاریخی، خود را بهعنوان دشمنان شماره یک منطقه و جهان اسلام معرفی کردهاند و هرگز از پیگیری اهداف سلطهجویانه خود دست نمیکشند. مگر نه اینکه مسئولان حماس در دوحه در حال رایزنی برای آتشبس در غزه بودند؟ نتیجه چه شد؟ حمله دقیق رژیم صهیونیستی به رهبران حماس در قلب دوحه، دقیقاً همان سناریوی ترور شهیدان مقاومت در ایران را تکرار کرد - حملهای که با چراغ سبز واشنگتن انجام شد و حاکمیت قطر را نقض کرد.
ایستادگی؛ رمز پیروزی در برابر دشمن
در تاریخ معاصر ایران، دقیقاً در میانه مذاکرات هستهای و پیشنهادهای فریبنده دولت ترامپ، حمله رژیم صهیونیستی به تأسیسات هستهای ایران با تأیید ضمنی واشنگتن رخ داد. تصور اینکه این حملات بدون هماهنگی ترامپ انجام شده باشد، نهتنها ظاهرگرایانه، بلکه سطحینگرانه است. به همین ترتیب، حمله به قطر درست در زمانی صورت گرفت که هیئت ارشد حماس، با میانجیگری آمریکا، برای بحث درباره توافق آتشبس به دوحه رفته بود. اما چه شد؟ این رویدادها آشکارا نشان میدهند که مذاکره از سوی آمریکا، نه راهحلی برای بحرانها، بلکه تلهای برای تشدید تنشها و فرصتطلبی بیشتر است. بنابراین، مسیر درست، تداوم ایستادگی است؛ همان راهبردی که حماس، جبهه مقاومت و جمهوری اسلامی ایران دههها بر آن پافشاری کردهاند. اگر قطر، بهعنوان میزبان، از هرگونه سازش پنهان با رژیم جنایتکار صهیونیستی دوری جوید، باید با سیلی محکم و قاطع به این تجاوز پاسخ دهد - پاسخی که نهتنها حاکمیت ملی را حفظ کند، بلکه درس عبرتی برای دیگر کشورها باشد.
بر این اساس، رویدادهای اخیر در ایران و خاورمیانه بهروشنی اثبات میکنند که هرگاه به سمت سازش گام برداشتهایم، از سوی دشمن «سوار» شدهایم. ملت ایران، از سالهای پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، همواره قربانی دشمنی و توطئهگری قدرتهای استعماری، بهویژه ایالات متحده، بوده است. این خصومت پس از انقلاب نیز با شدت بیشتری ادامه یافت. در برابر این تهدیدها، همواره دو جبهه فکری «ایستادگی» و «سازش» در داخل کشور مطرح بودهاند. رهبر انقلاب اسلامی، با اتکا به تجربیات تاریخی غنی ملت ایران، تأکید دارند که «سازش» هزینهای بهمراتب سنگینتر و دردناکتر از «ایستادگی» در برابر زورگوییها به بار میآورد؛ درحالیکه ایستادگی، دستاوردهای عظیم و پیروزیهای ماندگاری را نصیب ملت میکند. این دو رویکرد در عرصه عمل، امتحان خود را پس دادهاند: تجربه نشان میدهد که ایستادگی در مسیر حق، به شرط پایبندی به الزامات آن - مانند وحدت داخلی، تقویت توان دفاعی و دیپلماسی فعال - بهیقین به پیروزی ختم میشود. این درسها، نهتنها برای ایران، بلکه برای کل جهان اسلام، چراغ راهی است برای مقابله با سلطهگری.
قرآن کریم در آیهای حکیمانه میفرماید: «وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لَا یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا» (آلعمران: ۱۲۰)؛ این، قانونی الهی و آفرینشی است. صبر و تقوا، سپری نفوذناپذیر در برابر مکر دشمنان است. دشمن کینهتوز، با همه ابزارهای شیطانی و تواناییهای ظاهریاش، در برابر ملتی صابر و متقِ، ناتوان میماند و هیچ زیانی نمیتواند وارد کند - به شرطی که صبر و تقوا را پیشه سازیم. صبر، یعنی ماندن در میدان جهاد، گریز نداشتن از چالشها و کنارهگیری تدریجی از مسئولیتها. برخی میدان میگریزند؛ برخی میمانند، اما بهتدریج عقبنشینی میکنند؛ اینها، نقض صبر واقعی است. صبر، یعنی پایداری، استقامت و ایستادگی خستگیناپذیر در برابر طوفانها. بههرحال باید از گذشته عبرت گرفت و نگذاشت عدهای در داخل، باردیگر به دنبال مذاکره و تسلیم در برابر ساکنان کاخ سفید باشند. تاریخ، گواه است که چنین مسیری جز به شکست و وابستگی نمیانجامد.
