۲۸ فروردین ۱۴۰۳ - ۱۳:۵۸

سیزدهم فروردین، رژیم متجاوز اسرائیل در اقدامی جنون‌آمیز و مغایر با کنوانسیون‌های بین‌المللی ازجمله کنوانسیون وین ۱۹۶۳، ساختمان کنسولگری ایران در دمشق پایتخت سوریه را مورد هدف موشکی قرار داد و در نتیجه این اقدام تروریستی، مستشاران ارشد جمهوری اسلامی ایران که به خواست دولت سوریه در این کشور حضور داشتند، به درجه رفیع شهادت نائل شدند.

آگاه: مطابق با عرف بین‌الملل، حمله به سفارتخانه‌ها و اماکن دیپلماتیک هر کشوری به‌مثابه تجاوز به خاک آن کشور است و کشوری که سفارتخانه و اماکن دیپلماتیکش مورد تجاوز قرار می‌گیرد این حق ذاتی را دارد که طبق قاعده‌ رسمیت‌یافته «دفاع مشروع»، اقدامات متقابل را علیه متجاوز ترتیب دهد.

در ماده۵۱ منشور ملل متحد، حق ذاتیِ «دفاع مشروع» موردتایید و صحه قرار گرفته است. ماده۵۱ منشور سازمان ملل متحد مقرر می‌دارد که در صورت حمله مسلحانه علیه یک عضو سازمان ملل متحد، تا زمانی که شورای امنیت اقدامات لازم را برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی به عمل آورد، هیچیک از مقررات این منشور به حق ذاتی دفاع مشروع انفرادی یا دسته‌جمعی اعضا لطمه‌ای وارد نخواهد کرد.

وقتی رژیم‌صهیونیستی مرتکب تجاوز به کنسولگری ایران در دمشق شد، جهانیان انتظار داشتند که شورای امنیت سازمان ملل، وفق وظیفه و مسئولیت قانونی و ذاتی خود، این اقدام تروریستی و مغایر با قواعد آمره‌ بین‌المللی، از ناحیه اسرائیل را به شدیدترین وجه محکوم کند اما این شورا به‌سبب مخالفت دول غربی نظیر آمریکا، انگلیس و فرانسه از صدور قطعنامه محکومیت اقدام تروریستی اسرائیل علیه ایران در دمشق سرباز زد. همان‌طور که در بیانیه نمایندگی ایران در سازمان ملل درج شده بود، چنانچه شورای امنیت به وظیفه و مسئولیت خود در قبال جنایت اسرائیل در دمشق، عمل می‌کرد شاید اصلا ضرورت اقدام تنبیهی ایران ایجاد نمی‌شد.

البته سستی و انفعال شورای امنیت و دیگر نهادهای به‌اصطلاح بین‌المللی در قبال جنایات اسرائیل، صرفا به قضیه اقدام تروریستی این رژیم علیه کنسولگری ایران در دمشق محدود و منحصر نمی‌شود؛ رژیم متجاوز اسرائیل بیش از ۶ماه است که انواع و اقسام جنایات را در غزه مرتکب می‌شود؛ از «جنایت جنگی» و «کودک‌کشی» و حتی «نوزادکشی» تا «پاکسازی نژادی و قومی» و «استفاده از گرسنگی دادن به‌عنوان سلاح جنگی». همه این جنایات اسرائیلی‌ها در غزه در سایه سکوت خفت‌بار و گاهی تاییدکننده مجامع به‌اصطلاح بین‌المللی صورت می‌گیرد؛ بنابراین اکنون که با عدم اقدام سازوکارهای حقوق بشری علیه رژیم جنایتکار صهیونیستی مواجهیم و انتظار افکارعمومی جهانیان برای اقدام نهادهای بین‌المللی علیه جنایات رژیم اسرائیل بی‌نتیجه بوده و این انتظار به ناامیدی از سازمان‌های بین‌المللی تبدیل شده است، اینکه جمهوری اسلامی از حق مشروع خود استفاده و صهیونیست‌ها را تنبیه کرد، بسیاری از ملت‌های آزاده جهان را خشنود و مسرور کرد.