آگاه: شاید زمانی که رییس‌جمهوری فقید درخت آلو را انتخاب کرد کسی به معنی آن توجهی نداشت. حتی شاید به نوع نهالی که او غرس کرد هم توجهی نشد. رئیسی آلو کاشت؛ چون درخت آلو نماد موفقیت اقتصاد درون‌زاست و ما اکنون می‌دانیم که رئیسی چه در سر داشته و افق‌هایی پیشروی تا جایی عزم او جزم بوده که تفکرات و اهدافش در انتخاب نوع نهال در نیمه اسفندماه هم تجلی‌یافته بود.
سید ابراهیم رئیسی، رییس‌جمهوری لبیب شهید این مسلک را از مراد خویش آموخته بود و به مشی حضرت آقا اشاره کرد که در روز درختکاری درس این سنت حسنه را معلوم داشتند و هر سال با غرس نهال، اهمیت محیط ‌زیست و فضای سبز در آموزه‌های اسلام را استوار کردند. رئیسی زمانی که نهال آلو می‌کاشت می‌دانست چه می‌کارد؛ چون آنچه در سال‌های گذشته کاشته بود آرام‌آرام داشت میوه می‌داد.  
رئیسی آلو کاشت؛ چون هم و غمش توسعه اقتصاد درون‌زا و برون‌نگر بود. میوه‌های رنگارنگ نهال اقتصاد درون‌زا با دانش‌بنیان‌ها، رشد اقتصادی مثبت چهاردرصد بعد از ۱۰سال و خودکفایی در گندم خود را نشان می‌دهد. این اقتصاد درون‌زا وقتی با برون‌نگر گره می‌خورد ثمره دیگری به بار می‌آورد، مانند عضویت در شانگهای بعد از ۱۵سال تماشاچی بودن.
 رئیسی آلو کاشت تا رشد اقتصادی را روزشماری کند و شاید می‌خواست ریشه‌دواندن این درخت را ببیند و میوه اقتصاد مقاومتی را بچیند. درختی که رئیسی ۱۰سال پیش در اندیشه خود کاشته بود زمانی که سیاست‌های اقتصاد مقاومتی توسط رهبر فرزانه انقلاب ابلاغ شد، میوه داد. همان زمان پایگاه اطلاع‌رسانی ایشان به این پرسش که «اقتصاد مقاومتی درون‌زا  به چه معناست؟» پاسخی قابل توجه داد که این اقتصاد تشبیه به نهال و درخت شده بود: «یعنی از دل ظرفیت‌های خود کشور ما و خود مردم ما می‌جوشد؛ رشد این نهال و این درخت، متکی است به امکانات کشور خودمان.» 
امروز نمی‌دانیم درخت آلویی  که شهیدرئیسی کاشت در چه حالی است؛ اما می‌دانیم او در اقتصاد مقاومتی و درون‌زا چه کاشته است؛ درختی که قبل از کاشته شدن ثمر داد و میوه‌اش برای همیشه در دستان مردم دیده خواهد شد.