آگاه: در کنار الگوهای ملی مستقلی که بررسی کردیم، یک مدل تجاری موفق بین‌المللی نیز وجود دارد: BookScan
پایه‌های این مدل ابتدا در انگلستان (اواسط دهه ۹۰) گذاشته شد و موفقیت آن منجر به راه‌اندازی رسمی دو سامانه بزرگ در سال ۲۰۰۱ شد که یکی در آمریکا (با نام امروزی Circana) و دیگری در انگلستان (با نام امروزی NIQ) فعال است.این دو سامانه با پوشش اکثریت قاطع بازار (۸۵ تا ۹۰‌درصد کتاب‌فروشی‌ها) و با سرعتی بسیار بالا، داده‌های فروش هفتگی را تنها سه روز پس از پایان هفته جمع‌آوری و منتشر می‌کنند و رادار دقیق بازار در خدمت پدیدآورندگان و ناشران محسوب می‌شوند. موفقیت این مدل تجاری باعث شد که شرکت Nielsen این سامانه را به‌عنوان یک سرویس تجاری در بسیاری از بازارهای بزرگ دیگر جهان نیز پیاده‌سازی کند.امروزه کشورهایی مثل استرالیا، اسپانیا، افریقای جنوبی، ایتالیا، برزیل، مکزیک و هند نیز به این الگو پیوسته‌اند و از همین سامانه برای رصد فروش کتاب خود استفاده می‌کنند. پیوستن ایران به این شبکه راهکار واقع‌بینانه‌ای نیست. زیرا بوک‌اسکن یک نهاد بین‌المللی (مانند شابک) نیست که کشورها به آن ملحق شوند، بلکه یک سرویس تجاری و خصوصی متعلق به یک شرکت آمریکایی انگلیسی است. موانع عملی بزرگی چون تحریم‌های پیچیده مالی و فناوری، هزینه بالای دلاری سرویس و دسترسی لحظه‌ای سیستم به داده‌های دقیق فروش و موقعیت جغرافیایی هزاران کسب‌وکار ایرانی، این ایده را عملا از دسترس خارج می‌کند.