۳۰ خرداد ۱۴۰۳ - ۱۱:۱۳
کد خبر: ۴٬۴۶۵

علی مظفر ـ مدرس دانشگاه

زبان بدن مناظرات

آگاه: لباس ما با دیگران حرف خواهد زد و طرز راه رفتن، شیوه نشستن و زبان بدن (اخم، تنفر، خشم، ریشخند، نیشخند و لبخند) ما را مورد پیش‌داوری قرار خواهد داد.

هر جا که حضور می‌یابیم لباس ما با دیگران حرف خواهد زد و طرز راه رفتن، شیوه نشستن و زبان بدن (اخم، تنفر، خشم، ریشخند، نیشخند، و لبخند) ما را مورد پیش‌داوری قرار خواهد داد و چه بهتر که با لباس خاص و ویژه به جمعی وارد شویم که با محیط هارمونی، در چشم مخاطب موردپسند و در قضاوت دیگران مثبت ارزیابی شود و در این میان با بیانی آراسته، بهداشت اخلاقی و برخورداری از ضوابط و رعایت ادب و متانت رفتاری می‌شود پیروزی در هر نشست مذاکراتی به‌دست آورد؛ در این راستا، در مناظره‌ها، مخاطبان با قضاوت نامزدها بر مبنای برداشت نخستین که زبان غیرکلامی و سپس گفتاری، از میزان، داشت‌ها و کاشت‌های آنها آگاه خواهند شد و افرادی که بذر شعار کاشته باشند در خرمن آفت‌زده آنان «باد هوا» قابل مشاهده است. بر این اساس، با نگرش رفتار، زبان بدن و گفتار نامزدها می‌توان به نتایجی رسید که در ذیل این نگرش و نگارش قابل حصول است. 
نامزدی؛ تلاش داشت با استدلال و از طریق مکالمه و گفتگو پیشینه کاری و جاری خود را به مخاطب و مردم ارائه دهد و در این میان، مردم نیز باتوجه‌به «تجربه زیستی» فرد را مورد کنکاش و قضاوت راست‌گفتاری قرار داده، لیکن نامزد موردنظر آمده بود که مقداری شناخت حاصل کرده و هرگز نتوانست از عملکرد، رویکرد و اهداف خود دفاع کند. حضور وی در این جمع می‌تواند ذخیره‌ای برای فردای نامزدی دیگر تلقی شود و نقشی خنثی در نشست مناظره‌ای نخست داشت که نمره پایینی در ابعاد تعامل، گفتگو، بحث و نقد به وی تعلق می‌گیرد. 
نامزدی؛ از طریق بحث فلسفی، علمی و اعتقادی با مراعات خط‌کشی‌ها توصیه شده و ضوابط اظهارنظر می‌کرد. این فرد با تبحر خاص و شیوه فن خطابه ارسطو ارائه مطلب داشت و می‌توان گفت، بسیار خوب توانست مردم را با خود همراه سازد و شیوه بیانی و لحن وی قابل تحسین بود. وی با جوهر خودنویس پیشین خود، نامزدی را به سکوت واداشت. اما ستودنی آنکه وی با تسلط بر علم کلام، برخورداری از لحن مناسب و هارمونی زبان بدن، شنونده و بیننده را با خود همراه می‌کرد، هرچند که اقبال عمومی و جو موجود با وی همراه نبوده و خوب‌گفتاری وی هرگز به اقناع مخاطب منجر نخواهد شد اما مورد تحسین مخاطبان موافق و مخالف خود واقع شد.
