آگاه: نخستین مسأله‌ای که تغییر پیدا می‌کند این است که قدرت جهانی را به سمت کشورهایی می‌برد که تکنولوژی تبدیل انرژی تجدیدپذیر را در اختیار داشته باشد. سئوال اینجاست که ما در زمینه بهره‌برداری از انرژی‌های تجدیدپذیر کجا ایستاده‌ایم و چه ظرفیت‌هایی دارد و چه مسیری را پیش رو داریم؟ 
ایران یکی از کشورهای مطرح از بابت برخورداری از ظرفیت‌های انرژی تجدیدپذیر است. اما از این ظرفیت به طور دقیق استفاده نمی‌شود. بر اساس آمار جمع‌آوری‌شده توسط آمارفکت از بانک جهانی؛ انرژی آبی، بادی و خورشیدی به ترتیب سه انرژی تجدیدپذیر با بیشترین استفاده در ایران است. طبق آماری که آمار فکت از بانک جهانی جمع‌آوری کرده است؛ از ۳۰سال پیش تاکنون بیشترین استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران ۲/۱درصد بوده است! حالا بعد از گذشت سال‌ها عقب ماندگی در توسعه انرژی تجدیدپذیر، زمزمه‌هایی از تحول در دولت چهاردهم به گوش می‌رسد. 
بنابر گفته و تأکید مسئولان تنها راه برون رفت از مشکل ناترازی انرژی که این روزها به آن مبتلا شده‌ایم، توسعه استفاده از انرژی تجدیدپذیر است. بحثی که جهان هم به استقبال آن رفته است. به طور مثال روز گذشته در آلمان پس از اینکه تولید نیروی بادی به ۴۰ گیگاوات رسید و از تقاضا فراتر رفت، قیمت برق در اواسط روز در آلمان که بزرگ‌ترین بازار اروپاست، به مدت چهار ساعت منفی شد. طبق داده‌های بازار برق اروپا، آلمان در سال گذشته، ۴۶۸ ساعت قیمت منفی برق را تجربه کرد که ۶۰ درصد بیشتر از سال ۲۰۲۳ بود.  حالا خبر می‌رسد که وزارت نیرو در دولت چهاردهم مصمم به توسعه نیروگاه‌های تجدیدپذیر است و بر اساس این هدف برنامه‌ریزی کرده است. از طرف دیگر، مسعود پزشکیان، رییس‌جمهوری بر ضرورت رفع موانع توسعه استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر تاکید کرده است. 
سئوال اینجاست که قرار است مسیر عقب‌ماندگی در چهار دهه گذشته را چطور و در چه مدت طی کنیم؟ براساس تازه‌ترین آمار منتشر شده از سوی سازمان انرژی‌های تجدیدپذیر و بهره‌وری برق ایران، ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر کشور در پایان مهرماه امسال به یک هزار و ۲۳۱ مگاوات افزایش یافته است. در راستای تأمین انرژی پایدار و کاهش وابستگی به منابع فسیلی، ایران اقدام به توسعه سامانه‌های مقیاس کوچک خورشیدی در ۳۱ استان کشور کرده است. این پروژه‌ها با هدف تأمین برق واحدهای مسکونی، تجاری و صنعتی در مقیاس کوچک طراحی شده‌اند و به افزایش بهره‌وری انرژی و کاهش هزینه‌های مصرف‌کنندگان کمک می‌کنند. تا سال ۱۴۰۲، بیش از ۲۴ هزار نیروگاه خورشیدی کوچک مقیاس با ظرفیت بیش از ۱۶۳ مگاوات در کشور احداث شده است. این نیروگاه‌ها در قالب‌های انشعابی و حمایتی در دسترس مصرف‌کنندگان قرار گرفته‌اند و نقش مهمی در تأمین برق پایدار ایفا می‌کنند.  اما موضوع اساسی برای توسعه انرژی تجدیدپذیر تکنولوژی آن است که کشور ما در اختیار ندارد و باید از کشورهای دارای دانش این صنعت وارد کند. اما نکته این است که تکنولوژی تولید پنل خورشیدی با توجه به شرایط فنی و اقتصادی تنها در انحصار چند کشور است. کشورهایی مثل آلمان، ژاپن، آمریکا و چین صاحبان اصلی این فن‌آوری هستند که برای بهره‌مند شدن از این تجهیزات باید به سراغ آنها رفت. موضوع بعدی مسئله سرمایه‌گذاری در این حوزه است که به دلایل مشخص مرتبط با قوانین موجود، تمایلی از طرف بخش خصوصی و متخصصان برای سرمایه‌گذاری وجود ندارد. در کل، توسعه و بهره‌برداری از انرژی‌های تجدیدپذیر اکنون نه‌تنها یک انتخاب بلکه یک ضرورت است که می‌طلبد باتوجه به شرایط ناترازی‌های کشور برای رفع موانع سر راه آن تلاش بیشتری صورت گیرد.