آگاه ـ در برهههای مختلف در تاریخ انقلاب اسلامی، «خواص» همواره نقش تعیینکنندهای داشتهاند؛ این نقش در بزنگاههایی نظیر انتخابات برجستهتر میشود؛ در این مقطع، خواص با رهنمودها و جهتگیریهای مطلوب و صواب خود میتوانند بهار سیاسی کشور در ایام انتخابات را مطبوعتر کنند یا اینکه همچون سال ۸۸، از پسِ یک پیروزی غرورانگیز ملی و مشارکت بینظیر انتخاباتی مردم، فتنه ایجاد کنند.
اما «خواص» چه کسانی هستند؛ در یک تعریف عام، «خواص» گروه برجسته و مخصوص از مردماند که توسط عوامل مختلف دینی و اخلاقی یا اقتصادی و اجتماعی از سایر مردم متمایز شدهاند. خواص عموماً در انتخاب و تحلیل، آگاهانه و مسئولانه عمل میکنند؛ آنها به واسطه جایگاهی که دارند واجد مسئولیت اجتماعی نیز هستند؛ از جمله آنکه در حوادث فتنهگون که شناخت عرصه دشوار است، بر خواص فرض است که به اندازه وسع خود فضا را روشن کنند، تا غبار فتنه از جامعه رخت بربندد. البته باید توجه داشت که «خواص» لزوماً انسانهای اندیشمند و عنواندار نیستند؛ بلکه «انسانهای خاص» در اقشار مختلف اجتماعی قابل مشاهده هستند؛ بنابراین «خواص» به یک طبقه اجتماعی خاص اطلاق نمیشود.
مختصات خواص
رهبر انقلاب در همین رابطه میفرمایند: «خواص چه کسانی هستند؟ آیا قشر خاصی هستند؟ جواب، منفی است. زیرا در بین خواص، کنار افراد با سواد، آدمهای بیسواد هم هستند. گاهی کسی بیسواد است اما جزو خواص است. یعنی میفهمد چه کار میکند. از روی تصمیمگیری و تشخیص عمل میکند؛ ولو درس نخوانده، مدرسه نرفته، مدرک ندارد و لباس روحانی نپوشیده است. به هر حال، نسبت به قضایا از فهم برخوردار است.» ایشان در جایی دیگر میفرمایند: «خواص یعنی مثلاً آدمهای نامونشاندار، آدمهای باسواد و دانشمند؟ نه، خواص به این معنا نیست. خواص یعنی آن مجموعهی انسانهایی که در کار خود، با فکر و با شناخت و با تشخیص عمل میکنند و تابع جَو نیستند... این خواص میتواند در بین فعالان گوناگون انقلابی، در بین اصناف، کارگران، نظامیها، روحانیون و گروههای مختلف باشد، میتواند در بین فعالان مطبوعاتی باشد، میتواند در بین فعالان دانشجویی باشد، میتواند در بین فعالان سیاسی باشد.
البته خوشبختانه در کشور ما و در ملت ما خواص در اقلیت نیستند؛ کسانی که از روی نقشه، فکر و تشخیص اقدام میکنند، کار میکنند، تصمیم میگیرند، در سطح کشور گسترده هستند و این از برکات انقلاب است. در خیلی از کشورهای دنیا اینجوری نیست؛ حالا خود بنده نرفتهام، اما گزارشهایی از بعضی از کشورهای بزرگ و معروف دنیا میدهند که مردم در کوچه و خیابان که راه میروند، ملتفت نیستند که حول و حوششان در دنیا چه دارد میگذرد؛ فقط به فکرند که بروند یک لقمه نان به دست بیاورند یا یک مقدار ثروتشان را اضافه کنند. در کشور ما اینجور نیست؛ در کشور ما، مردمی که با تشخیص عمل میکنند، میفهمند چه کار دارند میکنند، جبههبندی را میشناسند، دشمن را میشناسند، شیوهها را میشناسند، دوست را میشناسند، کم نیستند، زیادند؛ اینها میتوانند نقشآفرینی کنند؛ اینها میتوانند در موارد حساس، برای کشور کار انجام بدهند.