 نامزدی؛ با تماس چشمی مستقیم با دوربین، لباس مناسب مناظره، لبخند موجه و به‌موقع، گفتگوی رودررو و احترام به قاب دوربین و برخورداری از زبان گفتاری موجه در شکستن یخ گفتگو (Ice breaking) و مکث‌های به‌موقع توانایی خود را در متقاعدسازی با تبحر پیش می‌برد. وی با استفاده از فهم ریاضی و آمار، تسلط بر قوانین مطروحه کشوری، ارائه مصداق‌های کاری، برخورداری از منش اخلاق‌مداری و بدون واکنش به فرمایشات دیگر رقبا حرف خود را زد و گاه در خلال سخنان خود گفته‌های دیگر نامزدها را نیز تایید و با احترام نیز از آنان نام می‌برد و این سنگ‌بنای مناظره در چشم رفیق و رقیب ممتاز بود و توانست نگاه‌های منطقی را با خود همراه و طرفداران دیگر رقبا را در برنامه‌ها و چشم‌اندازهای آینده کاری‌اش به اندیشه وادارد. این رفتار، او را در قامت یک رییس‌جمهوری به مخاطب نشان داد و لحن، گفتار و زبان بدنش مورد توجه همه مخاطبان قاب تلویزیون بود.
نامزدی؛ تلاش داشت از طریق بزرگ و واقعیت‌نمایی مشکلات، معضلات و گفته‌های مشاوران خود، با بیان عام‌نگری و البته با کنایه و رجوع به گفته‌های پیشین دیگر رقبا و بدون اینکه به کاشت و داشت خود اشاره داشته باشد، با اشاره به برداشت‌های غلط دیگران (شعار و پیشینه) را بازگو و از آن نهایت برداشت را داشته باشد که می‌توان گفت عده زیادی از طرز گفتار وی بسیار خرسند بوده و دست‌مریزادگوی جسارت در بیان وی بودند. این نامزد، چهره‌ای حق‌به‌جانب، گره ابروی ممتد، کلاف شدن پاها در هم و کج نشستن و البته در خویش فرورفتگی عمیقی داشت و بر این منوال تلاش در جلب توجه مخاطب از طریق بیان و همراهی با کف خیابان داشت که به گمان نگارنده، هرچند تلاش کرد اخلاق، ادب و ضابطه را رعایت کند، در مناظره نخست کمی از دیگر رقیب جدی خود عقب افتاد. چراکه کوشش در قیاس جدلی، با نقض اجمالی و بیان تفصیلی و ارائه دیکته مشاوران در نهایت دست وی را پیش مخاطب رو خواهد کرد. هرچند این نامزد اخلاق‌مدار به‌مرور خود واقعی را دریافت و بحث و مناظره را به‌سمت خودگویی و ارائه نظریات منطقی پیش برد و جانب اعتدال رعایت کرد. این نامزد در چارچوب یک رییس‌جمهوری ظاهر شد اما گاه با تکیه بر حس عاطفه و گاه با استمداد از مشاوران دیگراندیش خود از چارچوب فاصله گرفت.
نامزدی دیگر؛ با زبان بدن غیرصادقانه خود را به مخاطب معرفی کرد، غرور و تکبر وضعی (زبان بدن) و کاربرد تمسخر در زبان چشم‌ها و گرفتن ژست قدرت با رویکرد استنباطی قیاسی با کاربرد الفاظ دم‌دستی و شتاب‌زده، مهارت مناظره‌ای وی را کاهش داد؛ به‌نحوی‌که در چهار دقیقه فرصت گفتگوی وی، بودند بینندگانی که تماشای فوتبال را به شنیدن گفته‌های ایشان ترجیح داده و خود را از ادامه شنیدن وی منع می‌کردند چراکه این نامزد، با ابراز عقیده و اظهارنظر کم‌ اساس تلاش در اثبات خود و ابطال بیان دیگران داشت که در این حال بحث را به سمت تناقض‌گویی پیش برد. حق‌به‌جانب بود و می‌شد از صورت وی ناراستی گفتاری‌اش را مشاهده و آنقدر سرد در پیشگاه دوربین و مردم ظاهر شد که می‌توان گفت در این مناظره ابتدا به خودش، بعد به رقبا و در پایان نیز به طرفدارانش باخت. این شخص در مناظره به‌دنبال منازعه بود اما خردمندان جمع بدون توجه به وی، تلاش در ارائه برنامه‌های خود داشتند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.