آگاه: خبرنگاری از آن دست شغلهای هیجان انگیز است که ویترین خیلی قشنگی دارد و خیلی‌ها به خاطر همین هیجان و متفاوت بودنش با مشاغل عادی، سراغ تحصیل در این رشته یا کار در این عرصه می‌روند؛ اما کم هستند کسانی که در این عرصه دوام بیاورند و بمانند چون تصویری که از شغل خبرنگاری از بیرون وجود دارد، با آن چیزی که در فضای کاری اتفاق می‌افتد خیلی فرق دارد و دقیقا به دلیل همین تفاوت است که بسیاری نیمه راه، کارشان را نیمه کاره رها میکنند و سراغ شغل دیگری می‌روند البته در این میان، هستند کسانی هم که ترجیح می‌دهند به جای رهاکردن شغل‌شان، همان جایی که هستند، بمانند؛ اما کارمند حوزه خود شوند. در این میان، تنها کسانی در این شغل میمانند که به آن عشق دارند؛ با عشق وارد این کار شدند و تا آخرش پای آن ایستادند. عشقی هم که از آن حرف میزنیم از نوع عشق واقعی است؛ عشقی که حتی حریف جان آدمها هم نمی‌شود.
معمولا وقتی در یک کشور یا منطقهای، جنگ اتفاق می‌افتد کمتر کسی به فکر جان خبرنگاران و گزارشگرانی است که در آن منطقه حاضر شدند در حالی که همواره یکی از هدف‌های اصلی هر دشمنی، سازمان‌های رسانه‌ای آن کشور بوده است و نمونه‌اش هم در جنگ ۱۲ روزه دیدیم که چه بر سر ساختمان شیشه‌ای صداوسیما آمد. همانطور که پیش از این، چنین بلایی بر سر مراکز رسانه‌ای فلسطین، لبنان، سوریه، افغانستان و... آمده است. به بهانه «روز خبرنگار» مروری داریم بر خبرنگاران ایرانی و خارجی که جان‌شان را در راه روایت حقیقت در جنگ از دست دادند.
غسان کنفانی، نویسنده و روزنامه‌نگار: کشته شده در ۱۹۷۲ توسط عوامل موساد در انفجار بمب در بیروت
او در ۹ آوریل ۱۹۳۶ در شهر عکا (فلسطین) در خانواده‌ای کردتبار و از طبقه متوسط به دنیا آمد. او سومین فرزند خانواده بود و پدرش، فائز عبدالرزاق کنفانی، مبارزی در جنبش ملی فلسطین علیه اشغال بریتانیا بود. پس از اشغال یافا و عکا در سال ۱۹۴۸، غسان به همراه خانواده مجبور به ترک وطن شد و ابتدا به لبنان و سپس به سوریه پناهنده شد. او دوره متوسطه را در دمشق گذراند و در سال ۱۹۵۲ در رشته ادبیات عرب دانشگاه دمشق ثبت‌نام کرد.
غسان کنفانی علاوه بر نویسنده، فعال سیاسی و از اعضای رهبری جبهه مردمی برای آزادی فلسطین بود. او را یکی از پیشگامان ادبیات مقاومت فلسطین می‌دانند و به دلیل سبک مستقیم و شفاف در بیان مسائل پیچیده فلسطینی‌ها شهرت داشت. آثار برجسته‌اش مانند «مردان در آفتاب»، «بازگشت به حیفا»، و مجموعه داستان «چرا گل‌های آفتاب‌گردان به خورشید نگاه نمی‌کنند؟» به بازتاب رنج، مبارزه و امید مردم فلسطین می‌پردازند. همچنین او به همراه فعالیت‌های ادبی، سردبیری نشریه «الهدف» را بر عهده داشت که ارگان جبهه مردمی بود.
کنفانی در هشت ژوئیه ۱۹۷۲ در بیروت زمانی که خودروی او بمب‌گذاری شده بود، به دست سازمان اطلاعات خارجی اسرائیل (موساد) ترور شد و به همراه خواهرزاده‌اش به شهادت رسید. این ترور واکنشی به فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی او در حمایت از فلسطین و افشای تجاوزات اسرائیل بود.
یاسر مرتجی، خبرنگار کشته شده در ۲۰۱۸ به ضرب گلوله مستقیم سربازان اسرائیلی در کرانه باختری
یاسر مرتجی،خبرنگار و عکاس فلسطینی بود که در سال ۲۰۱۸ (فروردین ۱۳۹۷) هنگام پوشش تظاهرات فلسطینیان در مرز غزه هدف تیراندازی سربازان رژیم صهیونیستی قرار گرفت و پس از مدتی در بیمارستان درگذشت. وی حین حادثه جلیقه خبرنگاری و کلاه ضدگلوله به تن داشت و همراه با دیگر خبرنگاران حضور داشت. این حادثه در جریان اعتراض‌های بازگشت فلسطینیان رخ داد که از سوی فلسطینی‌ها برای بازگشت به سرزمین‌های خود برگزار می‌شد.
