آگاه: این فناوری می‌تواند برای خنک‌کردن تراشه‌های الکترونیکی مورد استفاده قرار گیرد و به گوشی‌های هوشمند و رایانه‌ها کمک کند تا کارآمدتر کار کنند. پروفسور ژی گانگ چن، نتایج کار خود را در قالب مقاله‌ای با عنوان Nanobinders advanced thermoelectrics flexible printed-screened در نشریه Scienc به چاپ رسانده است. نتایج این پروژه پیشرفت جالب‌توجهی در مسیر ساخت دستگاه‌های ترموالکتریک انعطاف‌پذیر است، دستگاه‌هایی که انرژی موردنیاز خود را از گرمای بدن تامین می‌کنند. این رویکرد پتانسیل یک منبع انرژی پایدار برای وسایل الکترونیکی پوشیدنی و همچنین یک روش خنک‌کننده کارآمد برای تراشه‌ها را ارائه می‌دهد. پروفسور چن می‌گوید: «دستگاه‌های ترموالکتریک انعطاف‌پذیر را می‌توان به‌راحتی روی پوست بدن قرار داد؛ جایی که به‌طور موثر اختلاف دمای بدن انسان و هوای اطراف را به برق تبدیل می‌کند. همچنین می‌توان آنها را در یک فضای فشرده، مانند داخل رایانه یا تلفن‌همراه، به‌کار برد تا به خنک‌کردن چیپ‌ها و بهبود عملکرد کمک کند.»
بااین‌حال، چالش‌هایی مانند انعطاف‌پذیری محدود، روش ساخت پیچیده، هزینه بالا و عملکرد ناکافی مانع از رسیدن این دستگاه‌ها به مقیاس تجاری شده است. بیشتر تحقیقات در این زمینه بر ترموالکتریک‌های مبتنی بر بیسموت تلورید متمرکز شده است. در این مطالعه، این تیم یک فناوری مقرون‌به‌صرفه را برای ساخت فیلم‌های ترموالکتریک انعطاف‌پذیر با استفاده از کریستال‌های کوچک یا «نانوبیندرها» ارائه کرد که لایه‌ای ثابت از ورقه‌های تلورید بیسموت را تشکیل می‌دهند که هم کارایی و هم انعطاف‌پذیری را افزایش می‌دهند.