آگاه:

وَأَطیعُوا اللَّهَ وَرَسولَهُ وَلا تَنازَعوا فَتَفشَلوا وَتَذهَبَ ریحُکُم وَاصبِروا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصّابِرینَ
سوره انفال، آیه ۴۶
و از خدا و پیامبرش فرمان برید و با یکدیگر نزاع و اختلاف مکنید، که سست و بددل می‌شوید و قدرت و شوکتتان از میان می‌رود؛ و شکیبایی ورزید؛ زیرا خدا با شکیبایان است.
از رب و از رسولش طاعت همی‌نمایید / وز اختلاف آرا دوری کنید، زنهار!

آبروداری کنیم!
دوست دارد آبروداری کنیم! که جلوی دشمن آن بگومگوهای خودمانی را کنار بگذاریم، که مثل یک سد پولادین صف بکشیم و اختلاف‌هایمان را به روی خودمان نیاوریم. اگر این‌طور باشد، پس لابد آن توییت‌های دوبه‌هم‌زن، آن استوری‌های آدم‌خراب‌کن، آن مصاحبه‌های کینه‌توزانه را دوست ندارد. پس لابد دلش نمی‌خواهد هر روز یک آدم تازه را از دایره خودی‌ها بیرون بیندازیم و مدام ته دل همدیگر را خالی کنیم. دوست دارد پشت هم بایستیم، مثل روزهایی که با همدلی خرمشهر را آزاد کردیم. دوست دارد دست‌های ما را در دست‌های هم ببیند. مثل امروز که با آزادی قدس فاصله‌ای نداریم، به شرط پایمردی و استقامت.

اشکال بزرگِ کار ما
چند قایقران را تصور کنید که همه در یک قایق نشسته‌اند و آماده یک مسابقه مهم. مسابقه شروع می‌شود اما به‌جای پارو زدن در یک جهت، هرکسی به سمتی پارو می‌زند. نتیجه چیست؟ قایق از حرکت بازمی‌ماند، هماهنگی از بین می‌رود، و در نهایت شکست می‌خورند.
این تصویر ساده، بازتاب روشنی از پیام قرآن در آیه‌ کریمه‌ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ وَاصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ است. این آیه به ما هشدار می‌دهد که در میدان نبرد، دشمن تنها به قدرت اسلحه تکیه نمی‌کند. یکی از قوی‌ترین ابزارهای او برای شکست دادن یک ملت، ایجاد اختلاف و پراکندگی در میان آنهاست. خداوند متعال می‌فرماید: هنگامی که دشمن را در میدان نبرد در برابر خود یافتید، گرداگرد ولی جامعه اتحاد و انسجام خود را حفظ کنید و با یکدیگر به کشمکش و اختلاف نپردازید؛ ثابت‌قدم و مستحکم بمانید و ترسی به خود راه ندهید. «اختلاف در درون، منازعه‌ در درون، موجب فشل می‌شود. اگر منازعه کنیم، سر مسائل گوناگون -مسائل سیاسی، مسائل اقتصادی، مسائل شخصیتی‌- دست‌به‌یقه شویم، دشمن ما جری می‌شود.» «گاهی انسان تنازع‌هایی مشاهده می‌کند بین آحاد ملّت یا بین بعضی مسئولین با یکدیگر یا بین مسئولین و آحاد ملّت، غالبا پوچ… خیلی از این مناقشه‌ها و از این تنازعها ناشی از حبّ به نفْس و بی‌ملاحظگی و بی‌تقوایی و مانند اینها است؛ اینها را باید کنار بگذاریم.»
امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند: «به سرگذشت امت‌های گذشته نگاه کنید، چه عاملی موجب پیروزی آنها و چه عاملی موجب شکست آنها شد؟!» حضرت علی(ع) پیروزی و شکست را می‌برد سر مسئله همبستگی و عدم همبستگی جامعه. می‌فرماید: «الِاجْتِنَابِ لِلْفُرْقَةِ وَ اللُّزُومِ لِلْأُلْفَةِ ».کدام جامعه می‌تواند مشکلات را حل کند؟ جامعه‌ای که صد پاره نیست. چرا امروز دشمن صهیونیست به خود اجازه می‌دهد به مسلمانان مظلوم فلسطین و لبنان و سوریه هجمه برده و به سایر دنیای اسلام، چنگ و دندان نشان دهد؟ «اشکال بزرگِ کار ما این است: از هم جداییم، متفرّقیم. وقتی که متفرّق هستیم، وقتی خیرخواهِ هم نیستیم، وقتی گاهی حتّی بدخواه همدیگر هستیم، خب نتیجه همین است. اینجا هم باز قرآن، صریح است.‌» تنها راه نابودی اسراییل، تشکیل یک امت به‌هم‌پیوسته اسلامی، بدون اختلافات داخلی در رویارویی با این رژیم سفاک است.
خداوند در این آیه از ما خواسته است که:
همیشه؛ به خصوص در شرایط جنگی، به شدت از نزاع و اختلاف درونی پرهیز کنیم، تا ضعیف نشویم.
برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم:
*در محل کار یا خانواده، به‌جای دامن زدن به اختلافات کوچک، به‌دنبال راه‌حل‌های مشترک و سازنده باشیم.
*اگر احساس کردیم نزاعی در حال شکل‌گیری است، به جای واکنش فوری، چند لحظه صبر کنیم، نفس عمیق بکشیم و از کلمات سازنده استفاده کنیم.
*از انتشار مطالبی که باعث ایجاد ناامیدی و دودستگی و ضعف در برابر دشمن می‌شود، به شدت خودداری کنیم.