آگاه: یک خصلتی بین بیشتر ما ایرانیان وجود دارد و آن هم اینکه وقتی به پایان مسیر و راهی نزدیک می‌شویم به اصطلاح کار را رها می‌کنیم و دیگر توجهی به آن نداریم. برای این مورد مصادیق زیادی را می‌توان ردیف کرد. حتی در سفرهای بین‌شهری هم از ۵۰کیلومتر مانده به مقصد، خود را در آن محل می‌بینیم و دیگر خیلی توجهی به تابلوها و هشدارهای بین راه و حتی پلیس نداریم. همین اتفاق از نگاه کارشناسان پلیس بسیار خطرناک است. براساس آمار هم دیده می‌شود که تصادف‌های خطرناکی در همین اندک مسافت باقی‌مانده تا مقصد روی می‌دهد. اما چرا به این مسئله پرداختم؟
دولت سیزدهم بعد از شهادت آیت‌الله رئیسی و همراهانش، حالا باید انتخابات دولت چهاردهم را در تاریخ هشتم تیرماه برگزار کند تا بعد از انتخاب فرد اصلح از نگاه مردم، سکان اجرایی کشور به دست رییس‌جمهوری منتخب داده شود. این انتخابات غیرمترقبه با تمام توان اجرایی کشور درحال برنامه‌ریزی و مقدمات آن درحال فراهم شدن است. توجه افکارعمومی هم به مسئله انتخابات و طرح‌های نامزدها متمرکز شده است. حالا همه منتظرند تا ببینند برای چهار سال آینده کشور چه کسی می‌تواند رییس‌جمهوری ایران اسلامی باشد؟
در این شرایط، اگرچه مدیر فعلی دولت و بقیه کابینه دولت سیزدهم در تلاش هستند تا انتخابات به‌خوبی برگزار شده و در کنار آن دولت از برنامه‌ریزی‌های قبلی جا نماند اما به نظر می‌رسد در برخی رده‌های میانی این احساس به وجود آمده که تا انتخاب دولت بعد و تغییرات گسترده در کابینه راه زیادی باقی نمانده است. پس دیگر نیازی به جدیت در انجام امور و وظایف ذاتی آن مجموعه نیست. این مسئله را با عبوری گذرا در برخی از مجموعه‌های دولتی و در بین بدنه اجرایی سازمان‌ها و نهادها می‌توان دید. این رهاشدگی از انجام امور و دور شدن از توجه به وظایف می‌تواند مانند اشتباه راننده‌ای که در نزدیکی شهرهای مقصد به هوای رسیدن دیگر توجهی به هشدارها نمی‌کند، خطرناک بوده و تبعات خوبی نداشته باشد. پس بهتر است هم دولت سیزدهم و هم دیگر نامزدهایی که پست فعلی خود را به‌منظور حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری برای مدتی ترک کرده‌اند، تاکیدات موکد بر انجام امور محوله در مجموعه‌ها و سازمان‌های زیرنظارت خود را داشته باشند.