آگاه: در ابتدای این نشست، محمدرضا عزیزی در سخنانی گفت: در سال گذشته اولین دوره جایزه را در سطح دانشگاه آزاد برگزار کردیم. در ابتدا طرح این برنامه به عنوان یک جایزه مستقل آهنگسازی به معاونت فرهنگی دانشگاه داده شد و در نهایت توانستیم آن را برگزار کنیم. رویکرد این جایزه نگاه به شخصیت آهنگسازی و تاثیرگذار روح‌الله خالقی بوده است. خالقی همیشه جریان‌ساز بوده، به گونه‌ای که مثلا ارکستر ملی را مدیون او هستیم یا نگاه او در آهنگسازی مدت‌ها الگوی بسیاری از هنرمندان بوده است؛ از این رو تصمیم گرفتیم جایزه‌ای را با رویکرد او در آهنگسازی داشته باشیم که با استقبال آهنگسازان و دانشجویان جوان موسیقی ایرانی همراه بود. او درباره تفاوت دومین دوره این جایزه با دوره قبل گفت: تفاوت این دوره با دوره قبل، گستردگی آن است؛ به گونه‌ای که دیگر دانشگاهی نیست و در سطح ملی برگزار می‌شود، حمایت فرهنگستان هنر، انجمن موسیقی و انجمن مفاخر فرهنگی را به همراه دارد، یک بخش پژوهشی خواهد داشت و به‌دنبال یک خروجی برای برگزیدگان است؛ یعنی علاوه بر جوایز، آثار منتخبان با ارکستر نوجوانان و جوانان اجرا می‌شود. عزیزی در ادامه به انتقاد از منفعل بودن خانه موسیقی پرداخت و گفت: خانه موسیقی هیچ کمکی در این زمینه‌ها و همکاری با ما نداشته است، اگرچه به‌عنوان صنف موسیقی وظیفه دارد در چنین مواردی همکاری داشته باشد. سه بار نامه‌نگاری کردیم ولی با سنگ‌اندازی‌های این نهاد محترم روبه‌رو بوده‌ایم و از ما سوال کردند که پس اساتید موسیقی خانه موسیقی چه؟ انگار در جای دیگری استاد موسیقی نداریم. به هر حال اگر چنین جشنواره‌ای موفق شود، موفقیت آن برای همه ماست و اگر نشود هم همینطور! حتی از آنها دعوت هم کردیم که اساتید خانه حضور داشته باشند ولی با رویکردی تمسخرآمیز پاسخ ما را دادند.
بخش پژوهش اضافه شد
آروین صداقت‌کیش به‌عنوان دومین سخنران در ابتدا به‌علت اضافه شدن بخش پژوهشی پرداخت و گفت: بعد از به پایان رسیدن دوره نخست جشنواره، بحث‌هایی درباره تشکیل هیات‌داوران جدید و اضافه کردن یک بخش پژوهشی صورت گرفت که درنهایت پس از رایزنی‌ها قرار شد، انجمن مفاخر به عنوان یک نهاد همکار کمک کنند مقالاتی را که جمع می‌شود چاپ کنیم؛ یعنی قرار است به آثار پژوهشی که محور کار آنها روح‌الله خالقی به‌عنوان یک پدیده هنری و تاریخی است، رسیدگی کنند. آثاری که برگزیده شوند در مقاله‌نامه جایزه چاپ می‌شوند.
او ادامه داد: یک‌سری محورها در پیوند با شخصیت و آثار استاد خالقی به‌عنوان یک فرد تاثیرگذار و شخصیت برجسته موسیقی برای این بخش تعیین شد تا تشویقی باشد برای پژوهشگران که پیرامون او و فعالیت‌هایش کار کنند. مجموع پژوهش‌های موسیقی ایران خیلی معطوف به این دوره و این دست از موسیقیدان‌ها نیست؛ به همین دلیل چون نام جشنواره به نام استاد خالقی است تصمیم گرفتیم مسیر پژوهش درباره این اساتید را با پژوهش درباره خالقی باز کنیم تا پژوهشگران روی این دوره و هنرمندان آن کار علمی کنند. چه بسا که بسیاری از شخصیت‌های هنری این دوره مفقود هستند. شاید این جایزه درگاهی شود برای توجه به این دوره که هر سال در بخش پژوهشی به یکی از هنرمندان آن بپردازیم.
