آگاه: فریبکاری در ژن و دیانای انگلیسیها نهفته است؛ «چارلز سوم» پادشاه این کشور نیز از این ویژگی مستثنا نیست. او که این روزها مشغول بستهبندی خرما برای مسلمانان است، وارث تاج و تخت کشوری است که بیشترین جنایات را علیه همه مردم دنیا بهویژه مسلمانان انجام داده است.
انگلیسیها متخصص ایجاد قحطیهای مصنوعی در سراسر جهان هستند؛ مردم ما نیز در دهه ۱۲۹۰ شمسی، طعم این جنایت انگلیسیها را چشیدهاند. زمانی جانیان انگلیسی، میلیون میلیون جمعیت کشورهای دیگر را با قحطی و گرسنگی از بین میبردند؛ بنابراین شوآفهایی که چارلز سوم پادشاه انگلیس انجام میدهد تحت هیچ شرایطی نمیتواند چهره کریه انگلیس در طول تاریخ را تطهیر کند. تاریخچه حضور انگلیسیها در نقاط مختلف جهان بهویژه در قرون ۱۹ و ۲۰ میلادی، سرشار از خباثت و جنایت است. یکی از جنایات موردعلاقه انگلیسیها در نقاط مختلف دنیا بهمنظور برآورده ساختن نیازهای استعماریشان، ایجاد قحطیهای مصنوعی و کشتن میلیونها انسان بود. در ایران نیز این جنایت انگلیسیها صورت گرفت.
جنون قحطیسازی!
یکی از اقدامات دولت انگلستان که تاثیر بسیاری در جمعیت و قدرت ایران گذاشت، ایجاد قحطی و نسلکشی حدود ۶میلیون ساکنان فلات مرکزی ایران بین سالهای ۱۲۹۶ تا ۱۲۹۸ بود. ماجرا از این قرار بود که در جریان جنگ جهانی اول، با وجود اعلام بیطرفی ایران، نیروهای متخاصم انگلستان و روسیه تزاری از شمال و جنوب وارد ایران شدند و باتوجهبه نیاز این قوا به آذوقه، تمام غلات و مایحتاج ایرانیان ازسوی قوای متجاوز انگلیس حتی زیادتر از نیاز خودشان، جمعآوری و احتکار شد. میزان این قحطی مصنوعی ایجادشده ازسوی انگلیسیها درحدی بود که «محمدقلی مجد» نویسنده کتاب «قطحی بزرگ» معتقد است، هیچ کشوری مانند ایران از جنگ جهانی اول آسیب ندیده است. به عقیده وی، قحطی ایجادشده ازسوی انگلیسیها بزرگترین قحطی تاریخ ایران و همچنین بزرگترین فاجعه تاریخ ایران بود که ابعاد خسارتبار آن از حمله مغول در قرن سیزدهم میلادی نیز بسیار فراتر است. به عقیده مجد، در قحطی مصنوعی ایجادشده ازسوی انگلیسیها نزدیک به ۴۰درصد (و در برخی دیگر از منابع ۲۵درصد) از جمعیت ایران به سبب گرسنگی و سوءتغذیه و بیماریهای ناشی از آن نابود شدند و دولت انگلیس بهدلیل خرید گسترده غله و موادغذایی در ایران، وارد نکردن غذا از هند و بینالنهرین، ممانعت از ورود غذا از خارج به ایران و اتخاذ سیاستهای مالی، از جمله نپرداختن درآمدهای نفت به ایران، مسبب اصلی این فاجعه بود.
اما ایجاد قحطی مصنوعی ازسوی انگلیسیها فقط منحصر به ایران عصر قاجار نمیشود، بلکه مردم بنگال هند نیز مبتلا به قحطیسازی انگلیسیها شدند. در قحطی ۱۹۴۳ بنگال هند در جریان جنگ جهانی دوم، حدود سهمیلیون نفر از ۶۰میلیون جمعیت بنگال بر اثر قحطی جان دادند. مرگها ناشی از گرسنگی، سوءتغذیه و بیماری بود. این جنایت فجیع در زمان استعمار انگلستان در هند رخ داد و سهمیلیون انسان بیگناه بهواسطه جنون قحطیسازی انگلیسیها از گرسنگی تلف شدند.
نظر شما