آگاه: مندر معتقد است فراموشی در کل به دشواری در به‌ خاطر آوردن اطلاعات، رویدادها، اشخاص، اهداف یا تجربه‌هایی گفته می‌شود که فرد معمولا قادر به یادآوری آنهاست. این حالت می‌تواند به صورت فراموشی‌های کوتاه‌مدت مانند فراموش کردن محل گذاشتن کلیدها یا کمی جدی‌تر مانند ناتوانی در یادآوری اطلاعات شخصی یا وقایع مهم زندگی باشد. گاهی نیز به شکل مشکلاتی چون ناتوانی در یادگیری اطلاعات جدید، دشواری در تمرکز یا سردرگمی در کارهای آشنا دیده می‌شود.
فراموشیِ گاه‌به‌گاه معمولا جای نگرانی ندارد. کمبود خواب، استرس، ضربه‌ مغزی، کمبود ویتامین‌ها، افزایش سن، مصرف الکل یا داروها از دلایل رایج آن‌ هستند اما اگر این مشکلات تدریجا بیشتر شوند یا بر زندگی روزمره تاثیر بگذارند، باید بررسی شوند. مثل وقتی که فرد قرارهای مهم را فراموش می‌کند، در مکان‌های آشنا گم می‌شود یا در انجام دادن کارهای روزانه دچار مشکل است، باید جدی گرفته شود. 
نشانه‌های هشداردهنده دیگر عبارتند از سردرگمی در زمان و مکان، دشواری در دنبال کردن گفت‌وگوها یا تغییرات غیرموجه در قضاوت یا تصمیم‌گیری و شخصیت. علل جدی‌تر این مشکل می‌توانند سکته مغزی، آسیب مغزی، افسردگی یا اختلالات عصبی باشند. در همه این موارد تشخیص زودهنگام افت حافظه، کلید بهبود وضعیت است.
متخصصان علوم اعصاب هشدار می‌دهند که فراموشی همواره نشانه آلزایمر یا زوال عقل نیست اما می‌تواند زنگ خطری برای سلامت مغز باشد. پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد عواملی مانند کم‌خوابی، استرس مزمن، تغذیه نامناسب و بی‌تحرکی از دلایل رایج افت عملکرد حافظه‌اند. در حالی‌ که ورزش منظم، خواب کافی، تمرکز آگاهانه و تغذیه غنی از امگا۳ و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند از عملکرد شناختی مغز محافظت و حتی توان یادآوری را تقویت کنند.