بخش رقابتی این رویداد از چه قرار است؟
صداقت‌کیش درباره بخش رقابتی این رویداد گفت: هدف این بود این بخش گسترش پیدا کند و با کمیته داوران بیشتری برگزار شود که چند ماهی طول کشید تا با کمک داوران فراخوان را نوشتیم. نکته‌ای که در فراخوان اهمیت دارد این است که باید می‌توانستیم تعریف جامعی از کسانی که مجاز به شرکت هستند و کسانی که نیستند ارائه دهیم؛ البته به این معنا نیست آنها که نمی‌توانند شرکت کنند نوع فعالیتشان خوب نیست، صرفا مرزبندی ما برای این دوره به این صورت بوده است.
او ادامه داد: آقای خالقی، وزیری و صبا یک سبک در موسیقی رواج دادند که تا سه دهه موسیقی ایران به همان صورت پیش رفت. امروز روش‌ها و سبک‌های آهنگسازی که جریان دارد، مطابق با آن سبک و سیاق نیست و کمتر کسی با شیوه و سبک آنها آهنگ می‌سازد و اگر هم آهنگی می‌سازند به جریان اصلی موسیقی تبدیل نمی‌شود. حال چون نام خالقی بر جایزه بود کمیته داوران به این نتیجه رسید عوض اینکه خالقی محوریت بخش رقابتی باشد، صرفا در بخش‌هایی از او الگو گرفته شود و در کلیت به خلأها و ضعف‌های موسیقی ایرانی پرداخته شود. این هنرمند درباره داوری آثار نیز گفت: آثار باید بین پنج تا ۱۰دقیقه باشند؛ چون زمان محدودی برای مطالعه آنها داریم و گاهی حتی نسخه صوتی آثار را نداریم و باید پارتیتورها را به گونه‌ای بررسی کنیم که بعد بتوانیم از کار خود دفاع کنیم؛ البته که معیارهای بسیار دقیقی برای بررسی آثار داریم که براساس آن نام برگزیدگان اعلام می‌شود.
او درباره خروجی این رویداد گفت: دو اتفاق در جایزه‌های آهنگسازی جهان مرسوم است؛ یکی از آنها جایزه است که مقدار جایزه ما مشخص است و دوم چاپ آثار است و سوم هم اجرای آثار برگزیدگان است. کمتر پیش آمده که پارتیتور آثار آهنگسازان جوان ما در جایی چاپ شده باشد و اگر کسی بخواهد آثار آنها را اجرا کند باید از دل خاک پارتیتور اثر آنها را بیرون بیاورد. این مسئله درباره بسیاری از شخصیت‌های افسانه‌ای ما بجز حسین دهلوی هم صدق می‌کند. این هنرمند درباره اثر چاپ آثار هنرمندان در جلوگیری از سرقت هنری از آنها گفت: در این مورد اثر این آهنگسازان در کتابخانه ملی ثبت می‌شود و به این واسطه اگر کسی از آثار آنها بدون اجازه استفاده کند یا اثر آنهارا به نام خود کند، چون سند ساخت این آثار در کتابخانه ملی ثبت شده، می‌توانند از اثر خود دفاع کنند، در غیر این صورت اگر آهنگسازی کتابی از آثار خود منتشر نکرده یا اثر خود را ثبت نکرده باشد، در صورت سرقت هنری کار به جایی نمی‌برد. علاقه‌مندان می‌توانند تا ۲۴شهریور آثار خود را به جشنواره ارسال کنند.
نظر شما