بنابراین انسان خاص ممکن است مرد باشد یا زن؛ ممکن است تحصیلکرده باشد یا تحصیلنکرده؛ ممکن است ثروتمند باشد یا فقیر؛ این خواص یعنی کسانی که وقتی عملی انجام میدهند، موضعگیریای میکنند و راهی انتخاب میکنند، از روی فکر و تحلیل است؛ به عبارت دیگر میفهمند و تصمیم میگیرند و عمل میکنند. نقطه مقابلش هم عوام است. عوام یعنی کسانی که وقتی فضا به سمتی میرود، آنها هم دنبالش میروند و تحلیلی ندارند. یک وقت مردم میگویند: زنده باد! این هم نگاه میکند، میگوید: زنده باد! یک وقت مردم میگویند: مرده باد! نگاه میکند، میگوید: مرده باد!»
خواصِ جبهه حق
این «خواص» که مختصات و مشخصات آنها را شناختیم، به دو طیف «خواصِ جبهه حق» و «خواص جبهه باطل» تقسیم میشوند. خودِ «خواصِ جبهه حق» نیز به دو نوع تقسیم میشوند؛ آنها که مجذوب دنیا و متاع آن نمیشوند و آنها که بواسطه دنیا و متعلقات آن، در صراط مستقیم حقطلبی، اعوجاج پیدا میکنند. رهبر انقلاب در همین رابطه میفرمایند: خواصِ طرفدارِ حق، دو نوعاند. یک نوع کسانی هستند که در مقابله با دنیا، زندگی، مقام، شهوت، پول، لذت، راحت، نام و همه متاعهای خوب قرار دارند. اینهایی که ذکر کردیم، همه از متاعهای خوب است. همهاش جزو زیباییهای زندگی است. «متاع الحیاة الّدنیا.» متاع، یعنی بهره. اینها بهرههای زندگی دنیوی است. در قرآن که میفرماید «متاع الحیاة الدنیا»، معنایش این نیست که این متاع، بد است؛ نه. متاع است و خدا برای شما آفریده است. منتها اگر در مقابل این متاعها و بهرههای زندگی، خدای ناخواسته آن قدر مجذوب شدید که وقتی پای تکلیفِ سخت به میان آمد، نتوانستید دست بردارید، واویلاست! اگر ضمن بهرهبردن از متاعهای دنیوی، آنجا که پای امتحان سخت پیش میآید، میتوانید از آن متاعها به راحتی دست بردارید، آن وقت حساب است.
نقشآفرینی خواص در انتخابات
اما نقشآفرینی مطلوب مردم در امر حساس و خطیری همچون انتخابات که زیر ذرهبین بدخواهان و دشمنان قرار دارد، نیازمند هدایتگری «خواص» است؛ خواص باید به مردم در نیل به شناخت و تشخیص درست در امر انتخابات یاری رسانند. لغزش خواص، میتواند موجبات لغزش بخش قابل توجهی از جامعه را فراهم آورد؛ رهبر انقلاب در این رابطه میفرمایند: «وظیفه خواص وظیفه سنگینی است؛ من میخواهم این را به شما و به همه ملت عرض بکنم. این کسانی که ما اسمشان را خواص میگذاریم، یعنی کسانی که دارای فکرند، نگاهشان نگاه از روی تدبر است، از روی تشخیص است، اوضاع را میفهمند، میشناسند، میدانند چه کار دارد میشود، اینجور نیست که سرشان پایین باشد و هر جا دیگران رفتند اینها هم بروند، این افراد وظیفه سنگینی دارند؛ اینها بایستی جهت عمومی حرکت جامعه را حفظ کنند و نگذارند این حرکت دچار انحراف بشود.
اگر خواصّ جامعه از این وظیفه غفلت بکنند، حوادثی که پیش خواهد آمد ضربههای تاریخی به ملتها میزند؛ ما در طول تاریخ اسلام، از این حوادث زیاد داشتیم. در زمان امیرالمؤمنین، در زمان امام حسن، در زمان امام حسین، کسانی بودند که جزو خواص بودند، مطلب را میفهمیدند، تشخیص میدادند، اما در لحظه لازم، به هنگام حضور پیدا نمیکردند؛ دچار تردید، دچار تأمل، دچار تنبلی و در مواردی دچار خیانت میشدند و روی دیگران هم اثر میگذاشتند، روی آن جمعیتی هم که تابع جواند اثر منفی میگذاشتند؛ از این موارد داشتیم. در جنگ صفین، کسانی به خاطر رفتن قرآنها روی نیزه دچار تردید شدند، دیگران را هم دچار تردید کردند. حالا نقلهایی هست البته من خیلی به طور قاطع نمیتوانم بگویم که بعضی از اینها تعمد داشتند؛ اشتباه نکرده بودند بلکه برای خاطر تبانی با دشمن این کار را میکردند! این هم گفته میشود؛ ممکن است یک چنین وضعی پیش بیاید.
نظر شما