آگاه: ریشه‌های یلدا به دوران باستان بازمی‌گردد، زمانی که ایرانیان این شب را به عنوان لحظه‌ای برای پیروزی نور بر تاریکی و آغاز روند کوتاه شدن شب‌ها جشن می‌گرفتند. اما آنچه این جشن را از بسیاری آیین‌های دیگر متمایز کرده، تاکید بر حضور خانواده و خویشان است. در این شب، خانه‌ها میزبان بزرگ‌ترها، کوچک‌ترها، عموها، عمه‌ها، دایی‌ها و خاله‌ها می‌شوند و سفره‌ای گسترده می‌شود که نه تنها با میوه‌های رنگین و آجیل‌های متنوع، بلکه با گرمای حضور انسان‌ها آراسته است. انار، با دانه‌های سرخ و به هم پیوسته‌اش، خود نمادی از پیوند خانوادگی است؛ هندوانه نیز با طراوتش، یادآور شادی مشترک و برکت زندگی خانوادگی. رسوم یلدا، از شاهنامه‌خوانی و تفأل به دیوان حافظ گرفته تا روایت خاطرات و داستان‌های کهن، همه در خدمت گفت‌وگوی نسل‌هاست. بزرگ‌ترها تجربیات زندگی خود را منتقل می‌کنند، جوان‌ترها با احترام گوش می‌دهند و کودکان در فضایی امن، ارزش‌هایی چون احترام به بزرگ‌تر، مهربانی با کوچک‌تر و اهمیت همدلی را می‌آموزند. این رسوم، در عمل، پلی بین گذشته و آینده می‌زنند و به نسل جوان یادآوری می‌کنند که هویت فردی آنان در دل هویت خانوادگی و ملی شکل می‌گیرد.
در دنیای پرشتاب امروز، که فناوری‌های نوین گاهی فاصله‌های فیزیکی و عاطفی را افزایش می‌دهند، یلدا همچون چراغی روشن، راه بازگشت به اصل خویش را نشان می‌دهد. بسیاری از خانواده‌ها که در طول سال به دلایل شغلی، تحصیلی یا مهاجرت از هم دورند، شب یلدا را بهانه‌ای برای دیدار می‌کنند. حتی در شرایطی که حضور فیزیکی ممکن نیست، تماس‌های تصویری و پیام‌های تبریک، تلاشی برای حفظ این پیوستگی است. شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز با هوشمندی، این روز را به عنوان «روز ترویج فرهنگ میهمانی و پیوند با خویشان» نام‌گذاری کرده تا تاکید کند که پاسداشت یلدا، در واقع سرمایه‌گذاری در انسجام اجتماعی است.
یلدا به ما می‌آموزد که همدلی، نه شعاری دور از دسترس، بلکه عملی روزمره است: یک بشقاب میوه که بین اعضای خانواده رد و بدل می‌شود، یک لبخند گرم در استقبال از میهمان، یک داستان که با هم خنده یا تأمل می‌آفریند. در این شب، تفاوت‌های سنی، شغلی یا فکری کنار گذاشته می‌شود و همه زیر یک سقف، در برابر یک سفره، برابر می‌نشینند. این برابری و همدلی، همان چیزی است که خانواده ایرانی را در طول تاریخ، در برابر چالش‌ها استوار نگه داشته است.
در آستانه این شب مبارک، شایسته است که هر یک از ما تعهد خویش را به حفظ این پیوستگی تجدید کنیم. بیایید یلدا را نه تنها با تهیه خوراکی‌ها، بلکه با دل‌های باز و آغوش‌های گرم جشن بگیریم. بیایید به بزرگ‌ترها احترام بیشتری بگذاریم، به کوچک‌ترها محبت بیشتری نشان دهیم و به خویشان دور، نزدیک‌تر شویم. یلدا فرصتی است تا یاد بگیریم که تاریکی هرچقدر طولانی باشد، با نور همدلی و پیوند خانوادگی، سحرگاهی روشن در پیش است.
یلدای همه ایرانیان، پر از مهر، همدلی و پیوستگی باد.