آگاه: پوست انسان می‌تواند الگوهای نامحسوس فشار، زمان‌سنجی و حرکات را حس کند اما بیشتر دستگاه‌های دیجیتال فقط ضربه‌ها و کشیدن انگشت روی نمایشگر را ثبت می‌کنند. این تمایز سبب شد تا محققان فناوری‌های جدید مبتنی بر لمس را بررسی کنند.
آنها دستکش‌های حاوی حسگر، باندهای پوشیدنی که تغییرات اندک فشار را ردیابی و سطحی نازک که ارتعاشاتی دقیق را تولید می‌کند، آزمایش کردند. هرچند این ایده‌ها نویدبخش بودند اما بسیاری از آنها بسیار خشک بودند و در ردیابی حرکات محدود عمل می‌کردند یا نمی‌توانستند بازخورد معناداری فراهم کنند.
یک چالش بزرگ آن است که متن دیجیتال به ASCII، یک کد استاندارد متشکل از ۱۲۸ کاراکتر شامل حروف، اعداد، نشان‌گذاری و سمبل‌های کنترل متکی است. ترجمه کل این کاراکترها به سیگنال‌های لمسی کار سختی است زیرا هر کاراکتر باید به شیوه‌ای ارائه شود که بتوان آن را بدون اتکا به بینایی یا صوت و فقط با کمک حس لامسه به طور دقیق احساس، متمایز و تفسیر کرد.
طی تحقیق با تکیه بر این کانسپت یک وصله نرم و پوست مانند ابداع شده که لمس را به متن تبدیل می‌کند و بازخورد متن را از طریق پوست ارائه می‌دهد. این دستگاه حسگرهای یون ترونیک، مدارهای انعطاف‌پذیر، ماژول‌های ارتعاشی جمع و جور یک مدل هوش مصنوعی آموزش دیده برای شناسایی الگوهای فشار را باهم ترکیب می‌کند و یک حلقه دو طرفه می‌سازد که قادر به ارائه ۱۲۸ کاراکتر ASCII از طریق لمس است.