۳۰ آبان ۱۴۰۳ - ۱۱:۵۰
کد خبر: ۸٬۶۰۸

روستای سر آقا سید کوهرنگ از زیباترین جاذبه‌های طبیعی در استان چهارمحال و بختیاری است که در میان کوهستان‌های سرسبز زاگرس قرار دارد و به آن ماسوله چهارمحال و بختیاری نیز می‌گویند. معماری پلکانی، پوشش اصیل و سنتی مردم، آداب و رسوم خاص و طبیعت بکر و تماشایی از برجسته‌ترین ویژگی‌های روستای سر آقا سید هستند. در طول سال‌های اخیر به‌دلیل استقبال طبیعت‌گردان از این منطقه، گردشگران زیادی با این روستا آشنا شده و گردشگران خارجی نیز به این منطقه سفر کرده‌اند.

سرآقاسید؛ ماسوله‌ای در دل زاگرس

آگاه: روستای سر آقا سید یکی از روستاهای کوهستانی ایران به شمار می‌رود و ساختاری پلکانی دارد. این روستا میان کوه‌های زردکوه بختیاری واقع شده است و شباهت زیادی به روستای ماسوله در استان گیلان دارد. به همین دلیل از آن با نام «ماسوله زاگرس» یاد می‌کنند؛ البته برخلاف روستای ماسوله، روستای سر آقا سید بین گردشگران چندان شناخته شده نیست و داخل این روستا رستوران و بازارچه سنتی وجود ندارد.اطراف روستای سر آقا سید را کوهستان‌های انبوه پوشانده‌اند و این روستا از شمال با کوه «کنگله»، از شمال شرقی با کوه «نرمه» و از جنوب با کوه‌های «وند» و «خیمه» احاطه می‌شود. تنها مسیر دسترسی به این روستا از شهر «چلگرد» می‌گذرد که در مرکز شهرستان کوهرنگ قرار دارد. برای رسیدن به شهرستان کوهرنگ ابتدا باید به استان چهارمحال و بختیاری وارد شوید. روستای سر آقا سید از زیباترین مقصد طبیعت‌گردی در استان چهارمحال و بختیاری است که گردشگران زیادی را در طول سال جذب می‌کند. این روستا در محیطی کوهستانی در ارتفاعات زاگرس و کوه «هفت‌تنان» ساخته شده است. شواهدی در اطراف روستای سر آقا سید وجود دارند که براساس آنها کارشناسان قدمت این روستا را مربوط به دوره پارینه‌سنگی می‌دانند.به اعتقاد باستان‌شناسان، روستای سر آقا سید مانند بسیاری از روستاهای کنده‌شده در دل کوه، از نخستین پناهگاه‌های انسان بوده است و قدمت آن به هزاران سال پیش می‌رسد. درحال‌حاضر تنها سند موجود از عمر روستای سر آقا سید شجره‌نامه امامزاده آن است که سکونت فردی به نام آقا عیسی به‌همراه خویشاوندان او را بیش از ۶۰۰سال پیش در این روستا نشان می‌دهد.بیش از ۶۰۰سال پیش شخصی به نام آقاعیسی به‌همراه خانواده و خویشاوندان خود در روستای سر آقاسید زندگی می‌کردند. درحال‌حاضر امامزاده آقاسید که محل دفن آقا عیسی است، در پایین دست این روستا قرار دارد و خانه‌های پلکانی این روستا مشرف به این مقبره قرار گرفته‌اند.
روستای سر آقاسید در منطقه‌ای کوهستانی قرار دارد و ارتفاع بالای این منطقه سبب‌خنکی هوا در فصل‌های گرم و یخبندان و سرمای شدید در فصل‌های سرد می‌شود. سرمای هوا در فصل‌های پاییز و زمستان تا حدی زیاد است که ساکنان این روستا را دچار مشکل می‌کند. با شروع بارش‌های زمستانی ارتباط مردم روستای سر آقا سید با دیگر شهرها قطع می‌شود و تردد به این روستا و برعکس به‌سختی امکان‌پذیر است.ساختار خانه‌های روستای سر آقاسید به‌گونه‌ای است که از نفوذ باد و هوای سرد به داخل آن‌ها تا حد زیادی جلوگیری می‌کند. ارتفاع این روستا ۲۵۰۰متر از سطح دریاست و یکی از بهترین ییلاق‌ها برای عشایر بختیاری به شمار می‌رود.