وزیر دفاع اسرائیل ابتدا مدعی شد که یاسر مرتجی از حماس حقوق می‌گرفت و هدف قراردادن او عمدی نبوده است. با این حال سازمان دیده‌بان حقوق بشر این اظهارات را نشانه‌ای از هدفمندبودن تیراندازی و قتل وی دانست. برادر یاسر که خود نیز خبرنگار است، اعتقاد دارد که آنها به‌وضوح هدف قرار گرفته بودند. پرونده شهادت یاسر مرتجی موردتوجه رسانه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری قرار گرفت و باعث اعتراضات و تجمعات اعتراضی در فلسطین و حتی در آمریکا شد.
شیرین ابوعاقله، خبرنگار. کشته شده در تیراندازی نظامیان اسرائیلی ۲۰۲۲ جنین (کرانه باختری)
شیرین ابوعاقله، روزنامه‌نگار و خبرنگار فلسطینی - آمریکایی بود که در سال ۱۹۷۱ در قدس اشغالی به دنیا آمد و با بیش از ۲۵ سال فعالیت در شبکه خبری الجزیره به عنوان یکی از چهره‌های برجسته و فعال در پوشش اخبار و رویدادهای فلسطین شناخته می‌شد. او به دلیل گزارش‌های مستند و انتقادی‌اش علیه اشغالگری رژیم صهیونیستی و دفاع از حقوق مردم فلسطین شناخته می‌شد. ابوعاقله همچنین پیشگام حضور خبرنگاران زن در منطقه بود و صدای بسیاری از محرومان و مظلومان فلسطینی بود. شیرین ابوعاقله در روز ۱۱ مه ۲۰۲۲ (۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۱) هنگام پوشش خبری حمله نیروهای اسرائیلی به شهر جنین در کرانه باختری هدف شلیک گلوله نیروهای اسرائیلی قرار گرفت و از ناحیه سر مجروح شد. او که جلیقه خبرنگاری به تن داشت، پس از انتقال به بیمارستان سینا در جنین به دلیل شدت جراحات به شهادت رسید. این حادثه واکنش‌های گسترده بین‌المللی از جمله از سوی سازمان ملل و ایالات متحده را برانگیخت و همچنین شک و تردیدها و جنجال‌هایی درباره مسئولیت مستقیم نیروهای اسرائیلی در قتل وی به وجود آمد؛ ابتدا اسرائیل این مسئولیت را رد کرد، اما بعدها قبول کرد که او توسط نیروهایش هدف قرار گرفته است.
علیرضا افشار، شهادت در سانحه هوایی هواپیمای C-۱۳۰ در سال ۱۳۸۴
علیرضا افشار متولد آذرماه سال ۱۳۵۳ بود و کار خبرنگاری را از خدمت سربازی در باشگاه خبرنگاران جوان آغاز کرد، اما استعداد او در نوشتن و خبرنگاری تا حدی بود که خیلی زود به صورت جدی وارد این عرصه شد و حضور موفق و همگام با توانایی‌های لازم علیرضا در باشگاه خبرنگاران جوان و ارائه گزارش‌های جذاب و مهیج در زمینه‌های مختلف به دلیل لیاقت و شایستگی موجب شد به شبکه بین‌المللی جام‌جم راه یابد.
در این شبکه بود که افشار توانست خود را به عنوان یک خبرنگار واقعی مطرح، توجه مسئولان را نسبت به خود جلب و نشان افتخار بهترین خبرنگار دفاع مقدس را دریافت کند. او توانست خود را به عنوان گزارشگر ویژه مانورها و رزمایش‌های ارتش مطرح و همچنین در تهیه گزارشات سیاسی و فرهنگی جایگاه حرفه‌ای خود را تثبیت کند.
از جمله گزارشات افتخارآفرین شهید افشار در حرفه گزارشگری که بر مخاطبان و بینندگان تاثیر به‌سزایی داشت، می‌توان به گزارش غواصی در آب‌های دریای عمان مربوط به رزمایش اتحاد ۸۴، گزارش ارتباط زنده توسط هلی‌کوپتر در مانور عاشقان ولایت و گزارش از شهدای کلک‌چال و شهدای گمنام مسجد بلال اشاره کرد.