هزینه تسلیم، بیش از مقاومت است
در همین راستا، محمدرضا باهنر، دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، در گفتوگویی با خبرگزاری مهر، با اشاره به تجربیات جنگ ۱۲ روزه اخیر، تأکید کرد: «در آن مقطع، همه اقشار جامعه به میدان آمدند و زبان واحدی از همدلی و وحدت را به نمایش گذاشتند. این تجربه ثابت کرد که راه مقاومت و ایستادگی در برابر زیادهخواهیهای آمریکا و رژیم صهیونیستی، مسیری ارزشمند و کارآمد است. در بسیاری از کشورها نیز، هزینه تسلیم بهمراتب سنگینتر از هزینه مقاومت بوده است.» باهنر افزود: «ما در چندین دوره مذاکره شرکت کردیم، اما دشمن در همان لحظات، حملات خود را تشدید کرد. این نشان میدهد که مذاکرات، خدعهای برای فرصتطلبی و پیشبرد جنایاتشان بود.» عباس گودرزی، سخنگوی هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، نیز این دیدگاه را تقویت میکند و میگوید: «آمریکا آتشی عظیم در بلاد اسلامی برافروخته و مسلمانان و مظلومان عالم را در تنگنایی قرار دادهاند: یا تسلیم محض خواستههای پایانناپذیر استکبار شوند، یا تسلیحات آمریکایی و اروپایی دارایی و نسلشان را نابود خواهد کرد.»
وی با تأکید بر اینکه زیادهخواهی استکبار حد و مرزی ندارد، خاطرنشان کرد: «رژیم صهیونیستی، بهعنوان نیابت اشرار عالم در منطقه، مجری بخشی از این فرآیند نسلکشی است و ابزارهای اهدایی را برای نابودی بیگناهان به کار میگیرد. مگر میتوان از حقوقبشر دم زد، اما در برابر کودککشیهای آمریکا و رژیم صهیونیستی سکوت اختیار کرد؟ ملت ایران در سمت درست تاریخ ایستاده و بهعنوان پیشتاز این نبرد بزرگ، غافلگیر نخواهد شد. ما نقاط استراتژیک پیرامون خود را شناسایی کردهایم و در آنها به کمین اشرار نشستهایم.»
عضو هیئت رئیسه مجلس ادامه داد: «معادلات جهانی و هندسه سیاسی آینده، بدون رعایت منافع جبهه حق و به صورت یکجانبه نوشته نخواهد شد. ما ابزارهای دفاعی خود را مهیا ساختهایم و در تجهیز جبهه مقاومت تردید نخواهیم کرد. دستان ما بسته نیست، بلکه بر ماشه است؛ و میدانیم که هزینه مقاومت، بهمراتب کمتر از هزینه تسلیم و سازش است.»
