آگاه: این مطلب را عبدالله گنجی، کارشناس مسائل سیاسی در گفتوگو با خبرگزاری مهر بیان کرد، مطلبی که نشان دهنده نگاه عمیق حضرت آیت الله خامنهای به تحزبگرایی است. با پیروزی انقلاب اسلامی فصل جدیدی از کنشگری سیاسی در ایران رقم خورد؛ در دوره پهلوی احزاب زیادی به ظاهر فعالیت میکردند، از «حزب مردم»، تا «ملیون»، «پان ایرانیست» و … اما اسناد و شواهد حاکی از فرمایشی بودن همه این احزاب است و احزاب فرمایشی نیز درنهایت در یک حزب فرمایشی رسمی به نام «رستاخیز» ادغام و در عمل منحل شدند!
پس از سقوط پهلوی و تشکیل نظام نوپا در ایران، حزب جمهوری اسلامی ایران با محوریت نیروهای شاخص و صاحب نام همچون شهید بهشتی، آیت الله خامنهای، هاشمی رفسنجانی و تعداد دیگری از نیروهای انقلاب، اعلام موجودیت کرد و حضور یاران امین و مورد اعتماد حضرت امام(ره) به وضوح نشان میداد که ایشان به چه اندازه به فعالیتهای تشکیلاتی پایند بودند. نگاه و اهمیت حضرت روحالله به فعالیتهای سیاسی و تشکیلاتی فقط مختص به دوران «پسا انقلاب» نمیشود، چنانچه ایشان سال ۴۲ از مبارزان انقلابی خواست در مسیری که در پیش گرفتهاند «موتلف» شوند، به همین برای نام آن تشکیلات را امام خمینی(ره) پیشنهاد داد. در همین رابطه، اسدالله بادامچیان سال ۹۷ در برنامه تلویزیونی «چهل۲۲» با اجرای مسعود دهنمکی گفته بود: امام بعد از ماجرای فیضیه به ما فرمودند «شما که برای خودتان کار میکنید، چرا با هم نباشید؟» شهید عراقی گفت «اگر منظور کار تشکیلاتی است که این رازداری و بسیاری اقدامات پیچیده میخواهد؛» امام گفتند «شما که برای خدا کار میکنید با هم موتلف شوید.» موتلفه از اینجا تشکیل شد. این ائتلاف سیاسی نبود، بلکه ایمانی بود. در اندیشه امام خمینی(ره) ملاک و معیار ارزیابی احزاب، ایده و عملکرد حزب است. ایشان در این باره در صحیفه نور جلد ۱۷، صفحه ۴۵ آوردهاند: «این طور نیست که حزب بد باشد یا هر حزبی خوب باشد، میزان ایده حزب است و اگر ایده چیزی دیگری باشد این حزب شیطان است هر اسمی هم داشته باشد. بنابراین، ما باید کوشش کنیم حزبمان را حزبالله کنیم.»
از دغدغههای اصلی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در َرمورد فعالیت احزاب، پرهیز از اختلافافکنی و تفرقه و عمل برخلاف مصالح کشور، توسط آنهاست. بنابراین در توصیهای به رجال سیاسی فرموده بودند: «این طور نباشد که گروهها، احزاب و اشخاص مختلف، در یک موقعی که ما همه احتیاج به وحدت کلمه داریم، اختلاف ایجاد کنند. البته آنهایی که میخواهند این نهضت و این انقلاب را از بین ببرند و کشور ما را به حال زمان طاغوت برگردانند آن کنار نشستند و اشخاص را که در داخل هستند وادار به عملهایی و نوشتههایی و گفتاری میکنند که در این انقلاب اختلاف واقع شود و ملتِ بزرگ ما، طایفههای مختلف شوند؛ یک طایفه به اسم یک گروه و یک طایفه به اسم یک گروه دیگر تظاهر کنند. این از اموری است که القا شده است به اشخاص یا گروهها و شاید خودشان هم مطلع نیستند. شیاطینی که در خارج نشستند و نقشه کشیدند برای نابودی همه ما، خود ما را وادار میکنند که تیشه به ریشه خودمان بزنیم.»
