۲۲ بهمن ۱۴۰۲ - ۱۰:۲۴
کد خبر: ۲٬۱۵۷

«پرویز دهداری» معلم اخلاق فوتبال در سال‌های بعد از انقلاب و میانه جنگ تحمیلی بود که حالا با بازی «سعید پورصمیمی» در اثر «علی ثقفی» جان گرفته است.

بهترین اثر فجر چهل و دوم

زهرا بذرافکن - خبرنگار سرویس فرهنگی: اولین اثر سینمایی بلند ثقفی در آخرین روز جشنواره فیلم فجر و پس از تماشای دو ۹۰ دقیقه حساس که یکی با شادی پیروزی و دیگری با اندوه شکست به پایان رسید، اکران شد تا جشنواره را به یاد پیروزی‌های با کمترین امکانات به پایان برد.

معرفی و بررسی فیلم:

در این اثر «پرویز دهداری» را در بحبوحه اختلاف با ستاره‌های تیم ملی که دست به استعفای جمعی زدند پس از بازگشت از سئول و تلاش او برای جمع کردن تیم از میان استعدادهای کشف نشده می‌بینیم.

سعید پورصمیمی، مریم سعادت، خسرو احمدی، حمیدرضا پگاه، بهنام تشکر، علی باقری، المیرا دهقانی، مهدی قربانی، یاسین مسعودی، محمد صادق ملک، نیما نادری، یدالله شادمانی، مهدی فریضه، روزبه رئوفی، منوچهر علیپور، امیر دانشجو، سید ابوالفضل موسوی، نصیر ساکی، امیرمهدی کوشکی، اسکندر کوتی بازیگران این اثر هستند.

سایر عوامل «پرویز خان» هم عبارت است از کارگردانعلی ثقفی، تهیه کنندهعطا پناهی، مدیر تولید: رضا زنجانیان، مجری طرح: استودیو بادبان، مدیر فیلمبرداری: وحید ابراهیمی، مدیر صدابرداری: میثم یاردیلو، طراح صحنه: محسن خدابخشی، طراح لباس: آزاده قوام، طراح چهره‌پردازی: امید گلزاده، تدوین: حسن حسندوست، طراح جلوه‌های بصری: سیدهادی اسلامی، صداگذار: حسین قورچیان، آهنگساز: بامداد افشار، دستیار اول کارگردان: علی غیاثوند، برنامه‌ریز: سحر زرندی و عکاس: حبیب مجیدی.

نقد مضمونی:

یک پرتره جذاب و با شکوه از اسطوره فوتبال ایران «پرویز دهداری» است که به روایت ۶ ماه از سال ۱۳۶۵ و سرمربی شدن او برای تیم ملی و تلاشش برای تشکیل تیم و پیروزی با دستان خالی پرداخته و قصه‌ای منسجم دارد که موجب تقویت حس غرور ملی می‌شود.

نقد فنی- تکنیکی:

فیلم در چندین مولفه عالی است. از فیلمبرداری و قاب‌بندی‌ها تا گریم، شخصیت پردازی و موسیقی، داستان ریتم خوبی دارد و با تلفیقی که با تلاقی دفاع مقدس و استعاره منور دشمن و گل خوردن دارد و نیز تلاش دهداری برای یک امر ملی یک صحنه سازی غرور انگیز ملی را پدید آورده است.

بهترین اثر فجر چهل و دوم

گفت‌وگو با عوامل فیلم:

«علی ثقفی»، کارگردان فیلم در نشست خبری آن، درباره انتخاب بازیگران اظهار کرد: ما امکان پیدا کردن بازیگری را که شبیه به آقای دهداری باشد، نداشتیم. البته برای بنده و تهیه‌کننده مهم بود که بازیگر بتواند شخصیت پیچیده‌ای را خلق کند. در واقع توانایی بازی برای این نقش خیلی مهم بود به سراغ آقای پورصمیمی رفتیم. با وجود این که ایشان در پذیرش فیلم سختگیری دارد؛ خوشبختانه دو روز بعد از ارسال فیلمنامه با ما تماس گرفتند و نقش را پذیرفتند.

اوا ادامه داد: آقای پورصمیمی در کار ما معلم بود و با ایشان سه ماه تمام دورخوانی داشتیم. سعید پورصمیمی وقت و انرژی زیادی در زمان پیش‌تولید گذاشت و در هنگام تولید هم به یاد ندارم که یک روز دیالوگ‌ها را حفظ نباشد یا بدون آمادگی سر صحنه بیاید.

وی درباره سیمرغ بهترین بازیگر مرد عنوان کرد: با احترام به همه بازیگران و هنرمندان، آقای پورصمیمی شانس کسب سیمرغ را دارد.

در ادامه پناهی، تهیه‌کننده فیلم بیان کرد: زمانی که ایده مطرح شد، می‌شد که از آن سوژه یک فیلم بی‌نظیر درآید و هر که فیلمنامه را می‌خواند همین نظر را داشت. ما مرز بی‌خطرِ عبور تبدیل شدن به کمدی در بخش فوتبالی فیلم را رد کردیم و تقریبا باید بگویم که از خروجی فیلم راضی‌ام.

نظر منتقد:

سایه احسانی: اینکه فیلم در پلان‌های فوتبالی درحالی که ما سینمای فوتبالی قوی نداریم (یا کلا نداریم) خیلی خوب ظاهر شده، قابل تحسین است. ریتم فیلم تند است و داستان کشش آن را دارا است که مخاطب را میخکوب نگه دارد.

بازی‌ها یکنواخت و باورپذیر و بازی «سعید پورصمیمی» قابل توجه است. گرچه که دیالوگ‌های پرویز دهداری از کلیشه و نصیحت‌های مداوم دور نمانده اما منهای آن، کارگردان از ابعاد مختلفی و در بستر حوادث کوچک و بزرگ و تعامل با دیگران به خوبی توانسته شخصیت او را برای مخاطب آشکار سازد. به‌علاوه تاثیر موسیقی را بر گیرایی اثر نمی‌توان نادیده گرفت.

فیلم کجای دغدغه زندگی مردم قرار دارد:

«پرویز خان» بهترین فیلم از منظر توجه به دغدغه‌های ذهنی و هویتی مردم و بالا بردن حس غیرت، غرور و مبارزه در قالب یک رخداد ورزشی است. که بشدت حس سلحشوری و حب وطن را در میان مردم برمی‌انگیزد.

نسبت فیلم با گفتمان و فجر انقلاب اسلامی:

با قاطعیت باید گفت «پرویز خان» بهترین فیلم جشنواره فجر چهل و دوم فجر است که در همه ابعاد ملی، میهنی و پیوست بر گفتمان انقلاب اسلامی حرف خودش را زده و در دل داستانش گزاره‌های امروزی را نیز تلنگر می‌زند.

ارزیابی و نتیجه‌گیری:

این اثر از آثار قابل توجه در قالب پرتره در جشنواره امسال است که تلاش ستودنی‌ای برای حفظ عینیت در تاریخ، موازی با حفظ شخصیت اصلی و محبوب فیلم کرده است. دیدنش برای هر بیننده‌ای لذت‌بخش خواهد بود. رده‌بندی سنی مناسب تماشای این اثر نوجوان و بزرگسال است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.