آگاه: بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد قیمت نوشت‌افزار در یک سال گذشته بین ۲۰ تا ۳۰درصد افزایش یافته است. یک دفتر ۸۰ برگ از ۲۵ هزار تومان به ۳۵ هزار تومان، یک خودکار ساده از پنج هزار تومان به ۱۱ هزار تومان و یک بسته مدادرنگی از ۶۰هزار تومان به ۱۲۰ هزار تومان رسیده است. کوله‌پشتی‌های دانش‌آموزی با کیفیت معمولی که میانگین ۶۰۰ هزار تومان قیمت داشتند، اکنون حداقل ۸۰۰ هزار تومان فروخته می‌شوند. این ارقام برای خانواده‌ای با درآمد متوسط، به معنای هزینه‌ای چندمیلیونی برای تهیه حداقلی‌ترین لوازم تحصیل است.
واقعیت تلخ این است که در شرایط کنونی، کودکان خانواده‌های کم‌درآمد یا از ادامه تحصیل بازمی‌مانند یا با وسایل دست‌دوم و ناکافی راهی مدرسه می‌شوند. برخی کودکان ناچارند دفترهای سال گذشته یا باقی‌مانده دست‌دوم دیگران را استفاده کنند؛ برخی بدون کیف مناسب و با وسایلی اندک راهی مدرسه می‌شوند. حتی هستند کودکانی که با حسرت به لوازم‌التحریرهای رنگارنگ چشم می‌دوزند و پدرانی که با شرمندگی نمی‌توانند آرزوی کوچک خرید لوازم‌التحریر موردعلاقه فرزندان‌شان را برآورده سازند. این نابرابری آموزشی، شکافی عمیق در جامعه ایجاد می‌کند و رویای برابری فرصت‌ها را به یأس تبدیل می‌کند.
بخش عمده‌ای از این مشکل، ناشی از وابستگی شدید بازار به محصولات وارداتی است. بیش از ۸۰درصد نوشت‌افزار از چین وارد می‌شود و هر نوسان ارزی مستقیم بر قیمت این کالاها اثر می‌گذارد. این در حالی است که ایران دارای توانایی تولید داخلی و نیروی کار متخصص است اما حمایت ناکافی از تولیدکنندگان داخلی، باعث رکود این صنعت شده است. تولیدکنندگان خرد زیادی در بازار لوازم‌التحریر در حال فعالیت هستند که تولیداتشان کیفیت خوب یا متوسطی دارد، اما به دلیل چالش‌هایی مانند قیمت بالای مواد اولیه، کمبود سرمایه برای نوسازی خطوط تولید و رقابت با کالاهای وارداتی ارزان‌قیمت، نتوانسته‌اند نقش مهمی در بازار ایفا کنند.
راه برون‌رفت از این بحران نیازمند عزم ملی و مدیریت هوشمند است. نخست حمایت جدی از تولید داخلی برای تولیدکنندگان، تسهیل واردات مواد اولیه و سرمایه‌گذاری در نوسازی خطوط تولید ضروری است. دوم ایجاد سبد کالای آموزشی برای دانش‌آموزان نیازمند و توزیع کوپن خرید نوشت‌افزار می‌تواند به توزیع عادلانه‌تر منابع کمک کند. سوم نظارت جدی‌تر بر بازار کنترل قیمت‌ها و برخورد با سودجویان و احتکارکنندگان باید در دستور کار قرار گیرد. چهارم توسعه فروش آنلاین می‌تواند با حذف واسطه‌ها، کالاها را با قیمت مناسب‌تر در اختیار مصرف‌کنندگان قرار دهد. در پایان باید تاکید کرد که گرانی نوشت‌افزار تنها یک مشکل اقتصادی نیست، بلکه تهدیدی برای عدالت آموزشی و آینده نسلی است که باید سازنده فردای ایران باشد. تحصیل، حق کودک است، نه امتیازی برای توانگران. باید کاری کنیم که هیچ دانش‌آموزی به دلیل فقر، از داشتن وسایل تحصیل محروم نماند. این امر نیازمند همکاری همه‌جانبه دولت، تولیدکنندگان و جامعه مدنی برای تضمین دسترسی عادلانه همه کودکان به آموزش کیفی است.
۲۵ شهریور ۱۴۰۴ - ۲۳:۰۴
کد خبر: ۱۶٬۱۸۹
هفته پایانی شهریور، همیشه با نوستالژی بوی مداد نو و دفترهای رنگارنگ گره‌خورده بود. روزگاری نه چندان دور، کودکان با شوق وصف‌نشدنی کیف‌های نو را به دوش می‌انداختند و در کوچه‌های منتهی به مدرسه از خرید لوازم‌التحریرشان برای یکدیگر می‌گفتند. اما امروز، این خاطره شیرین برای بسیاری از خانواده‌های ایرانی به کابوسی تبدیل شده که هر سال با شروع فصل مدرسه تکرار می‌شود. افزایش سرسام‌آور قیمت نوشت‌افزار، نه‌تنها شادی بازگشایی مدارس را کاهش داده، بلکه حق تحصیل را به کالایی لوکس تبدیل کرده است.
نظر شما