آگاه: بخش دیگر نیز باید از طریق سرمایه‌گذاری‌های جدید تحقق یابد. در همین راستا هر دو این موارد نیازمند سرمایه‌گذاری هستند. حتی اگر بخواهیم بهره‌وری را بهبود بخشیم، باید سرمایه‌گذاری انجام دهیم. برای افزایش ظرفیت تولید نیز سرمایه‌گذاری ضروری است؛ بنابراین می‌توان گفت که علاوه بر حل مشکل ناترازی‌ها، مهم‌ترین چالش کنونی، مسئله سرمایه‌گذاری است. اکنون پرسش این است که آیا کسانی که پیش‌تر سرمایه‌گذاری کرده‌اند، قادر به تولید خواهند بود؟
هنگامی که تابستان‌ها با مشکل برق و زمستان‌ها با بحران گاز روبه‌رو هستند، طبیعی است که تولید کاهش یابد. این یک مسئله مهم است. بسیاری از کشورهای مختلف نیز توانسته‌اند با استفاده از سرمایه‌گذاری خارجی، مشکلات سرمایه‌گذاری خود را برطرف کنند. سرمایه‌گذاری خارجی انگیزه‌ای فراهم می‌کند که سرمایه‌گذاران داخلی نیز در تولید سرمایه‌گذاری کنند. مسئله دیگر این است که فضای روانی باعث معطل‌ماندن سرمایه‌گذاری‌های مولد شده است. سرمایه‌گذاری‌های نامولد رونق پیدا کرده‌اند، زیرا نیازی به مجوز ندارند و مراحل قانونی را طی نمی‌کنند. ما نیز نتوانستیم آنها را محدود کنیم. دولت نتوانسته این‌ها را کنترل کند و به‌عکس در طول نوسانات اقتصادی ایران این سرمایه‌گذاری‌ها توانسته‌اند ارزش‌های خود را حفظ کنند یا حتی بیشتر از تورم درآمدزا باشند. به همین خاطر سرمایه‌ها به سمت سرمایه‌گذاری‌های نامولد رفته‌اند؛ مانند ارز، طلا، ملک و خودرو. یکی از اقداماتی که ما در مجلس قبل می‌خواستیم انجام دهیم و هنوز هم به پایان نرسیده، بحث مالیات بر عایدی سرمایه است که به دنبال حل همین مسئله بود. مالیات بر عایدی سرمایه کمک می‌کند که اگر انتظارات و فضای روانی هم بخواهند فعالیت‌های غیرمولد را به‌صرفه کنند، ساختارهای اقتصادی رویدادهای مالی را تحت کنترل داشته باشند و اجازه ندهند که افراد به حوزه‌های غیرمولد بروند. این موضوع با اینکه به قانون تبدیل شده هنوز در مراحل رفع ایراد شورای نگهبان مانده است.
در جمع‌بندی درباره اینکه آیا رشد هشت درصد امکان‌پذیر است باید گفت، بله، قطعا امکان‌پذیر است؛ اما دو پیش‌شرط دارد: حل مسئله‌ تامین مالی و اصلاح ناترازی‌های اقتصاد.