آگاه: تورم، این واقعیت انکارناپذیر اقتصاد ایران، سال‌هاست که همچون سایه‌ای سنگین بر دوش خانوارها نشسته است. افزایش قیمت‌ها نه‌تنها قدرت خرید را کاهش داده، بلکه امید به آینده را نیز برای بسیاری کمرنگ کرده است. اما در این میان، یک پرسش اساسی مطرح می‌شود: آیا می‌توان در این شرایط سخت، برنامه‌ریزی کرد و زندگی را ساخت؟  
تورم هرچند سخت و فرساینده است اما تاریخ نشان داده جوامعی توانسته‌اند از این گذرگاه عبور کنند که به‌جای تسلیم، به برنامه‌ریزی و انعطاف‌پذیری روی آورده‌اند. خانواده‌های ایرانی بارها ثابت کرده‌اند که با مدیریت منابع، کاهش هزینه‌های غیرضروری و سرمایه‌گذاری هوشمند (حتی در مقیاس کوچک) می‌توانند بر چالش‌ها فائق آیند.  
نامیدن سال۱۴۰۴ به‌عنوان سال «سرمایه‌گذاری برای تولید» می‌تواند نویدبخش باشد اما به شرطی که از حد شعار فراتر رود. حمایت واقعی از تولید داخلی، رفع موانع کسب‌وکار و توزیع عادلانه منابع، ارکان اصلی نجات اقتصاد هستند. اگر تولید رونق گیرد، اشتغال افزایش یابد و ارزش پول ملی تثبیت شود، شاید طلوع امید دوباره ممکن شود.  در شرایطی که گرانی و بی‌ثباتی اقتصادی خستگی روانی به همراه آورده، حفظ امید ضروری است. امید نه به معنای انتظار معجزه، بلکه به معنای باور به توانایی‌های فردی و جمعی برای ساختن فردایی بهتر. تجربه نشان داده جامعه ایران حتی در سخت‌ترین شرایط، با تکیه بر خلاقیت و پشتکار، راه‌های تازه‌ای برای پیشرفت یافته است.   گذر از تورم نیازمند عزم ملی، سیاست‌گذاری هوشمند و مشارکت مردم است. در این مسیر، هر خانواده به‌مثابه یک واحد اقتصادی می‌تواند با مدیریت صحیح، از آسیب‌ها بکاهد و فردای بهتری بسازد. نوروز ۱۴۰۴، با همه دشواری‌ها، می‌تواند آغازی باشد برای تجربه‌های نوین تاب‌آوری اقتصادی؛ به شرطی که همگان -از مسئولان تا مردم- به نقش خود عمل کنند. به امید فردایی روشن‌تر، حتی در گذرگاه تورم.