طبیعت روستای سر آقا سید بکر و دست‌نخورده است. در گوشه و کنار این روستا درختان بلوط و چنار به چشم می‌خورند. ساکنان این روستا از میوه درخت بلوط استفاده‌های زیادی می‌کنند. از دیگر درختان این روستا می‌توان به گردو، بید و درختچه‌های محلی میلو با میوه‌های ریز و قرمز اشاره کرد. مردم روستای سر آقا سید عمر درختان گردوی اطراف روستا را بیش از ۳۰۰سال می‌دانند. لابه‌لای کوه‌های این منطقه نیز درختچه‌های کوهی و گیاهان معطر و خوراکی مانند سماق، موسیر، قارچ، تره و کرفس کوهی به چشم می‌خورد.یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های روستای سر آقاسید شکل معماری خانه‌های این روستاست. روستای سر آقاسید معماری پلکانی دارد و حیاط یک خانه، پشت‌بام خانه دیگر است. به این ترتیب، خانه‌های این روستا به‌شکل به هم پیوسته ساخته شده‌اند و مصالح به‌کاررفته در این خانه‌ها خشت خام، سنگ و چوب هستند. باوجوداین خانه‌های این روستا استحکام زیادی دارند و دیوارهای پهن و درهای چوبی کوچک تا حدود زیادی از نفوذ سرمای زمستانی به داخل جلوگیری می‌کنند.
امامزاده آقاسید در پایین دست روستا قرار دارد و در و پنجره‌های خانه‌ها رو به آن باز می‌شوند. به این ترتیب، چشم‌انداز شمال و جنوب این روستا زیباست و علاقه‌مندان به عکاسی را جذب می‌کند. مردم روستای سر آقاسید از اقوام بختیاری کشور ما هستند که فرهنگ سنتی و اصیل خود را تا به امروز به‌خوبی حفظ کرده‌اند. مردم این منطقه با گویش لری صحبت می‌کنند و لباس محلی می‌پوشند. پوشش متداول میان آقایان در روستای سر آقا سید پیراهن، شلوار دبیت، شال، چوقا و گیوه است و پوشش بانوان این روستا را نیز پیراهن بلند، شلوار، لچک، جلیقه، روسری مینا، کلنجه و انواع کت تشکیل می‌دهد. تعداد ساکنان این روستا در فصل‌های گرم سال دو برابر آن در طول فصل‌های پاییز و زمستان است.بانوان روستای سر آقاسید هنوز غذا را روی آتش هیزم و نان را در تنورهای خانگی می‌پزند. مردان این روستا نیز به کشاورزی و دامپروری مشغول هستند و هم‌زمان به استخراج نمک از حوضچه‌های نمک نزدیک روستای سر آقاسید می‌پردازند. بیشترین محصولات کشاورزی در این روستا شامل گندم و سیب‌زمینی می‌شود و فرآورده‌های دامی، لبنی و نمک نیز از دیگر محصولات این روستا هستند.
بانوان روستای سر آقاسید نیز دوشادوش مردان خود کار می‌کنند. بافت چادر شب از موی بز و انواع قالی، جاجیم و گلیم با نخ پشمی از صنایع‌دستی متداول در این روستا هستند. هنر موسیقی و رقص محلی در این روستا مانند سایر مناطق لرستان رونق زیادی دارد. از معروف‌ترین غذاهای روستای سر آقاسید می‌توان به آش کاردین یا کارده، آش برگ، نان گلک و کباب بختیاری اشاره کرد. آش کاردین یکی از مهم‌ترین غذاهای مردم این روستاست که با نوعی گیاه کوهی که در کوهستان‌های اطراف می‌روید، دوغ، برنج و انواع ادویه پخته می‌شود. آش برگ را با خمیر محلی رشته‌شده، روغن حیوانی و حبوبات مختلف طبخ می‌کنند و خمیر نان گلک از میوه درخت بلوط تهیه می‌شود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.