داروخانه‌ها یکی از حلقه‌های مهم زنجیره سلامت تلقی می‌شوند که هر نوع اختلالی در ارائه خدمات آنها، می‌تواند این زنجیره را قطع کند.

وصول از جیب مردم!

آگاه: تاخیر سازمان‌های بیمه‌گر در پرداخت مطالبات داروخانه‌ها، باعث می‌شود این مراکز برای تهیه و خرید دارو از شرکت‌های پخش دارو، دچار مشکل شوند، زیرا خریدهای آنها به‌صورت نقدی انجام می‌شود و درنتیجه با کمبود نقدینگی مواجه هستند. بروز این وضعیت که متوجه تاخیر بیمه‌هاست، داروخانه‌ها را مجبور می‌سازد نسخ دارویی بیماران را به‌صورت آزاد محاسبه کنند و در نتیجه، این بیماران و مردم هستند که متضرر شده و آسیب می‌بینند.رییس شورای عالی سازمان نظام‌پزشکی با اشاره به مشکلات بودجه‌ای طرح دارویار و افزایش بدهی بیمه‌ها به داروخانه‌ها، با بیان اینکه دارو باید یک کالای حیاتی قلمداد شود، اظهار کرد: دولت باید یک افق بلند برای داروسازی متصور شود و دارو نباید تحت‌تاثیر نظرات غیرکارشناسانه قرار گیرد.
دکتر محمود فاضل با بیان اینکه «طرح دارویار» از تیرماه سال ۱۴۰۱ اجرا شده، اظهار کرد: هدف اصلی اجرای طرح دارویار، برطرف کردن کمبود دارویی کشور بود. هدف از اجرای طرح دارویار این بود که کمبود دارویی کشور را برطرف کنند و بر این باور بودند که طرح وقت پیش از اجرای طرح دارویار نمی‌تواند مشکلات کمبود دارویی کشور را برطرف کند.وی با اشاره به اجرای طرح دارویار ادامه داد: به منظور اجرای طرح دارویار، ارز چهارهزار و ۲۰۰تومانی دارو حذف شد و ارز ۲۸هزار و ۵۰۰تومانی به آن تخصیص یافت. به‌واسطه حذف ارز چهارهزار و ۲۰۰تومانی، دارو گران می‌شد و بر همین اساس هم سیاستگذاران و تصمیم‌گیران در نظر داشتند افزایش قیمت دارو سبب افزایش پرداخت از جیب مردم نشود. به همین دلیل، سازمان‌های بیمه‌گر را موظف به پرداخت مابه‌التفاوت افزایش قیمت دارو کردند. پرداخت مابه‌التفاوت قیمت دارو ازسوی بیمه‌ها به این معنا بود که عدم افزایش پرداخت از جیب مردم به معنای واقعی محقق شود. هدف از حذف ارز چهارهزار و ۲۰۰تومانی دارو این بود که دارو با سایر کالاها از منظر افزایش قیمت همراهی کند اما این افزایش قیمت نباید از جیب مردم پرداخت شود و بیمه‌ها در این مسیر یاری‌گر اجرای طرح دارویار در نظر گرفتند.  

