آگاه: وبگاه گاردین در گزارشی آورده است: کفش‌های پاشنه‌بلند برای مهمانی‌ها مناسب هستند، اما استفاده روزانه و طولانی‌مدت از آنها می‌تواند آسیب‌های دائمی ایجاد کند.
«اگر ۱۵ سال پیش از من می‌پرسیدید، می‌گفتم کاملا بی‌معناست؛ همه‌چیز ژنتیکی است و کفش‌ها مسئول هیچ مشکلی نیستند.»؛ این را اندرو گلدبرگ 
(Andrew Goldberg)، متخصص ارتوپدی پا و مچ پا در بیمارستان ولینگتون لندن می‌گوید. اما او پس از دیدن اسکن‌های سه‌بعدی از پاهای افراد در حین پوشیدن کفش، نظر خود را کاملا تغییر داد.
گلدبرگ دو اسکن از پای یک فرد تهیه کرد: یکی بدون کفش و دیگری با کفش پاشنه‌بلند. تفاوت‌ها چشمگیر بود:
 فشردگی انگشتان: انگشتان پا در کفش به هم فشرده شده بودند؛
 انحراف شست پا (بونیون): مفصل انگشت شست به طرف بیرون متمایل شده بود؛
 انگشتان چنگالی: انگشتان کوچک‌تر برای حفظ تعادل، حالتی قفل‌شده و خمیده به خود گرفته بودند.
 آسیب‌های بلندمدت: وقتی تغییر شکل، پایدار می‌ماند.
گلدبرگ توضیح می‌دهد: پس از چند ساعت پوشیدن کفش پاشنه‌بلند، پاها درد می‌گیرند و با درآوردن کفش، انگشتان به حالت عادی برمی‌گردند. اما اگر روزی هشت ساعت و برای سال‌ها این کفش‌ها را بپوشید، کم‌کم شکل پا در همان حالت تغییریافته تثبیت می‌شود.
این فشار مداوم می‌تواند به مرور زمان باعث مشکلات زیر شود:
 کشیدگی بافت‌های نرم پا؛
 قوز شست پا (بونیون)؛
 انگشت چکشی (خمیدگی دائمی انگشتان)؛
 آرتروز ناشی از ساییدگی مفاصل.
به گفته این متخصص، همه کفش‌ها تا حدی بر شکل پا تاثیر می‌گذارند و به‌تدریج باعث فشرده‌ترشدن انگشتان و باریک‌ترشدن پا می‌شوند. کفش‌های تنگ، پنجه‌باریک یا کوچک این روند را تشدید می‌کنند. جالب اینکه بسیاری از افراد بدون اینکه بدانند، کفش‌هایی می‌پوشند که شماره آن برای پایشان مناسب نیست.