۱ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۵:۱۲

ابن‌زیاد بعد از آنکه یک روز یا چند روز بنا بر روایتی، سرهای مطهر شهدای کربلا را در کوچه‌ها و محله‌های کوفه گردانید، آنها را به شام نزد یزید بن معاویه فرستاد و بعد از آن اسرا را به سرپرستی چند تن از سربازانش روانه شام کرد.

آگاه: شانزدهین روز محرم‌الحرام سال۶۱ ه.ق است و خبر شهادت امام حسین(ع) به شام و مدینه رسیده است و مردم با شنیدن این خبر در تعجب به سر می‌بردند. عده‌ای از مردم بار دیگر تاریخ را از بعثت پیامبر گرامی اسلام(ص) مرور می‌کنند و عده‌ای دیگر با شنیدن این خبر به یک‌باره تاریخ از مقابل دیدگان‌شان به‌سرعت باد می‌گذرد و سخنان پیامبر گرامی اسلام(ص) را درباره حسنین(ع) به یاد می‌آوردند که باورشان نمی‌شد که خلیفه اموی چنین مصیبتی را بر خاندان پیامبر اسلام(ص) روا داشته است.
اهل حرم امام حسین(ع) لحظات سختی را در زندان کوفه به‌سر می‌بردند. گرد یتیمی و بی‌همسری، بی‌برادری و بی‌پسر شدن جدای از گرد اسارت بر چهره اهل حرم امام حسین(ع) نشسته بود و تنها مرهم این دردشان فکر کردن به هدف و آرمانی بود که به‌ خاطرش این‌گونه مصیبت‌زده شده‌اند.