آگاه: جنگ ۱۲ روزه، آزمونی گذرا نبود؛ فصلی تازه از سرگذشت ما بود، روایتی دیگر از روحی که بارها خاک خورده، اما هرگز خم نشده است. در این جنگ خروش ملت، صلابت نظام و بینایی رهبر دوباره بندهای همبستگی ما را در چشم جهان محکم‌تر بست. هر موشک که برخاست، اعتماد به نفسِ زخمی‌شده‌ ملت دوباره قد برافراشت. هر بیانیه‌ای بازخوانی «ما که هستیم» بود.
هویت ایرانی - اسلامی، اکنون دیگر فراتر از نام و نشان به صورت یک حقیقت زنده‌ و متعالی، در کوچه‌ها و خیابان‌های این سرزمین جریان دارد. جوانانی که با دست خالی در میدان‌های رسانه، روایت ساختند؛ مادرانی که با چشمانی اشک‌بار، فرزندانشان را به سربازیِ وطن فراخواندند؛ استادانی که در کلاس‌ها دفاع را نه از جنس سلاح که از سنخ دانایی معنا کردند؛ همه و همه جزئی از یک مقاومت بزرگ‌ترند؛ مقاومت در برابر فراموشی، در برابر تحریف، در برابر غربتِ خویشتن.
ما امروز در آستانه قرن نوین انقلاب اسلامی به نقطه‌ای رسیده‌ایم که باید هویت را نه فقط حفظ که بازآفرینی کنیم. و این کار جز در طوفان نمی‌شود. همان‌گونه که فولاد جز در آتش ساخته نمی‌شود، هویت نیز در زمانه ناز و نسیان شکل نمی‌گیرد. باید برافروخت، باید ساخت، باید معنا کرد.
باید روایت کرد. باید نوشت. باید با سینما، با رمان، با نقاشی، با موشک و منطق، با رسانه و منبر، با مدرسه و دانشگاه، با اشک مادران شهید و با نگاه پرصلابت فرماندهان، گفت که ما زنده‌ایم و هویتی داریم که از خون و ایمان و خرد و تاریخ، آمیخته شده است. این جنگ یک واقعه نبود؛ یک آینه بود. آینه‌ای که در آن خود را دیدیم. گاه آشفته، گاه متحد، گاه خسته، گاه امیدوار و هرگز تسلیم نشدیم.
هویت ایرانی - اسلامی ما، اکنون دیگر یک میراث نیست؛ یک ماموریت است. ماموریتی برای نسل‌ها، برای نخبگان، برای اصحاب فرهنگ، برای معلمان و مربیان، برای افسران جهاد تبیین، برای اهل مسجد و دانشگاه، برای شهیدان زنده‌ای که با قلم و قدم خود، این خاک را به سرزمین سرافرازان بدل کرده‌اند.
ما آمده‌ایم تا در دل بحران، تمدن بسازیم. اگر دشمن خیال فروپاشی ما را در سر دارد، باید بداند ما ملتی هستیم که از دل خاکستر، ققنوس‌وار برخاسته‌ایم؛ هر بار که خواستند ما را خاموش کنند، فروغ ما گسترده‌تر شد؛ هر بار که ما را شکست‌خورده خواندند، از قلب درد، عزت رویانده‌ایم. آری اکنون هنگام آن است که از دل تهدید، فرصت بسازیم؛ از دل تفرقه، وحدت بجوییم؛ از دل جنگ، ایمان تازه‌ای به راه خویش بیابیم. این نه فقط خواست زمانه که وظیفه تاریخی ماست.
ما ملتی هستیم که از هزار توطئه گذشتیم؛ اما از هویت‌مان نگذشتیم. ما ملت جنگ‌های بزرگ هستیم؛ نه برای شهادت، که برای زندگی‌ای با کرامت و هویتی با شکوه. ما خواهیم ماند؛ چون با خدا عهد بسته‌ایم، با تاریخ، با خون پاک شهیدانمان .