آگاه: در انتخابات مجلس دوازدهم در اسفند گذشته، «جبهه اصلاحات» به‌عنوان تشکل مرکزی اصلاح‌طلبان، راهبرد انتخاباتی قهر با صندوق رأی را ترویج کرد و محمد خاتمی پدر معنوی اصلاح‌طلبان نیز به تایید این راهبرد پرداخت. در جریان انتخابات مزبور، تندروهای مدعی اصلاح‌طلبی حتی پا را از عدم مشارکت نیز فراتر گذاشتند و به تهدید شاخه مشارکت‌جوی جناح خود پرداختند و به نامزدهای اصلاح‌طلب گفتند که در صورت شرکت در انتخابات از حوزه تهران، آنها طرد خواهند شد و مورد حمایت قرار نخواهند گرفت! بعدتر نیز خاتمی صریحا اعلام کرد که در انتخابات اسفند۱۴۰۲ رأی نداده‌ و به رأی ندادنش نیز افتخار کرد!
اما علت قهر اصلاح‌طلبان رادیکال با صندوق رأی در دو انتخابات گذشته چه بود؟ پاسخ به این سوال به‌صورت کامل، واضح و مُبرهن است؛ اصلاح‌طلبان تندرو به قواعد و قوانین انتخابات التزام ندارند و تنها زمانی بر شیپور شرکت در انتخابات می‌دمند که کاندیداهای مدنظر آنها بتوانند از صافی‌های قانونی عبور کنند. در واقع شعار انتخاباتی طیف رادیکال اصلاحات این است که «انتخابات خوب است اگر ما صلاحیت پیدا کنیم؛ انتخابات خوب است، اگر ما برنده شویم!»
در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم که روز گذشته برگزار شد، یکی از منتسبان به جناح اصلاحات که از قضا بر اصولگرا بودن خود در «مفهوم» و «ماهیت» تاکید دارد، احراز صلاحیت شد و جزو نامزدهای نهایی انتخاباتی قرار گرفت؛ بر همین اساس، انتخابات برای جماعت اصلاح‌طلب به یک امر نیکو و مُستحسن تبدیل شد و اصلاحات‌چی‌ها شروع به تبلیغِ رأی دادن به نامزد موردنظر خود کردند و عموم مردم را دعوت کردند به نامزدشان رأی دهد! دقت کنید که در اینجا باز اصلاح‌طلبان اِبا و اکراه داشتند که مردم را به مشارکت در انتخابات دعوت کنند، بلکه صرفا اعلام داشتند مردم به کاندیدای موردنظرشان رأی دهند! این در حالی است که اصل اساسی، مشارکت مردم در انتخابات است و اینکه محتوای رأی مردم چیست، فرعِ بر اصلِ مشارکت است؛ به عبارت دیگر، اساسا مشارکت مردم در انتخابات برای اصلاح‌طلبان موضوعیت ندارد، بلکه آنچه برای آنان در اولویت است، رأی دادن مردم به کاندیدای مدنظر آنهاست؛ اگر هم که نامزد موردنظر آنها رأی نیاورد، و با «نه» مردم مواجه شود، برخی از جماعت اصلاح‌طلب تلاش می‌کنند مدل سال۸۸ را پیاده کنند و فتنه «تَغَلُّب» را عَلم کنند! 
رهبر انقلاب در بهمن سال ۹۸ در دیدار اقشار مختلف مردم فرمودند: انتخابات در کشور ما انتخابات سالمی است؛ من تعجب می‌کنم از بعضی‌ها که خودشان به وسیله‌ انتخابات به یک جایی رسیده‌اند، همین‌ها انتخابات را زیر سوال می‌برند؛ چطور آن وقتی که انتخابات به نفع شما است، صحیح و متقن است، اما آنجایی که به نفع شما نیست، انتخابات می‌شود خراب؟ وَ اِن یَکُن لَهُمُ الحَقُّ یَأتوا اِلَیهِ مُذعِنین؛ قرآن می‌گوید اگر در قضاوت، حق طرف آنها شد، قبول می‌کنند قضاوت را، اگر طرف آنها نشد، قبول نمی‌کنند؛ بعد می‌فرماید: «اَ فی قُلوبِهِم مَرَض»؟ در دل اینها مرض هست؟