۱۵ تیر ۱۴۰۳ - ۲۲:۵۳

سلام آقای رییس‌جمهور! چند ساعتی از تمام شدن رقابت‌های انتخاباتی گذشته است و حالا شما ردای ریاست‌جمهوری‌ ایران اسلامی را به دوش انداخته‌اید. حالا دیگر شما هستید و فکر و سیاست و آینده ایران. حداقل برای چهارسال؛ چهار سال سرنوشت‌ساز که ممکن است هر روزش نقشی تازه داشته باشد.

آگاه: آقای رییس‌جمهور! شما با مسائلی مواجه هستید که شاید هیچ‌کدام در مناظرات گروهی و دو به دو مطرح نشده باشد اما دلیل نبودن و اهمیت نداشتن‌شان نیست. ما با متولدین دهه‌های ۸۰ و ۹۰ مواجه‌ هستیم که زبان و فهمی متفاوت نسبت‌به نسل قبل دارند و کار برای آینده و زیستشان مهم است. چقدر توانسته‌ایم در نظام فعلی آموزش‌وپرورش را شکوفا کنیم، آنچه از استعداد و هوش و توانمندی این بچه‌ها بوده است. این بچه‌های دانش‌آموز فردای ایران ما هستند با هزار شوق و انگیزه.
آقای رییس‌جمهور! می‌دانید ما حدود ۲۰مدل مدرسه در کشور داریم که کم‌اقبال‌ترین آنها مدارس دولتی هستند و والدین با سختی‌های بسیار هزینه تحصیل در مدارس غیرانتفاعی را جور می‌کنند که فرزندشان در نهایت در دانشگاه دولتی قبول شود. و این فاصله هر روز در حال بیشتر شدن است. حالا شما هستید و خلوت خودتان و مشاورانتان برای اتخاذ بهترین تصمیم و بهترین روش. بچه‌های دانش‌آموز شاید مغفول‌ترین قشر جامعه ما برای برنامه‌ریزی و توجه هستند.
آقای رییس‌جمهور! بیشترین بحث‌های مناظره‌ها را یادتان هست؟ ما راه طولانی را آمده‌ایم با مردمی صبور و همراه که پای دین و کشور و آیین‌شان ایستاده‌اند و هزینه‌اش را هم داده‌اند. حالا باید بیش از گذشته به آنها فکر کرد و برای رفاه و آسایش‌شان برنامه داشت و کار کرد. دیگر انتخابات تمام شد و حالا همه منتظر تعیین هیات وزیران شما هستند که مهم‌ترین ملاک ارزیابی دولت شماست. مدیرانی دلسوز و کاردان و آگاه، یا خدای ناکرده بی‌تجربه که چرخ را بخواهند از اول اختراع کنند. شما از امروز زیر ذره‌بین نگاه مردم هستید، مردمی که چه به شما رأی داده و چه رأی نداده باشند که در وظایف و مسئولیت شما فرقی ندارد. شما رییس‌جمهوری منتخب ایران هستید؛ ایرانی که باید هر روز بدرخشد و سریع، شرایطش برای رسیدن ولو با تاخیر به ایران ۱۴۰۴ که سال‌ها پیش برنامه‌اش تدوین شده و با مهری مواجه شده، محقق شود.
آقای رییس‌جمهور! عزت امروز ایران بی‌شک مدیون خون‌های است که بدو شروع انقلاب اسلامی تا همین حالا به زمین ریخته است. خون دو سربازی که برای صیانت از آرای مردم، جانشان را در درگیری با اشرار فدا کردند هنوز تازه است. داغ آن نازنینی که در نیمه‌شب ۱۳دی ۹۷ در فرودگاه بغداد به یاران شهیدش پیوست، اصلا سرد نمی‌شود. آن دستی که به زمین افتاد خیلی از معادلات منطقه را تغییر داد. اما ایران را مستحکم‌تر کرد. شاید دوماه پیش، پیش‌بینی این حجم از حادثه و اتفاق بر هیچ ذهنی خطور نمی‌کرد اما ایران با صلابت از بین این حوادث گذر کرد و حالا شما هستید و این مسئولیت سخت.
آقای رییس‌جمهور خوش آمدید به سرای خدمت به مردم...
پی‌نوشت:
این سرمقاله در آخرین ساعت‌های رأی‌گیری نوشته شد که طبیعتا هنوز تا معرفی رییس‌جمهوری منتخب چند ساعتی مانده است و هنگامی که شما روزنامه را در دست گرفته‌‎اید می‌توانید آقای رییس‌جمهور را به اسم صدا و خطاب کنید.