با همین رویکرد ایستادگی و مقاومت، باید به اجلاس اضطراری دوحه نگریست. مهمترین برنامهای که میتواند قدرت مقاومت کشورهای اسلامی را در برابر جنایات رژیم صهیونیستی به نمایش بگذارد، قطع فوری و قاطع روابط دولتهای اسلامی با «فرزند ناخلف آمریکاییها» در منطقه است - موضوعی که بارها از سوی مقام رهبری موردتأکید قرار گرفته. آخرین بار، معظمٌله در ۱۶ شهریور ۱۴۰۴، در دیدار با رئیسجمهور و اعضای کابینه دولت، با اشاره به جنایات هولناک و فاجعهآفرینی رژیم صهیونیستی در غزه، راه مقابله را قطع روابط تجاری و سیاسی کشورهای معترض - بهویژه کشورهای اسلامی - با این رژیم دانستند. حال، این پرسش راهبردی برجسته میشود: «قطع روابط دولتهای اسلامی با رژیم صهیونیستی - که بارها از سوی رهبر انقلاب بیان شده - چگونه و با چه سازوکارهایی باید اجرا شود؟»
ضرورت اقدام عملی کشورهای اسلامی در قطع رابطه با صهیونیستها
سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه، در ۲۰ شهریور ۱۴۰۴، با حضور در استودیوی شبکه خبر صداوسیما، به این پرسش پاسخ داد. وی با تأکید بر اینکه «برگزاری اجلاسها و صدور بیانیهها ضروری است و صدای واحد کشورهای اسلامی باید جهانی شود، اما جای عمل را نمیگیرد»، اظهار کرد: «در آخرین اجلاس وزرای خارجه کشورهای اسلامی در جده - که به درخواست ایران تشکیل شد - پیشنهادهایی صریح برای حمایت عملی از مردم غزه مطرح شد: قطع روابط کشورهایی که هنوز با رژیم صهیونیستی ارتباط دارند، قطع همکاریهای اقتصادی، تهدید کشورهای همکار نزدیک با غرب یا رژیم صهیونیستی، اعمال تحریمها و مجازاتهای اقتصادی علیه رژیم صهیونیستی و حامیانش. اینها اقدامات عملی و فوری هستند که باید بدون تأخیر اجرا شوند.»عراقچی افزود: «باتوجهبه تشدید جنایات رژیم صهیونیستی، گسترش حملات و سلطهطلبی آن در منطقه - از غزه تا دوحه - اکنون این مطالبات عملی، بیش از هر زمان دیگری مورد توجه قرار گرفته است. اجلاس فوقالعاده سران کشورهای عربی و اسلامی، شامل اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی، به درخواست قطر در دوحه برگزار میشود تا همبستگی با مردم غزه را اعلام و اقدامات رژیم صهیونیستی را محکوم کند. در این اجلاس، هم رئیسجمهور و هم بنده در سخنرانیها و مذاکرات وزرا، این موضوعات را با جدیت بیشتری پیگیری خواهیم کرد. وقت عمل فرارسیده؛ حرفزدن دیگر کافی نیست، بلکه باید به تحریمهای اقتصادی، قطع صادرات انرژی به رژیم و تقویت حمایت نظامی از مقاومت پرداخت.»
نادانها به دنبال تسلیم هستند
آنچه مسلم است، فاجعه انسانی در غزه - با بیش از ۴۰ هزار شهید و ویرانیهای بیسابقه - مهمترین عامل اتحاد جهان اسلام است. این بحران، میتواند از سطح احساسات فراتر رود و به پایهای محکم برای سیاستهای عملی تبدیل شود. اگر نشست دوحه، به جای تکرار محکومیتهای کلیشهای، بستهای عملی و زماندار ارائه دهد - مانند تحریمهای هماهنگ، صندوق حمایتی مشترک برای فلسطین و مانورهای نظامی منطقهای - آنگاه میتوان انتظار داشت که جایگاه جهان اسلام در نظام بینالملل بهطور چشمگیری تقویت شود. بر این اساس، این نشست فرصتی بینظیر فراهم میکند تا کشورهای اسلامی و عربی، فراتر از بیانیههای تشریفاتی، نقشهای عملی برای مقابله با تجاوزگری رژیم صهیونیستی تدوین و اعلام کنند. ضمن آنکه نتایج تمام نشستها، برخاستها و دیدارهای رسمی در سطح منطقه، باید به یک دستاورد واحد منتهی شود: مقاومت و ایستادگی در برابر استکبار. اگر با ایمان راسخ ایستادگی را برگزینیم و تسلیم فریبها و حیل معاندان نشویم، پیروزیهای خیرهکننده در انتظار ماست. نتیجهگیری نهایی این است: علاج در ایستادگی است، نه تسلیم.
در پایان یادی از شهید والامقام «محمد مهدی طهرانی» میکنیم که با بصیرتی نافذ میگفت: «نادانها میگویند هزینه مقاومت بیشتر از تسلیم است»، سخنی که امروز بیش از همیشه، راهنمای ماست.
نظر شما