علیرضا افشار در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۸۴ هنگامی که برای تهیه گزارش مانور پیروان ولایت از تهران عازم چابهار بود با دیگر همکاران عرصه خبر بر اثر سانحه سقوط هواپیمای سی-۱۳۰ نیروی هوایی به درجه رفیع شهادت نائل شد و پیکر مطهرش در قطعه ۵۰ گلزار شهدای بهشت‌زهرای تهران آرام گرفت.
محمود صارمی، شهادت در ۱۷ مردادماه سال ۱۳۷۷ توسط سربازان آمریکایی در افغانستان
محمود صارمی متولد سال ۱۳۴۷ در شهرستان بروجرد بود. او تحصیلکرده رشته علوم انسانی در دانشگاه تهران بود، وی در دوران تحصیلات در دانشگاه بنا به وظیفه و احساس مسئولیت از طریق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران به جبهه‌های کردستان، حلبچه و خرمشهر اعزام و ۱۴ ماه در این جبهه‌ها در کنار سایر رزمندگان اسلام، به دفاع از کیان و تمامیت ارضی کشور پرداخت. صارمی در سال ۷۱ با داشتن دانشنامه کارشناسی به استخدام سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی درآمد
و به عنوان کارشناس متون خبری فعالیت خود را آغاز کرد. او در ۲۶ دی‌ماه سال ۱۳۷۵ به عنوان مسئول نمایندگی خبرگزاری جمهوری اسلامی راهی کابل افغانستان شد و تا سال ۱۳۷۷ در رفت‌وآمد میان ایران و افغانستان بود. تا اینکه در روز ۱۷ مردادماه در مزارشریف به همراه هشت نفر از همکاران ایرانی خود به اسارت طالبان درآمدند و روز ۱۸ مرداد به پایگاه هوایی شینداد قندهار منتقل شدند. روز ۱۸ شهریور سال ۱۳۷۷ خبرگزاری رویترز شهادت دیپلمات‌ها و خبرنگاران را تایید کرد و روز ۲۲ شهریور پیکر پاک او و هشت نفر از دیپلمات‌های شهید به ایران حمل شدند .پیکر پاک این شهید عرصه خبر و رسانه در روز ۲۸ شهریورماه ۷۷ در بروجرد تشیع و به خاک سپرده شد.
محسن خزایی، شهادت در آبان‌ماه سال ۱۳۹۵ در حلب سوریه
محسن خزایی متولد ۱۵ آذر سال ۱۳۵۱ است، خزایی در سال ۱۳۷۴ به عنوان متصدی صدا فعالیت خود را در صداوسیما آغاز کرد. وی در سال ۱۳۸۳ مدیر باشگاه خبرنگاران جوان زاهدان شد. وی پس از موفقیت در باشگاه خبرنگاران جوان زاهدان به عنوان مدیر خبر گیلان معرفی شد. او پدر سه فرزند بود. در ۱۱ آوریل ۲۰۱۳ شورشیان سوری با کمین در جاده فرودگاه بین‌المللی دمشق و شلیک به خودروی خبرنگار شبکه خبر در سوریه، وی را از ناحیه شکم زخمی کردند. وی سرانجام در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۶ در حلب در حین تهیه گزارش شهید شد.
خبرنگاران شهید جنگ ۱۲ روزه
در جریان جنگ ۱۲ روزه هم ۱۲ نفر از همکارانمان به شهادت رسیدند که تعدادی از آنها در حین فعالیت و تهیه گزارش و تعدادی هم طی حملات رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند؛ اسامی این ۱۲ نفر از اهالی رسانه شهید عبارت است از: شهید رمضانعلی چوبدار، شهید امیرحسین طاووسی، شهید علی طهماسبی، شهید نیما رجب‌پور، شهید محمدمعین نظری، شهید محمدجواد الوندی، شهید احسان ذاکری، شهید ابوالفضل فتحی، شهیده فرشته باقری، شهیده معصومه عظیمی، شهیده فاطمه صالحی و شهید صالح بایرامی. این اسامی تنها بخشی از خبرنگارانی بودند که تنها به‌خاطر شغل‌شان شهید شدند، با این حال هر روز بر تعداد شاغلان این حوزه در سراسر دنیا افزوده میشود. چندروز پیش دفتر اطلاع‌رسانی دولت فلسطین در غزه، اعلام کرد در جریان وحشیانه و غیرانسانی رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهرماه ۱۴۰۲) تاکنون ۲۳۲ خبرنگار، شهید شدند با این حال خبرنگاران، دست از کار خود نمی‌کشند و صحنه را خالی نمی‌کنند.
نظر شما