مشکلات بودجه‌ای دارویار 
رییس شورای عالی نظام‌پزشکی با بیان اینکه تخصیص منابع طرح دارویار از همان وهله نخست با مشکلاتی مواجه شد، بیان کرد: اجرای طرح دارویار در سال۱۴۰۱ به ۷۳همت بودجه نیاز داشت اما فقط ۵۰درصد آن پرداخت شد. همچنین پیش‌بینی‌ها بیانگر این بود اجرای طرح دارویار در سال۱۴۰۲ به ۱۰۷همت نیاز دارد اما مجلس شورای اسلامی فقط ۶۶همت برای اجرای این طرح تصویب کرد. علاوه‌بر تصویب ۵۰درصد بودجه موردنیاز، پرداخت بودجه با تاخیر انجام می‌شود و بودجه سال گذشته طرح دارویار به‌صورت ۱۰۰درصدی پرداخت نشده است.  فاضل با بیان اینکه اجرای طرح دارویار سبب افزایش بدهی سازمان‌های بیمه‌گر به داروخانه‌ها شده، تصریح کرد: اجرای طرح دارویار نه‌تنها سبب رفع کمبود دارو نشده، بلکه میزان بدهی بیمه‌ها به سازمان‌های بیمه‌گر را افزایش داده و به مشکلات داروخانه‌ها افزوده است. بیمه‌ها نتوانستند تعهدات خود به داروخانه‌ها را پرداخت کنند؛ در چنین شرایطی، پول به شرکت‌های تولیدکننده دارو بازنمی‌گشت و در نتیجه دارو تولید نمی‌شد.   این پزشک داروساز گفت: پس از اینکه بیمه‌ها نتوانستند بدهی‌های خود را به داروخانه‌ها را پرداخت کنند، سازمان هدفمندی یارانه‌ها مسئول پرداخت مطالبات داروخانه‌ها شد. سازمان هدفمندی یارانه‌ها، پرداختی‌های داروخانه‌ها را به شیوه‌های مختلف انجام می‌داد؛ گاهی این سازمان به‌صورت مستقیم و گاهی از طریق سازمان‌های بیمه‌گر نسبت‌به پرداخت مطالبات داروخانه‌ها اقدام می‌کرد.

پرداختی‌هایی که دقیق نیست
فاضل با اشاره به روش‌های پرداخت متفاوت سازمان هدفمندی یارانه‌ها، اظهار کرد: پرداخت به شیوه متفاوت سبب بروز بی‌نظمی در نظام پرداخت‌ها شد. پیش از اینکه سازمان هدفمندی یارانه‌ها نسبت‌به پرداخت طلب داروخانه‌ها اقدام کند، سازمان‌های بیمه‌گر به هنگام پرداخت مطالبات داروخانه‌ها اعلام می‌کردند که بدهی مربوط به کدام ماه را پرداخت کرده‌اند. اگرچه بیمه‌ها با تاخیر نسبت‌به پرداخت مطالبات اقدام می‌کردند اما پرداخت مطالبات داروخانه‌ها دقیق بود؛ این درحالی است که سازمان هدفمندی یارانه‌ها، مطالبات داروخانه‌ها را به‌صورت علی‌الحساب واریز می‌کند و پرداختی‌ها به‌صورت دقیق نیست.

دارو؛ کالایی حیاتی
رییس شورای عالی نظام‌پزشکی با بیان اینکه استمرار روش کنونی سبب افزایش مشکلات نظام دارویی می‌شود، افزود: باتوجه‌به اینکه یک دولت جدید روی کار آمده است باید یک افق بلند برای داروسازی متصور شود. دارو پیش از آنکه به‌عنوان یک کالای استراتژیک در نظر گرفته شود، می‌بایست یک کالای حیاتی قلمداد شود. دارو نباید بازیچه اتفاقات غیرکارشناسانه در دستگاه‌های مختلف شود. وی با اشاره به اهمیت تامین نقدینگی حوزه دارو اظهار کرد: کمبود نقدینگی به منزله سم برای داروخانه‌ها، شرکت‌های پخش و شرکت‌های تولیدکننده به حساب می‌آید. نوسانات شدید ارزی سبب فلج‌شدن داروخانه‌ها، شرکت‌های پخش و تولیدکنندگان می‌شود درحالی‌که دارو در بخش تولید می‌تواند به یک موتور پیشران برای نظام سلامت شود.   وی با بیان اینکه دارو یک کالای استراتژیک در تمام دنیا به حساب می‌آید، افزود: توان داروسازان ایرانی بسیار زیاد است و تعدادی از آنها جزو دانشمندان یک درصد برتر هستند. باتوجه‌به توان داروسازان ایرانی، آنها می‌توانند به دولت کمک کنند. دارو فقط به عرصه نظام سلامت محدود نمی‌شود بلکه مولفه‌های متفاوت می‌تواند بر این کالا اثر بگذارد؛ به‌طور مثال، هرگونه سیاست خارجی یا سیاست داخلی بر دارو تاثیر دارد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.