حقیقتاً وقتی هدایتهای داهیانه پیر جماران را رصد میکنیم، پی میبریم، هنوز تازگی دارد و از ارزش خبری برخوردار است و همین نوع نگاه نیز در عصر حاضر توسط خلفِ برحق ایشان نمایندگی میشود. حضرت آیتالله خامنهای سال ۷۹ در خطبههای نماز جمعه تهران، نقش و جایگاه احزاب مطلوب را همچون دو بال برای کشور دانسته که زمینه پیشرفت در سایه ارزشها را فراهم میآورند و تاکید کرده بودند: «مرزی که بین اینها (جناحهای مختلف معتقد به اسلام و نظام) وجود دارد، یک مرز واقعی و یک مرز تعیین کننده نیست، میتوانند با هم یک وحدت عمومی را تشکیل بدهند، هویت کلی جامعه اسلامی و انقلابی را تشکیل بدهند، در واقع مثل دو جناح عمل کنند دو جناح یعنی دو بال یک پرنده اگر هر دو بال یک پرنده خوب حرکت کند، این پرنده بالا و پیش خواهد رفت. آن کسانی که پایبند به ارزشهایند، اگر این پایبندی را خوب حفظ بکنند- البته به تحول هم بیاعتنا نباشند- آن کسانی هم که پایبند و دلبسته تحول و پیشرفت و رو به جلو رفتن و تغییر و تبدیلند، اگر این را حفظ کنند - البته به ارزشها هم توجه داشته باشند- جامعه از هر دو سود خواهد برد و هر دو جناح به نفع جامعه عمل خواهند کرد و در واقع انقلاب را تکمیل میکنند و پیشرفت را در سایه ارزشها تحقق میبخشند و میتوانند خوب باشند.»
شخص اول کشور در عین حال راهبرد جامعی را برای فعال سیاسی مشخص کرده بودند. معظمله سال ۹۰ در دیدار با دانشگیاهیان استان کرمانشاه با اشاره به تفاوت کنشگری سیاسی در ایران با کشورهای غربی، تصریح کرده بودند: «اگر کسی ادعا کند که نظام جلوی تشکیل احزاب را گرفته است، یک دروغ واضحی گفته؛ چنین چیزی نیست؛ اما من این جور حزبی را تأیید نمیکنم. این جور حزبسازی، این جور حزببازی معنایش عبارت است از کشمکش قدرت؛ این هیچ وجهی ندارد. اما حزب به معنای اول، یعنی یک کانالکشی در درون جامعه، برای گسترش فکر درست - چه فکر عقیدتی و اسلامی، چه فکر سیاسی و تربیت کادرهای گوناگون - بسیارخوب است؛ این چیز نامطلوبی نیست.»
حال به معیارها و شاخصههای فعالیت احزاب از منظر رهبر انقلاب خواهیم رسید. مهمترین معیارها و شاخصههایی که ایشان برای فعالیت احزاب و گروههای سیاسی ترسیم فرمودند عبارتند از:
۱. حفظ اصول و مبانی و موضعگیری شفاف در برابر دشمنان
۲. رعایت حدود و مرزها
۳. مقابله با نفوذ دشمن
۴. هدایت صحیح فکری مردم
۵. پرهیز از جناحبازی و گروهگرایی
براین اساس، وقتی منویات و مطالبات امامین انقلاب را کنار یگدیگر قرار میدهیم متوجه خواهیم شد که نهتنها با فعالیتهای سیاسی و تشکیلاتی مخالفتی ندارند، بلکه راه و مسیر را هم برای سیاسیون مشخص کردهاند. اکنون خواص و بازیگران عرصه سیاست در بزنگاههای حساس و مهم باید طبق همین چشمانداز ترسیم شده گام بردارند. بهخصوص که کشور ما همچنان با تهدیدات و خط و نشانهای دشمن روبهروست و در همین راستا «اسنپ بک» را بهعنوان یک تهدید در پیش گرفتهاند تا مدعی شوند، با بازگشت تحریمها، ایران را در تنگنا و فشارهای اقتصادی قرار میدهیم، از این رو انتظار میرود همه احزاب و تشکلهای سیاسی در مقابل دشمن بیرونی یک حرف واحد بزنند و آن دفاع از کیان کشورمان است. همچنین با تربیت نیرویهای کارآمد آنها را برای انتخابات آینده آماده کنند و علاوه براین، مشاورانی پارسا برای دولت و حاکمیت باشند.
نظر شما