آگاه: بیش از ۱۱هزار سال است که گوسفندها با معیشت انسان‌ها در هم تنیده شده‌اند. از دیرباز، گوسفندان برای انسان‌ها گوشت فراهم می‌کردند؛ ضمن اینکه اهلی‌شدن آنها این امکان را بشر فراهم می‌کرد که از شیر غنی از پروتئین آنها بهره‌مند شود و از پشم آنها پارچه‌های گرم و مقاوم در برابر سرما و آب بسازد.
اکنون یک گروه پژوهشی بین‌المللی و بین‌رشته‌ای، به سرپرستی متخصصان ژنتیک کالج ترینیتی دوبلین در ایرلند و باستان‌شناسان از دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ و مجموعه‌های تاریخ طبیعی ایالت باواریا (SNSB) در آلمان، مسیر فرهنگی پیش از تاریخ گوسفندان را ردیابی کردند. آنان با تجزیه‌وتحلیل ۱۱۸ژنوم (ماه ژنتیکی موجود زنده) بازیابی‌شده از استخوان‌های باستانی که قدمت آنها به ۱۲هزار سال پیش می‌رسد و در مناطقی از مغولستان گرفته تا ایرلند به دست آمده‌اند، اطلاعاتی مهم درباره تاریخچه اهلی‌کردن گوسفندان کشف کردند.
دانشمندان در قدیمی‌ترین روستای گله‌داری گوسفند در آشیکلی هویوک در مرکز ترکیه، ژنوم‌هایی یافتند که به نظر می‌رسد متعلق به اجداد جمعیت‌های بعدی گوسفندان در منطقه وسیع‌تر است؛ این موضوع خاستگاه صید گوسفند وحشی (موفلون) را در بیش از ۱۱هزار سال پیش در بخش غربی هلال حاصلخیز شمالی تایید می‌کند.
گروه پژوهشی در میان اولین جمعیت گوسفندان اروپایی مربوط به ۸ هزار سال پیش، شواهدی پیدا کرد که نشان می‌دهد کشاورزان گله‌های خود را با تامل انتخاب می‌کردند یعنی گله‌داران اولیه، مانند کشاورزان امروزی، به زیبایی و خاص‌بودن حیوانات خود علاقه داشتند.
همچنین در آن زمان، اولین ژنوم گوسفندان اهلی اروپا و شرق ایران و آسیای مرکزی از یکدیگر جدا شدند؛ اما، این جدایی دیری نپایید زیرا مردم، گوسفندان جمعیت‌های شرقی را به غرب منتقل کردند. به موازات تاثیرات فرهنگی انسان‌ها که از شهرهای اولیه میان‌رودان (بین‌النهرین) گسترش یافته است، شاهد حرکت ژنوم گوسفندی به‌سمت غرب هلال حاصلخیز در حدود هفت‌هزار سال پیش هستیم.