آگاه: آنچه که این روزها از سوی صهیونیستهای شیطانی رقم میخورد، یک نسلکشی تمامعیار و جنایت واقعی بر علیه بشریت است. دولتمردان غربی که همیشه داعیه و فریاد حقوق بشرشان گوش فلک را کر کرده، حالا این بار خود را به کوری هم زدهاند و صدایی از آنها در نمیآید. سران کشورهای عربی هم که کلا در حالوهوای خودشان هستند و کاری به وضعیت فلسطین و مردمانشان ندارند. آنها نگران این هستند که نکند کاری کنند که اربابشان آمریکا و فرزند گستاخش اسرائیل، از دست آنها ناراحت شوند.
اما روی دیگر، انسان نماهایی هستند که چشمها را بستهاند و در مقابل رنج و ظلمی که به کودکان غزه میشود، گرسنگی یا قحطی اقوام و مکانهای دیگر جهان را یادآور میشوند اما آنها هم واقعیتها را نمیخواهند ببینند. پیامها و تصاویر ضدانسانی این افراد در شبکههای اجتماعی به قدری حیرتانگیز و مشمئزکننده است که آدم را به این تفکر وا میدارد که آیا هر موجود دو پایی را میتوان انسان نامید؟ گرسنگی، تشنگی و قحطی ظالمانه از جانب رژیم منحوس اسرائیل این روزها بر مردمانی تحمیل شده است که در حصار وحشیانه صهیونیستها گرفتار شدهاند. در صورتی که آنها در سرزمین آبا و اجدادی خودشان زندگی میکنند. صهیونیستهایی که در دو سال گذشته از مقاومت مردم مظلوم غزه به ستوه آمدهاند و ناتوان از سرکوب ندای آزادیخواهی فلسطینیان هستند، حالا گرسنگی را به عنوان سلاح کشتار جمعی در دست گرفتهاند؛ تا نه فقط رزمندگان حماس و مردان و زنان فلسطین که حتی کودکان مظلوم و بیدفاع را هم از پای درآورند. این اتفاق یک جنایت جنگی تمامعیار است که بر خلاف تمام قوانین بینالمللی، در حال رویدادن است اما حتی جامعه جهانی نیز توان مقابله با اقدامات وحشیانه رژیم اسرائیل را ندارد.
البته بماند که مردمان آزاده در سراسر جهان، از هر نژاد و مذهب و قومیتی در برابر کشتار کودکان فلسطینی با ابزار قحطی و گرسنگی، صدای اعتراض خود را بلند کردهاند؛ اما باید تاسف خورد به حال آنانی که دیگر ذرهای از انسانیت و انصاف در وجودشان باقی نمانده است، تا حداقل در میانه میدان جنگ، کودکان را از هدفگیری مقاصد شوم خود کنار بگذارند.
باید برای وضعیت فعلی کودکان غزه کاری جدی کرد. این مسئولیت اصلی سازمان ملل متحد و دیگر زیرمجموعههای این نهاد مثلا جهانی است که بعد از اظهار تاسفهای مکرر، نیروهای عملیاتی خود را به مبادی ورودی فلسطین و غزه در همسایگی با کشور مصر رسانده و با اقدامات قاطع، راه ورود مواد غذایی و درمانی را برای اهالی غزه باز کند. اگر در همین یکی دو روز جاری آب و غذای لازم به غزه نرسد، تاریخ شاهد ثبت سیاهترین رویدادهای بشریت در اوراق کتاب خود خواهد بود.
۳۱ تیر ۱۴۰۴ - ۲۲:۵۳
کد خبر: ۱۴٬۸۱۶
چشمان سبز رنگ دخترک پر از اشک است. گوشه لبانش پایین آمده و صورتش غمی دارد که بغض را مستقیم به گلوی هر بینندهای شلیک میکند. آرزویش خوردن چند لقمه غذای گرم که نه، حتی کفدستی نانخشک است. کودک دیگری قابلمه خالی را به سمت دوربین گرفته و با اشک فریاد میزند که گرسنهایم، غذا میخواهیم. نماها و تصاویر دیگر که دل هر انسان واقعی، نه انساننماهای شیطانصفت را به درد میآورد، بسیار است.
نظر شما